Skip to main content

Full text of "Catalogos da fauna brazileira"

See other formats


| CATALOGOS | 


AUNA BRAZILEIRA 
| EDITADOS PELO SN 
MUSEU PAULISTA Br 

S. PAULO — BRAZIL Ba 


É Vol. II | ce 
OS MYRIAPODOS po BRAZIL | REZA 


POR Ry gata 


“HENRY W. BROLEMANN _ os 
Ex-Presidente da Soc. Entomologique de France À 
Correspondente do Museum d’Hist. Nat. de Paris 


SÃO PAULO UP 
TYP, CARDOZO, FILHO & C.—R, Direita, 35. { 
1909 


ti 
Ë 
J oy 
( 
, ¢ 
Le 
b 
o 
y | | 
4 4 ' / L o 

4 { “A. E ! | ney 
tos En Sow! Da | un L 1 L ds Rte Wei A, ‘: £ A , 


CATALOGOS 


= DA Se 


_ FAUNA BRAZILEIRA 


EDITADOS PELO 


MibsSew CAULISTA 
5: PAULO — BRAZIL 


———— 


Vol. II 
OS MYRIAPODOS Do BRAZIL 


POR 


HENRY W. BROLEMANN 


Ex-Presidente da Soc, Entomologique de France 
Correspondente do Museum d’Hist. Nat. de Paris 


SAO PAULO 
TYP, CARDOZO, FILHO & C.—R, Direita, 35. 
1909 


PRE "NON Pere, PR 


Essai d'un Catalogue 


DES 


MYRIAPODES DU BRÉSIL 


PAR 


HENRY W. BROLEMANN 


Ancien Président de la Soc. Entomologique de France. 


Correspondant du Museum d’ Hist. Nat. de Paris 


ON ue E 


DOS 


Sa aeOG@O> DA FAUNA BRAZILEIRA 


EDITADOS PELO 


MUSEU PAULISTA 
S, PAULO—BraZIL 


MON 


” 


oc. 


e. 


x alphabetique 


ES SAP D'UN, CATALOGUE 


DES ir 


MYRIAPODES DU BRÉSIL 


PAR 


HENRY W. BROLEMANN 


Ancien Président de la Soc. Entomologique de France 
Correspondant du Museum d’ Hist. Nat. de Paris 


C2 


La classification adoptée dans ce travail est la sui- 
vante : j 


n : Famille des Geophilidae . . . . page 3 
td O esimorpha : “a B : Fae 
a | | » Sa Scolopendridae hi. O 
= | 
A 
o . . oe 
= | Famille des Lithobiidae . . . . » 33 
= | Anamorpha — aa A 
o | » DT PSCULIGCTIACE ha DENON 
| Colobognatha — Famille des Polyxontidae . . . » 34 
n RSR 
ul | | Famille des Spirobolidne . . . » 35 
i=) . ) rostreptidae . . : 
So dea ey » » Sptrostreplidae » 44 
= | | » » Pseudonannolenidae » 56 
= | | A ed AR (O PR A RU LOS 
=) 
| Polydesmoïdea — Famille des Polydesmidae . . . » 60 


Les genres d’une même famille sont classés par 
ordre alphabétique; les espèces d'un même genre sont 
classés dans le même ordre. 


I INTRODUCTION 


Les indications bibliographiques sont composées du 
nom d’auteur suivi d’un numero auquel est souvent ad- 
joint une lettre (par ex.: Bollman N° 88 c); le numero 
est fourni par les deux derniers chiffres de la date de 
publication de Pouvrage visé (dans l’espéce: 1888); lorsque 
plusieurs travaux d’un méme auteur ont été publiés dans 
la même année, il a été ajouté une lettre (dans Pespece: c) 
pour les distinguer les uns des autres. 


Toutes les synonymies figurent dans je catalogue à. 
leur place alphabétique, avec renvoi au nom d'espèce 
valable. Exception a été faite pour celles des synony- 
mies de la Scolopendra morsitans et de la Scolopendra 
subspinipes qui n’ont pas été citées pour le Brésil; ces 
synonymies étant extrémement nombreuses, leur adjonction 
au catalogue n’aurait eu d'autre résultat que de Pallonger, 
sans lui donner plus d'intérêt ou d'utilité pratique. 


Seules les espèces supposées valables sont accom- 
agnées d'un numero d'ordre. 
5 


La présente liste comprend: 


11 espèces de Geophilides, 


35 — — Scolopendrides, 
1 espèce de Lrthobudes, 
1 — — Soutigerides, 


soit 48 espèces de Chilopodes, 
1 espèce de Polyzonides, 
104 espèces de Luloides, 
107 — — Polydesmoïdes, 


soit 212 especes de Diplopodes, 


260 noms d’espèces réputées valables, au total. 


Cannes, le 15 Décembre 1902. 


a: 


f. 


LS 


E. 


BIBLIOGRAPHIE 


RER 


Attems N.º 97 a — Myriopoden. Abh. d. Sen- 
ckenberg. naturhist. Gesell. Bd. XXIII, Heft III, 
Frankfurt a/M. 1897. 


. Attems N. 98 a — Myriopoden aus Semon, Zoolo- 


gische Forschungsreisen in Australien und dem 
Malayischen Archipel. Zena. Denkschr., Bd. VIII, 
Tena. 1898. 


. Attems Nº 98 b -- System der Polyaesmiden, 1 


Theil. Denkschr. K. Akad. Wiss., Math.-Naturw. 
Cl., Bd. LXVII, 1898. 


. Attems N.º 99 b — System der Polydesmiden, 2° 


Theil. Zoid. Bd. LX VIII, 1599. 


. Attems Nº 00 b.— in Therese, Prinzessin von 


Bayern: In Südamerica gesammelte Myriapoden 
und Arachnoiden — Zool. Anz., Bd. X XIII, Nº 615, 
1900. 


. Attems N.º 01 ¢ — Neue Polydesmiden, des Ham- 


burger Museums. Matth. a. d. Naturhist. Museum, 
XVIIL (2° Bethft. 2. Janrb. d. Hamb. Wissensch. 
Anst. XVIII), Hamburg. 1901, p. 85-108. 

Attems N.º 01 d -— Neue, durch den Schiffsverkehr 
in Hamburg eingeschleppte Myriopoden. Zbid. 1901, 
p. 111-116. 

Blanchard N.º 49 — in Cuvier; Le Régne animal, 
distribué d’après son organisation. 3º Ed. Paris, 


1836-1849. 


. H. Bollman N.º 87 g — New North-American My- 


riapods, Entomol. Americ., III, 1887. 


IV _ BIBLIOGRAPHIE 


C. H. Bollman N° 88 a — A preliminary list of the 
Myriapoda of Arkansas, with na new 
species, Jbhid., IV, 1888. 


C. H. Bollman N° 88 b — Notes upon a Collecting 
of Myriapoda fron East-Tennessee, with description 
of a new genus and six new species. Ann. N. York 


Acad. Sci. 1888. 


C. H. Bollman N.º 88 e — Notes on a collection of My- 
riapoda from Cuba. Proc. U. S. Nat. Mus, XI, 
1888, p. 335-338. 


C. H. Bollman N.º 88 d — Notes on a collection of 
Myriapoda fron Mossey-Creek, Tenn., with a descri- 
ption of a new species. Lbid. 1888, p. 339-342. 


C. H. Bollman N.º 88 f -— Notes upon some Myria- 
pods belonging to the U. S. National Museum. 
Ibid. 1888, p. 343-350. 


C. H. Bollman Nº 88 g — Catalogue of the Myria- 
pods of Indiana. Tbid. 1888, p. 403-410. | 


€. H. Bollman N.º 89 — Myriapoda. /bid., XII, 1889. 


C. H. Bollman N.º 93 — The Myriapoda of North- 
America — Pothumous Work edited by (is ove 
Underwood, containing the above mentioned notes 
together with Bollman’s pusthumous writings. Bull. 
U. S. Nat. Mus. Nº 46 Washington. 1893. 


I. F. Brandt N.º 31 — De nova Insectorum multipedum 
seu myriapodum familia Pentazoniorum (s. Glome- 
ridiorum ) nomine designanda. Bull. des Mem. de 
PAcad. Sci. St. Petersbourg, 6.º ser., Sci. math. 
phase, MASSE 


I. F. Brandt N° 33 — Tentaminum quorumdam mo- 
nographicorum Insecta Myriapoda Chilognatha La- 
trellii spectantium. Bull, Soc. Imp. Natural. Moscou, 
NE aca 


BIBLIOGRAPHIE V 


I. F. Brandt N° 39 a — Note relative à la classifi- 
cation des espèces qui composent le genre Poly- 
desmus, et suivie d’une caracteristique de dix espèces 
nouvelles, ainsi que de quelques remarques sur la 
distribution géographique des espèces en général. 


Bull. Sci. Acad. St. Petersbourg, V, 1839 (Recueil, 5). 


I. F. Brandt Nº 40 b — Observations sur les esèpces 
qui composent le genre Scolopendra, suivies de 
caractères des espèces, qui se trouvent dans le Mu- 
seum Zool. de PAcad. des Sci. de St. Peterbg., et 
quelques coups d'œil sur leur distribution géogra- 
phique. Zbid, VII, 1840. (Recueil, 2). 


I. F. Brandt Nº 40c — Remarques générales sur 
l’ordre des Insectes Myriapodes. did. VII, 1840. 
( Recueil, 1). 


I. F. Brandt N. 40d — Generis [uli specierum enu- 
meratio, adjectis plurium, quae hucusque nondum 
ennotuerunt specierum brevibus descriptionibus ad 
Musei Academiae Scientiarum Petropolitanae speci- 
mina factis. Zbid. VIII, 1840. (Recueil, 4). 


I. F. Brandt Nº 40e — Note supplémentaire sur 
quelques espèces du genre des Scolopendres, suivie 
de la description de deux espèces nouvelles et d’un 
essai d’une subdivision de ce genre en deux sous- 


genres. Zbid. VIII, 1848. (Recucil, 3). 


I. F. Brandt. N.º 41d — Recueil de mémoires relatifs 
à l’ordre des Insectes Myriapodes. Æxtrait des 
Bull. Scientif. Acad. Imp. Sci. de St. Peters- 
bourg, V, VL-ViL, VII, et IX. St Petersbourg 
et Leipzig. 1841. 


H. W. Brolemann N.º 95e — Elenco di Miriapodi 
raccolti in Lombardia. Boll. Soc Entom. Ttal., 


XXVII. Firenze, 1895. 


VI 


H. 


H. 


BIBLIOGRAPHIE 
W. Brolemann N° 96e — Myriapodes recueillis 
dans les serres du Muséum. Pull. Mus. Hist. 
Nat, N° 1, Paris, 1896. 


. W. Brolemann N.º 96 d — Mission scientifique de 


Mr. Ch. Alluaud aux Iles Séchelles (Mars, Avril, 
Mai 1892)—Myriapodes. Mem. Soc. Zool. France, 
VI Soo 


W. Brolemann N° 96h — Liste de Myriapodes 
des Etats Unis, et principalement de la Caroline du 
Nod, faisant partie des collections de Mr. Eugène 
Simon. Ann. Soc. Entom. France, LXV, 1896. 


W. Brülemann N.° 97 b — Myriapodes recueillis 
à Vile Madère par M. A. Fauvel en 1896. Pull. 
Soc. Entom. France, N° 7, 1897. 


. W. Brolemann Nº 97d -- Un mystérieux myria- 


pode— Scolopendropsis bahiensis Brandt. Pull. Soc. 
Zool. France, XXII, N.º 5-6, 1897. 


W. Brilemann N.º 98 e— Voyage de M* E. Si- 


- mon au Venezuela; 27.º mèmoire, Myriapodes. Ann. 


Soc. Entom. France. LXVII. 1898. 


W. Brélemann N.º 98 f—Myriapodes du Haut et 
Bas Sarare (Venezuela) donnés par M: F. Geay 
au Muséum d'Histoire Naturelle de Paris. Tbid. 1898. 


. W. Brélemann Nº 00 a—Dous Myriapodos nota- 


veis do Brazil; Notas Myriapodologicas. Bol. do 
Mus. Paraense. JJ. N.º 1. 1900 (cf. Zooi. Anz. 
ENTRE Nº 61251000): 
W. Brôlemann Nº 00 g—Myriapodes d'Amérique. 
Mem. Soc. Zool. France XIII. 1900. 


W. Brélemann Nº 01 e—Les Myriapodes du Mu- 
sée de Säo Paulo. Rev. do Mus. Paul. V. 1901. 


W. Brélemann N.º 02 e—Myriapodes recueillis par 
M: E. Gounelle au Brésil. Ann. Soc. Entom. France. 
TEXT TON 2: 


H. 


H. 


A. 


9. 


O. 


0. 


BIBLIOGRAPHIE VII 


W. Brülemann N° 02 f---Myriapodes recueillis au 
Pará par M: le Prot” E. A. Goeldi, . Directeur du 
Musée Goeldi. Zool. Anz. 1903. ; 

W. Brélemann N° 03 a — Myriapodes du Musée 
de São Paulo; IL° memoire, eine Rev. do Mus. 
Paul. VI. 1905. 


G. Butler N.º 76—Preliminary notice of new spe- 


cies of Myriapoda and Arachnida from Rodriguez. 
Ann. & Mag. Nat. Hist. 4 ser. XVII. 1876. 


F. Cook N° 95 f--Priodesmus, a new genus of Di- 


plopoda from Surinam. Proc. U.S. Nat. Mus. XVIII, 
NE 10S 1895; 

F. Cook N.º 96 c—A new Diplopod Fauna in Li- 
beria. Amer. Natur. 1896. 

F. Cook N° 96e VII—Brandtia— A series of oc- 
casional papers on Diplopoda. Huntington, N. Y. 
1896.— VII; The genera of Oryidae. 


. Daday de Dées N.º 89 a—Myriapoda Regni Hun- 


gariae. H commissione regiae Societ. hung. Scvent. 
natur. Budapest. 1889. 


. Daday de Dées N.º 89 c—Myriapoda extranea Mu- 


seae nationalis hungarici. Term. Fuz. XII 1889. 


. Daday de Dées N.º 91— Ausländische Myriopoden 


der Zoologischen Collection der Universität zu Hei- 
delberg. Term. Fuz. XIV. 1891. 


. Daday de Dées N.º 93 — Myriapoda extranea nova 


vel minus cognita in Collectione Musaei nationalis 
hungarici. Term. Fuz. XVI. 1893. 
De Geer N.º 78 — Mémoires pour servir à l’his- 
toire des Insectes; 9.º mêmoire. VII. Stockholm. 
1778. 


. Ellingsen N.º 92 -— Bidrag til Kundskaben om de 


Norske Myriopoders Udbredelse. Christian. Vidensk. 
Selsk. Forh. Nº 10. 1891. 


VIII BIBLIOGRAPHIE 


1. F. Eschscholtz. Nº 23 — Animalia tetracera et Myria- 
poda exotica. Mem. Soc. Natur. Moscou. VI. 1823. 


I. Fabricius N.º 75 — Systema entomologiae. Flens- 
burg. 1725. 


I. Fabricius Nº 81 — Species insectorum. I. Hamb. et 
Kiloni. 1781. 

I. Fabricius N° 87 — Mantissa insectorum, sistens 
eorum species nuper detectas. L Hafniae. 1787. 


I. Fabricius N.º 93 —- Entomologia systematica, emen- 
data et aucta. II. Hafniae. 1793. 


Ed. Fleutiau N.º 01 --- Sur un Arthropode ennemi de 
nos serres. Pull. du Jard. Colon. 1901. 


C. E. A. Gersticker N° 73 — Gliederthierfauna des 
Zanzibar-Gebietes. Die Myriopoden in: Claus v. d. 


Decken’s Reisen in Ostafrika. III; 2.º Abth. Leipz. 


u. Heidelb. 1873. 


P. Gervais N° 36 b — Note sur le Genre Polydesmus 
de la classe des Myriapodes. Ann. Soc. Entom. 
France. V. 1836. 


P. Gervais N.º 37 a — Etudes pour servir à l’Histoire 
Naturelle des Myriapodes. Ann. Sci. Nat. VII. 1837. 


P. Gervais N° 41— in Eydoux & Souleyet.-— Voyage 
de la Bonite. Zoologie; Insectes aptères. 1841. 
P. Gervais N° 44 d— Descriptions de trois espèces de 


Scolopendres; sur le genre Cambala. Ann. Soc. 
Entom. France (Bulletin). 2° ser. IL 1844. 


P. Gervais N° 47a — in Walckenaer. — Histoire Na- 
turelle des Insectes aptères. IV. Paris. 1847. 


P. Gervais N° 59 — in F. de Castelnau. — Expédition 
dans les parties centrales de l'Amérique du Sud. 


VII. Paris. 1859. 


BIBLIOGRAPHIE | IX 


Gervais & Goudot N.º 44 — Description des Myria- 
podes recueillis por I. Goudot en Colombie. Ann. 
Soc. Entom. France. (Bulletin). 2° ser., IL 1844. 

C. G. Giebel N° 70 — Ein neuer Iulus vom Amazo- 
nenstrom. Zevtschr. f. gesam. Naturw. XXXV. 1870. 


E. A. Goeldi N° 95 — Os Myriapodos do Brazil ae 
buás e Centopeias). Bol. Mus. Paraense, ENS a; 
1895. 


I. E. Gray N. 44 — List of the specimens of Myria- 
poda in the collection of the British Museum. 
Printed by order of the Trustees, London. 1844. 


E. Haase N° 876 — Die Indisch- Australischen My- 
riopoden; I, Chilopoden. Abh. u. Ber. kôn. zool. 
antrop. etnogr. Mus. Dresden, N° 5. Berlin. 1887. 

A. Humbert N° 65 — Essai sur les Myriapodes de 
Ceylan. Mem. Soc. Phys. Hist. Nat. Genève, 
POV TE SO. 


A. Humbert & H. de Saussure N. 69 a —- Description 
de divers Myriapodes du Musée de Vienne. Verh. 


d. Zool. Bot. Gesells. Wien, XIX, 1869. 


A. Humbert & H: de Saussure N. 69 b— Myriapoda 
nova americana. Revue & Mag. de Zool. 2. Ser. 


XXI, 1869. 

A. Humbert & H. de Saussure N. 70 — Myriapoda 
nova americana. /bid., XXII, 1870. 

A. Humbert & H. de Saussure N. 72— Etudes sur 
les Myriapodes. — Mission scientifique au Mexique 
et dans l'Amérique Centrale. -- Zoologie, VI; 2. 
section. Paris, 1872. 

H. von Ihering’ Nº 95 — (Bibliographia, p. 243) Xe- 
vista do Museu Paulista, I, 1895. 


F. Karsch N. 80 b — Ueber die von Dr. Finsch wäh- 
rend seiner polynesischen Reise gesammelten My- 


BIBLIOGRAPHIE 


riopoden und Arachniden. Sitzgsber. Gesells. na- 


turf. Freunde, Berlin, N° 5, 1880. 


. Karseh N.º 81 a — Verzeichnis der wiihrend der Rohlf- 


schen afrikanischen Expedition erbeuteten Myrio- 
poden und Arachniden. Troschel, Arch. f. Natur- 
gesch. XLVII, 1 heft, 1881, p. 1-18. 


. Karsch N. 81 ¢ —- Zum Studium der Myriapoda Po- 


lvdesmia. Jbid. 1881. p. 36-49. 


. Karsch Nº 81d — Arachniden und Myriopoden Mi- 


kronesiens. Dewitz, Berliner Entom. Zeútsch., XXV, 
1881. 


. Karsch N.º 81 g —- Neue Iuliden des Berliner Mu- 


seums als Prodromus einer Tuliden Monographie. 


Zeitsch. f. ges. Naturw., 3.º Folge, VI (LIV). 1881. 


. Karsch Nº 84 b — Ueber einige neue und minder 


bekannte Arthropoden des Bremer Museums. A0. 
Nath. Ver. Bremen. IX. 1884. 


. Karsch Nº 88 a — Zwei neue Myriopoden von Ecua- 
dor. Berl. Entom. Zeitsch. XXXII, 1 Heft. 1888. 


. Koch N° 41---Arachniden und Myriapoden aus der 


Regentschaft Algier. In Wagher's Reisen in der 


Regentschaft Algier. III. Leipzig. 1841. 


. Koch Nº 47—System der Myriapoden. Drei Bänd- 


chen zu (Panzer) Herrich-Schaffer: Kritische Re- 
vision der Insectenfauna Deutschlands. Regenburg. 
1847. 


. Koch N° 63 — Die Myriapoden getreu nach der 


Natur abgebildet und beschrieben. Halle 1863. 


. Koch N° 62 — Die pee Gattung Lithobius. 


Nurnberg. 1862. 


. Koch Nº 65— Beschreibung neuer Arachniden und 


Myriapoden. Verhandl. Zool.-Bot. Gesells. Wien, 
RV. 1865. 


nee alates 


BIBLIOGRAPHIE XI 


L. Koch Nº 77—Japanesische Arachniden und Myria- 
poden. Zbid. XXVII. 1877. 


E. Kolhrausch N.º 78 Beitrige zur Kenntnis der Sco- 
lopendriden. Dissertation. Marburg. 1878. 


E. Kolhrausch Nº 81— Gattungen und Arten der Sco- 
lopendriden. Arch. f. Naturg. v. Troschel, XLVII. 
1881. 


P. E. Latreille Nº 02-—Histoire Naturelle des Crusta- 
cés et des Insectes. Paris. 1802-1804 (an X et 
an XII). 


R. Latzel N. 84 a — Die Myriapoden der Oesterrei- 
chisch-Ungarischen Monarchie. II. Wien 1884. 


R Latzel N° 95 a-—Myriopoden aus der Umgebung 
Hamburgs. Beiheft 2. Jahrb, Hamb. Wissensch. 
Anstalten, XII. 1895. 


R. Latzel N. 95 b—Beitrage zur Kenntniss der My- 
riopodenfauna von Madeira, den Selvages und den 
Canarischen Inseln. bid. 1895. 

W. E. Leach Nº 14— A tabular view of the external 
characters of four classes of Animals, which Linné 
arranged under Insecta. Trans. Lin. Soc. London, 
XI 1814-1815. 

W. E. Leach N° 17—The zoological Miscellany. Lon- 
don. 1817. | | 

A. Lendl Nº 94—Myriapoda et Arachnida Asiae Orien- 
talis. Ex Op. Széchenyi Iter adoras Asiae orienta- 
lis. Budapest. 1894. 

Linné N° 58- -Systema naturae. Ed. X. Holmiae. 1758. 

Linné N.º 66 — Systema natnrae. Ed. XII Holmiae. 
1766. | 

Lister (Plumier) N° 99— A journey to Paris in the 
year 1698. VIII. London. 1699. | 


1a 


Nul BIBLIOGRAPHIE 


H. Lucas N° 39 a—In Webb & Berthelot: Histoire 
Naturelle des Arachnides,  Myriapodes et Thysa- 
noures des Iles Canaries. Paris. 1839. 


H. Lucas N° 40 b—In Blanchard: Histoire Naturelle 
des animaux articulés. (Hist. Nat. des Crust., des 
Arachn. et des Myriap. L) Paris. 1840. 


H. Lucas N° 49 c— Exploration scientifique de PAlgé- 
rie. Zoologie. Paris. 1849. 


H. Lucas N° 84—Description d’une nouvelle espèce de 
Scolopendre. Bull. Soc. Entom. France. 6.º ser 
TV. 1884. 


I. M° Neill N° 87 a — List of the Myriapods found 
in Escambia County, Th., with description of six 
new species. Proc. U. S. Nat. Mus. X. 1887. 


L Mº Neill N° 88 — A list, with brief descriptions or 
all the species, including one new to science, or 
Myriapoda of Franklin Co, Ind. Bull. Brookville 
18064 Nat. Hist. Na 1888. 


G." Mariani N.º 00 — Sulla Fauna di Serra. Boll. d. 
Naturalista. XX, Nº 8. Siena. 1900. 


F. S. Mattozo N.º 81 -— Les Myriapodes d'Afrique au 
Museum de Lisbonne. Journal Sc. Acad. Lisboa. 
1881. 


Fr. Meinert N° 70 — Myriapoda Muse Havniensis. 
Bidrag til Myriapodernes Morphologie og Syste- 
pee I, Geophili. Naturh. Tidsskr. af Schiodte. 

, VII. 1870-71. 


Fr. Meinert N.º 84 b — Myriapoda Musei Havniensis. 
Bidrag ec. III, Chilopoda. Vidensk. Meddel. Na- 
turh. Foren. Kjôbenhavn. 1884-86. 


Fr. Meinert N.º 85 — Myriapoda Musei Cantabrigenis, 
Mass; Part I, Chilopoda. Proc. Amer. Philos. Soc. 
XXIII. 1886. 


BIBLIOGRAPHIE XIII 


Mikan N° 34 — Ueber die in Brasilien gesammelten 
Tulus-Arten. Oken’s Isis. 1834. 


G. Newport N. 44 a—A list of the species of Myria- 
poda, order Chilopoda, contained in the Cabinets 
of the British Museum, with synoptic descriptions 
of forty-seven new species. Ann. Mag. Nat. Hist., 
first ser., XIII. 1844. p. 94-101. 


G. Newport N.º 44 b-—A list of the species of Myria- 
poda, order Chilognatha, contained in the Cabinets 
of the British Museum, with descriptions of a new 
Genus and thirty-two new Species. Zbhid. 1844. p. 
263-270. | 


G. Newport N.º 44 e—Monograph of the class Myria- 
poda, order Chilopoda; with Observations on the 
General Arrangement of the Articulata. Trans. Lin. 
Soc. London. XIX. 1844. 


G. Newport & I. Gray N.º 56—Catalogue of the My- 
riapoda in the collection of the British Museum. 
I, Chilopoda. London. 1856. 


A. G. Olivier N° 92— Histoire Naturelle des Insectes. 
Encyclopédie méthodique. VIII. Paris. 1792. 


M. Perty N.º 33-—Delectus animalium articulatorum, quae 
collegit Spix et Martius. Monachae. 1833. 

W. C. H. Peters N.º 55 — Ueber die Myriapoden im 
Allgemeinen und insbesondere tiber die in Mossam- 


bique beobachteten Arten. Monatsber. K. preuss. 
Ak. d. Wiss. Berlin. XXIX. 1855. 


W. C. H. Peters N° 62-—Wissenschaftliche Reise nach 
Mossambique. V. Zoologie. Berlin. 1862. 


W. C. H. Peters N.º 64 — Uebersicht der im Kôn. zool. 
Museum befindlichen Myriopoden aus der Familie 
der Polydesmi, so wie Beschreibung einer neuen 
Gattung, Trachyiulus, der Juli und neuer Arten 


XIV BIBLIOGRAPHIE 


der Gattung Siphonophora. Monatsber. K. preuss. 
Akad. Wiss. Berlin. 1864. Iuli.-—Supplement, bd. 
1864. September-October. 


R. I. Pocock N.º 88 a Description of Scolopendra valida 
Lucas, with notes on allied species. Ann. Mag. Nat. 
Hist. (6), IL 1888 p. 335-340. 


R. I. Pocock N.º 88 e—Contributions to our knowledge 
of the Myriapoda of Dominica. Zbid. 1888. p. 
472-483. 


R. I. Pocock N. 88 e—Report on the Myriapoda of the 
Mergui Archipelago, collected for the Trustees of 
the Indian Museum, Calcutta, by Dr. John Anderson. 
Journ. Lin. Soc. London, Zool. XXI, N.º 132. 1889. 


R. I. Pocock N.º 90 d — A short account of a small 
collection of Myriapoda obtained by M. Edw. Whim- 
per in the Andes of Ecuador. Ann. Mag. Nat. 
Hist. (6), VI 1890. 


R. I. Pocock N.º 91 b — Notes on the synonymy of 
some species of Scolopendridae with descriptions of 
new Genera aad Species of the Group. Ann. Mag. 
Nat.. Hisi.: (6), Vi, 1891: 


R. I. Pocock N.º 91 ¢ — Descriptions of some (11) new 
| species of Chilopoda. Zbid. (6), VIII, 1891. 


R. I. Pocock. N.º 91e — On the Myriapoda of Burma. 
Part. II. Report upon the Chilopoda collected by 
Sig. L. Fea and M: E. W. Oates. Ann. Mus. Cw. 
Stor. Nat. Genova. (2), X (XXX). 1891. 


R. I. Pocock N.º 92 b — Report upon two collections 
of Myriapoda sent from Ceylon by Mr. E. E. 
Green and from various parts of Southern India by 
Mr. Edgar Thurston, of the Government Central 

- Museum, Madras. Journ. Bombay Nat. Hist. Soc. 
VIE 1692 


E 


~ 


~ - BIBLIOGRAPHIE XV 


. | Pocock N.º 92 ec — Supplementary notes on the 
Arachnida and Myriapoda of the Mergui Archipe- 
lago; with descriptions of some new Species from 
Siam and Malaysia. Jowrn. Lin. Soc. London. XXIV, 
NC too 1992. 


- L Pocock N° 93a — Report upon the Myriapoda 
of the “Challenger” Expedition, with remarks upon 
the Fauna of Bermuda. Ann. Mag. Nat. Hist. (6), 
XI. 1893. p. 121-142. | 


. I. Pocock Nº 93 b — Upon the Identity of some of 
the Types of Diplopoda contained in the collection 
of the British Museum, together with descriptions 
of some (6) new Species of exotic Iulidae. Lbid. 
1893. p. 248-254. | 


. I. Pocock Nº 93 ¢ — On the Myriapoda of Burma. 
Part III. Report upon the Iulidae, Chordeumidae 
and Polvzonidae, collected by Sig. L. Fea and Mr. 
E. W. Oates. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. Genova. 
(2), XIII (XXXIII). 1893. 


. I. Pocock Nº 93d — Contributions to our know- 
ledge of the Arthropod-Fauna of the West-Jndies. 
Part II, Chilopoda. Jours. Lin. Soc. London, 
Zool. XXIV, N.º 146, 1893 p. 454-473. 


. I. Pocock N.º 93 e — Contributions to our know- 
ledge of the Arthropod-Fauna of the West-Indies. 
Part III. Diplopoda & Malacopoda. Jbid. 1893. 
p. 473-544. 


. I. Pocock N.º 94b — Chilopoda, Symphyla and 
Diplopoda from the Malay Archipelago. In: Zoo- 
logische Ergebnisse einer Reise in Niederländisch 
Ost-Indien (Max Weber), III, 2” Heft. 1894. 


. I. Pocock Nº 95a — Report upon the Chilopoda 
and Diplopoda obtained by P. W. Bassett-Smith 
and J.J. Walker during the cruise in the Chinese 


XVI __ BIBLIOGRAPHIE 


Seas of H. M. S. “Penguin”, Com.** W. N. Moore 
commanding. Ann. Mag. Nat. Hist. (6) XV, 1895. 


R. I. Pocock N° 95e —- The Myriapoda of Burma. 
Part IV, Report upon the Polydesmoidea collected 
by Sig. L. Fea and Mr. E. W. Oatas. Ann. Mus. 
Civ. Stor. Nat. Genova. (2), XIV (XXXIV). 1895. 


R. É Pocock N° 95h — Biologia Centrali Americana 
1895. 


R. I. Pocock N.º 96e — Report upon the Scorpions, . 
Spiders, Centipedes and Millipedes obtained by 
M.* and M.* Lort Phillips in the Goolis Moun- 
tains inland of Berbera, N. Somailland. Ann. 


Mag. Nat. Hist. (6) XVII, 1896. 


R. I Pocock Nº 98 a — On the Arachnida and My- 
riapoda obtained in Funafuti by Prof? W. I. Sollas 
and M: Stanley-Gardiner, and in Rotuma by M: 
Stanley-Gardiner. Ann. Mag. Nat. Hist. (7) I, 
1898. 


R. I. Pocock N.° 00 d — Christmas Island Monograph. 
Chilopoda, Diplopoda and Arachnida. 1900. 


R. I. Pocock N.º 01e — The Chilopoda or Centipedes 
of the Australian Continent. bid. (7) VITE 1901. 


C. O. von Porat N° 71 — Myriapoda Africae Aus- 
tralis in Museo regio Holmiensis asservata. Pars 
I, Chilopoda. Ofvers. K. Sv. Vetensk. Akad. Tôrh. 
NE 0 RAVES oq: 


€. O. von Porat N.º 72 -— Myriapoda Africae Australis 
in ae regio Holmiensis asservata. Pars II, Zbid. 


Ns XX EN NOT 


C. O. von Porat N.º 76 — Om nagra exotiska Myria- 
poder. Bihang till K. Sv. Vetensk. Akad. Handl. 
NE co IVA Sto. 


BIBLIOGRAPHIE X VIT 


C. O. von Porat N° 88 b — Ueber einige exotische 
Juliden des Brüsseler Museums. Ann. Soc. Entom. 


Belg. XXXII, 1888. 


C. O. von Porat N° 89 — Nya Bidrag till Skandi- 
naviska Halfons Myriapodologi. Æntom. Tidskr. 10 
Erg. 1-3 Heft. 1889. 


€. O. von Porat N°94 — Zur Myriopodenfauna Ka- 
merun's. Bah. till. K. Sv. Vetensk. Akad. Handl. 
NES OX, 1894. 


. I. Rainbow Nº 97 — The Insect-Fauna of Funa- 
futi: in Atoll of Funafuti. Austr. Mus. Mem. HI 
1897. 


R. de la Sagra N.º 56 — Historia fisica politica y na- 
tural de la Isla de Cuba, VII, 1856. 


H. de Saussure N.º 59 — Note sur la Famille des Po- 
lydesmides, principalement au point de vue des 
especes américaines. — Diagnoses de divers Myria- 
podes noveaux. Linnaea Entomol. XIII. 1859. 


H. de Saussure N.º 60 — Essai d’une faune de Myria- 
podes du Mexique avec la description de quelques 
espèces des autres parties de l'Amérique. (Deuxième 
Mémoire des “Mémoires pour servir à P Histoire 
Naturelle du Mexique, des Antilles et des Etats 
Unis”). Mem. Soc. Phys. Hist. Nat. Genève. XV. 
1860. 


Eh. Say N° 21 — Description of the Myriapoda of the 
U. S. Journ. Acad. Nat. Sei. Philada. First ser, 
IL. 1821. 


Eh. Say N.º 22 — Oeuvres entomologiques, publiées par 
Lequien fils. 1822. 


F. Silvestri Nº 94 e — Chilopodi e Diplopodi della Pa- 
puasia. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. Genova, (2), 
XIV, (XXXIV). 1894. 


XVUI BIBLIOGRAPHIE 


F. 


F. 


Silvestri N° 95b — I Chilopodi e i Diplopodi di 
Sumatra e delle isole Nias, Engano e Mentarei. 


Ibid, (2), XIV, (XXXIV), 1895. 


. Silvestri N.º 95 ¢ — Chilopodi e Diplopodi raccolti 


dal Capitano G. Bove e dal Prof. L. Balzan nel- 
PAmerica meridionale. Tbid. 1895. 


. Silvestri N.º 95 d — Viaggio del Dott. Alfredo Bo- 


_relli nella Republica Argentina e nel Paraguay. — 
Chilopodi e Diplopodi. — Boll. Mus. Zool. e Anat. 
comp. R. Univ. Torino. X. N° 23. 1895. 


. Silvestri N.º 95 f — Esplorazione del Giuba e dei 


suoi affluenti compiuta dal Capitano V. Bottego 
durante gli anni 1892-1893 sotto gli auspici della 
Soc. Geografica Italiana. — Risultati zoologici — 
XVII, Chilopodi e Diplopodi. Ann. Mus. Civ. Stor. 
Nat. Genova. (2), XV (XXXV). 1895. 


Silvestri N.º 96 b — Diplopodi di Borneo. Zbid. (2), 


XVI (XXXVI). 1896. 


. Silvestri N.º 96 e — Chilopodi e Diplopodi raccolti 


dal Dott. E. Festa a La Guayra, nel Darien e a 
Cuenca. Boll. Mus. Zool. Anat. comp. R. Unw. 
Torino. XI. Nº 254. 1896. 


. Silvestri N.º 96 g — Chilopodi e Diplopodi raccolti 


da Don Eugenio dei Principi Ruspoli durante Pul- 
timo suo viageio nelle regioni dei Somali e dei 
Galla. Ann. Mus. Cw. Stor. Nat. Genova. (2), 
XVII (XXXVI). 1896. 


. Silvestri Nº 97 a — Descrizione di una nuova fa- 


miglia di Diplopodi del Messico. Boll. Mus. Zool. 
Anat. comp. R. Univ. Torino. XII. N° 277. 1897. 


. Silvestri N.º 97 b -— Viaggio del Dott. Alfredo Bo- 


relli nel Chaco Boliviano e nella Republica Argen- 


tina, bid. XIL NS 283; 1697 


E 
ds 


BIBLIOGRA PHIE XIX 


. Silvestri N. 97 ¢ — Neue Diplopoden. Abh. u. Ber. 


K. Zool. Anthrop. Ethnogr. Mus. Dresden. VI. 
N°9 160% 


. Silvestri Nº 97 e — Description des espèces nou- 


velles de Mvriapodes du Musée Royal d'Histoire 
Naturelle de Bruxelles. Ann. Soc. Entom. Belg. 
XLI. 1897. 


. Silvestri N.º 97 g — Chilopodi e Diplopodi raccolti 


dal Cap.” V. Bottego durante il suo secondo. viag- 
gio nelle regioni dei Somali e dei Galla. Ann. Mus. 
Civ. Nat. Genova. (2), XVII (XXX VII). 1897. 


. Silvestri N.º 98 k—Chilopodi e Diplopodi delPultima 


spedizione Bottego. Zbid. (2), IX (XXXIX) 1898. 


. Storm N.° 98-—Myriopoda & Oniscoida ved Thron- 


dhjem. Kgl. Norske Vidensk. Sels. Skrif. N° 8. 
1898. 


. Témoésvary N° 85—Myriapoda a Joanne Xantus in 


Asia Orientali collecta enumeravit speciesque novas 
descripsit (opus postumum). Term. Fuz. IX. 1885. 


. M. Underwood N° 87 —The Scolopendridae of the 


United States. Hntomol. Americ. HI. N 4. 1887. 


. Verhoeff N.º 97 ¢—Diplopoden Rheinpreussens und 


Beitrage zur Biologie und vergleichenden Faunistik 
europäischer Diplopoden; Vorläufer zu einer rhein- 
preussischen Diplopodenfauna. Verh. Naturh. Ver. 
preuss. Rheinl. LIII. Jahrg. 1897. 


. Verhoeff N.º 01 f—Beiträge zur Kenntnis palaeark- 


tischer Myriopoden. VIIL“ Aufsatz: über Diplo- 
poden aus Siiddeutschland und Tirol. Jhareshef. Ver. 
vaterl. Naturkunde in Wiirttbg. LVII 1901. 


Voges N°78 a—Beitrige zur Kenntinss der Tuliden. 
Zeuschr. f. wissensch. Zool. von Sicbold uw. Roll. 


XXXI. 1878. 


1b 


Xx BIBLIOGRAPHIE 


H. € Wood N° 61 — Descriptions of new species of 
Scolopendra in the Collection of the Academy. Proc. 
Acad. Nat. Sci. Philad. 1861. 


H. C. Wood N° 63—On the Chilopoda of N.-America 
with a Catalogue of all the specimens in the colle- 
ction of the Smithsonian Institution. Jowrn. Acad. 
Nat. Sci. Philad. new ser., V. 18638. 


H. € Wood N° 65 a—The Myriapoda of North-Ame- 
rica. Trans. Amer. Philos. Soc. new ser, XIII. 
1869. ; 


- INDEX SYSTEMATIQUE 


CLASSE 


Myriapoda-Chilopoda 
Orv. Epimorpua 
Fam. Geophilidae 


Aphilodon 
Chomatobius 
Geophilus 
Heniorya 
Notiphilides 
Orphnaeus 
Schendyla 


Fam. 


Cormocephalus 
Cryptops 
Cupipes 
Newportia 
Otocryptops 
Otostigmus 
Rhysida 
Scolopendra 
Scolopendropsis 
Scolopocriptops 


Orb. 
Fam. Lithobiidae 
Lithobius 


Seutigeridac 


ANAMORPHA 


Fam. 


Scutigera 
CLASSE 


Myriapoda-Diplopoda 


Oro. CoLOBOGNATHA 


Scolopendridae . 


OMON Danner À OS D OC O2 C9, 


| Fam. 


Orb. 


Fam. 


Fam: 


Fam. 


Fam. 


Polyzonidae 
Siphenotus 

JULOIDEA 

Spirobolidae 


Paraspirobolus 
Rhinocricus 
Spirobolellus 


Spirobolus 


Trigoniulus 
Spirostreptidae 


Archispirostreptus 
Spirocyclistus 
Spirostreptus 


Pseudonannolenidae 
Pseudonannolene 
Tulidae 


Tulus 


Orp. POLYDESMOÏDEA 


Fam. 


Polydesmidae 


Cryptodesmus 
Eurydesmus 
Euryurus 
Fontaria 
Katantodesmus 
Leptodesmus 
Odontotropis 
Orthomorpha 
Platyrrhacus 
Polydesmus 
Priodesmus 
Strongylosoma 


nS 


7; 


MYRIAPODA - CHILOPODA 


EPIMORPHA 
deo Hany GEOPETEIDAE 
1º Genre: APHILODON Silvestri, 1596. 
1. Aphilodon micronyx Brélemann, 1901. 


Aphilodon micronyx, Brôlemann Nº 01 e”, 
Hab.: © Brésil. 
Mus. Paul.: Brésil (Type). 


2º Genre: CHOMATOBIUS Humbert & Saus- 
sure, 1870. 


2, Chomatobius brasilianus Humbert de Saus- 
sure, 1570. 


Chomatobius brasilianus, Humb. & Sauss. Nº 70, 
7? (1.) 

(D’après Pocock- N° 95 h- cette espèce serait syno- 
nyme de Orphnaeus brasiliensis Meinert.) 


Hab.: Brésil, Rio Negro. 


O1 


GEOPHILIDAE 
8º Genre: GEOPHILUS Leach, 1814. 
Geophilus guillemini Gervais, 1847. 


Geophilus quillemini, Gervais N° 47a,59™. 
= — Newport & Gray N° 56. 
Hab.: O Brésil. 


Geophilus sublaevis Memert, 1870. 


Geophilus sublaevis, Meinert N° 70 ©. 
Hab.: Brésil (Lagoa-Santa ). 


4. Genre: HENIORYA (Cook, 1896. 
Heniorya longissima Cook, 1896. 


Heniorya longissima, Cook N.º 96e VIL™. 


~ Hab.: © Brésil. 


Nannophilus brasilianus = Schendyla brasiliana. 
5. Genre: NOTIPHILIDES Latzel, 1880. 
Notiphilides grandis Brélemann, 1903. 


Notiphilides grandis, Brülemann Nº 03a™. 
Hab.: O Manãos. 
Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manáos (Type). 


GEOPHILIDAE 5 


62 Genre: ORPHNAEUS Memert, 1870. 


Orphnaeus brasiliensis Meinert, 1870. 


Orphnaeus brasiliensis, Meinert Nº 70, 85080, 
es = Bollman N° 88c ©! 
= == * Brôlemann N.º 02e 2, 02 
i 099 @: 
= brevilabiatus, Pocock Nº 93d°®, 95h 
(1.7.9,10.11) 
— — Silvestri Nº 96e (9, 
— — Brôlemann Nº 98 f 6), 00 
(5) 
LEE lineatus, Porat Nº 94%), 


An syn.?: Orphnaeus brevilabiatus Newport 
et auct. 


( Pocock- N.º 95 h- met en synonymie Orphnaeus 
brasiliensis avec Orphnaeus brevilabiatus. Il sem- 
ble cependant que la question ne soit pas absolu- 
ment tranchée.—Porat- N.º 94- considere O. brasi- 
liensis comme synonyme de O. lineatus Newport; si 
cette interprétation est exacte, c'est ce dernier nom 
qui doit prévaloir comme ayant la priorité). 


Hab.: ® Brésil. — © Pernambuco. — & Pará. — “ 
Mandos. — ©) Venezuela. —' Colombie. — (9 
Nicaragua. — © Antilles. -—- © Panama. — (9 
Honduras. — “2 Mexique.— “” Afrique, Ka- 
meroon. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. 
Orphnaeus brevilabiatus == Orphnaeus brasiliensis. 


Orphnacus linealus == Orphnaeus brasiliensis. 


(0 4) 


10. 


dele 


GEOPHILIDAE — SCOLOPENDRIDAE 


T° Genre: SCHENDYLA Sergsoe og Meinert, 
1866. 


Schendyla brasiliana (Silvestri), 1897. 


Nannophilus brasilianus, Silvestri Nº 97 e O 


Hab.: Brésil. 
Schendyla gounellei Brülemann, 1902. — 


Schendyla -Gounellei, Brólemann N.º 02 e ©. 
Hab.: ® Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (S.P.). 


Schendyla imperfossa Prülemann, 1901. 


Schendyla imperfossa, Brolemann N° 01 e 2 
Hab.: O Brésil. 
Mus. Paul.: Brésil (? ubi) (Type). 


Schendyla paulista Brólemann, 1903. 


Schendyla paulista, Brolemann Nº 03 a ™. 
Hab.: ” Brésil; Poço Grande (S.P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Poço Grande (Type). 


2. Fam SCOLOPENDRIDAE 


Branchiostoma affine — Rhysida longipes. 

Branchiostoma celer == Rhysida celeris. 

Branchiostoma gracile — Rhysida longipes. 

Branchiostoma longipes — Rhysida longipes 

Branchiostoma obsoletum == Rhysida longipes.- 

Branchiostoma scabricauda — Otostigmus sca- 
bricauda. 


E Dome Seca) Se 


CN | 


SCOLOPENDRIDAE 


8º Genre: CORMOCEPHALUS Newport, 1544. 


12. Cormocephalus aurantiipes Newport, 
1844. 


Cormocephalus aurantiipes, Newport N° 44 e P). 
— — Gray N.º 44 9, 
— — Newport & Gray N° 
| DO 
st. — ex p. Kohlrausch N.º 
a 0 ) 
_ — Meinert N.º 84 b ©, 
à 85 (1.4.5). 
— = Haase N° 87 b.™. 
— — Ro cock Ne Oo 
De D: 
— gracilis,  Kohlrausch N.º 78º. 
-— “marginatus, Porat Nº 76 ©). 
= — obscurus, Newport N.º 44 c ©. 
— a Newport & Gray N.° 
56: 
—— pygomelas, Kohlrausch N.º 81 ©. 
Scolopendra aurantiipes, Newport N.º 44 a ©. 
— — Gervais N.º 47 a. 
= obscura, Gervais N° 47 a. 
— puncticeps, Gervais Nº 47 a. 
Non syn.: Cormocephalus aurantiipes ex p, Kohl- 
rausch. 
(Voir Vobservation de Pocock- N.° 95 h-au sujet 
de cette espèce.) 
Hab.: “ Rio de Janeiro.— © Sud-Amérique? — & 
Amérique australe. — “ Guatemala. —° Australie. 


Cormocephalus brasiliensis — Cupipes brasiliensis. 

Cormocephalus gracilis—Cormocephalus aurantiipes. 
1 L x | 

Cormocephalus marginatus — Cormocephalus au- 


rantiipes. 


14. 


16. 


SCOLOPENDRIDAE 


Cormocephalus obseurus == Cormocephalus auran- 
tiipes. 

Cormocephalus nas = =— Cormocephalus au- 
rantiipes. 

Cormocephalus pygomelas == Cormocephalus au- | 
rantiipes. 


9º Genre: CRYPTOPS Leach, 1814. 


Cryptops brasiliensis Affems, 1901. 


Cryptops brasiliensis, Attems N.º 01 d ©. 
Hab.: ® Brésil; Rio Grande do Sul. 


Cryptops capivarae Pocock, 1891. 


Cryptops capivarae, Pocock N.º 91 ¢™. 
Hab.: O Brésil; Rio Capivari. 


Cryptops iheringi Briólemann, 1901. 


Cryptops iheringi, Brélemann N.º 01 e ©. 
Hab.: ™ Brésil; Alto da Serra (Type). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (5. P.). 


Cryplops sexspinosa seu sexspinosus — Otocryptops 
sexspinosus. 


10º Genre: CUPIPES Kohlrausch, 1878. 


Cupipes brasiliensis (Humbert & Saussure), 
1870. 


Cormocephalus brasiliensis, Humb. & Sauss. N.° 
(0720 

Cupipes brasiliensis, Kohlrausch Nº 78 O, 81 0. 

Hab.: M Brésil. 


Led 


LS: 


Lo 


20. 


SCOLOPENDRIDAE | 9 


Cupipes ungulatus Meinert, 1885. 


Cupipes ungulatus, Meinert N° 84 b ®, 
85 (1.4.5.7) 
— — Pocock IN. 93: d © 
— — Silvestri N° 95 e 9, 
Oi obs 
a = Brôlemann, Nº 03 a ©. 
Var: mitis Brolemann, 1908. 
Cupipes ungulatus mitis, Brülemann N° 03 a ©. 
Hab.: ® Pernambuco.—® Manâos.— Paraguay. 
— Argentine. —) Bolivie. —® Antilles. —? Haïti. 
Mus. Paul. : Est. Amazonas, Mandos; var. mates 
Est. Amazonas, Manáos (Type). 


112 Genre: NEWPORTIA Gervais, 1847. 


Newportia (Scolopendrides) amazonica 
Brolemann, 1903. 


Newportia (Scolopendrides) amazonica, Brélemann, 
N°08 a: 

Hab.: “ Manáos. 

Mus. Paul.:- Est. Amazonas, Manãos (Type). 


Newportia aurantiaca Gervais, 1847. 


Scolopocryptops aurantiaca, Gervais Nº 47 a™, 

Bee. 
Newportia aurantiaca, Newport & Gray N° 56 1, 
Hab.: Rio de Janeiro. 


Newportia (Scolopendrides) bicegoi Brile- 
mann, 1908. 


Newportia (Scolopendrides) brcegoi, Brülemann N° 
aaa 7; 
Hab.: % Manáãos. 


10 


EŸ 
ee) 


SCOLOPENDRIDAE 


Newportia (Scolopendrides) ernsti Pocock, 1891. 


Newportia Ernsti, Pocock Nº 91 et 93-00 


- Scolopendrides Ernsti, Pocock N° 95 iV Ce 


ie —  Brôlemann Nº 98 e ©. 
Hab: O Brésil. —® Carécas.—® Antilles. 


Newportia longitarsis (Newport), 1844. 


Scolopocryptops longitarsis, Newport N° 44 ¢ ©. 
Newportia longitarsis, Gervais N° 47 a® 59 ©. 
— — Newport & Gray N° 
56 O : 
= _ Humb. & Sauss. N° 69 
bi 2°: 
= = Kohlrausch N.º 81 ™. 
e = Bollman N.° 88 c ©. 
ne _ Pocock N° 93 d ™, 95 
lay) 
= — Silvestri N.º 96 e ©. 
q Ss Brólemann Nº 98 e © 
98 12,03 a À 
Hab.: O Manéos.— @) Venezuela.—-  Colombie; 
Darien. — Antilles. 
Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manáos. 


Newportia viridis (Gervais), 1847. 


Scolopocryptops viridis, Gervais Nº 47 a ™, 59 ©, 
Newportia viridis, Newport & Gray N.256™. 
Hab: “™ Brésil. 


JDE Genre: OTOCRYPTOPS Haase, 1887. 


Otocryptops melanostoma f Newport), 
1844. 


Scolopocryptops melanostoma, Newport N.º 44 c ©. 
— —— Nev par & Gray N° 
56 (9 


bo 
Roi 


© SCOLOPENDRIDAE 11 


Scolopocryptops melanosoma, Gervais N.º 47 a É, 
59 1) 

— megacephalus, Kohlrausch N.º 78 9, 
81 ©. 

= == Karsch N° 84 b ©. 

— longiceps, = Rocode N= 91 ¢ =. 

Otoeryptops melanostoma, Poeock N°93 d ©, 

| Qa C2: 

== RR Brolemann N.º 98 
SAC 

Hab.: Ÿ Brésil. ® Venezuela.—® Guatemala. — 

4) [e St. Vicente © Ile Rosario.—® Java? 


Otocryptops punctatus == Otocryptops sexspinosus, 
Otocryptops sexspinosus (Say), 1821. 


Cryptops sexspinosus, Say Ns ans dat 
= = Gervais N° 37 a ©. 
— — Lucas N.º 40 b. 

— — Newport N.º 44 a. 
— — C. Koch N° 47. 
— — sexspinosa, Gray N°? 44 ©. 
pe pos, Newport N° 44 ¢ © 
Gervais Nº 47% a © 
DO 
= Newport & Gray N° 
a 
aE — Wood N.º 63, 65 a ©. 
— — Porat No 760°. 
a sexspinosus Kohlrausch Nº 81 ©. 
— — Karsch N.º 84 b. 
= — Meinert Nº 84 b™, 
Sar. 
— Underwood N.º 87 ©. 
— — Mac-Neill N° 87 a ©, 
88 (o). 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopocryptops sexspinosus, Bollman Nº 88 a 9, 
88 -b O 88 d © 88 
f 8, 88 e 9, 93 | (3). 

— : — Dada N° 89 e 

ce 2" Brolemann n. 96 ho) 
— spinicauda, Wood N.º 63 © 65 a®. 
— georgicus, Meinert N.º 85 O (sec. 

Boliman Nº 93). 
? — — Underwood N67 
Scolopendropsis helvola, C. Koch Nº 47 ©, 63 ©. - 
Otocryptops punctatus, Pocock n. 91 ce ©: 
e seaspinosus, Pocock N.º 95 a ©. 


Non syn.: Scolopocryptops sexspinosus Kohlrausch, 
— vide Scolopocryptops miersi. 


eo D Brésil. — « America calidiore».—®) E'tats - 
Unis d’ Amerique.— Chine. 


15º Genre: OTOSTIGMUS Porat, 1876 


Otostigmus appendiculatus — Otostigmus scabri- 
cauda. | 
Otostigmus brasiliensis — Otostigmus scabricauda. 


Otostigmus caudatus Brilemann, 1901. 


Otostigmus caudatus, Brélemann N° 01 e™. 


Hab.: Brésil; Itapetininga (S. P.), Belem (8S. P.), 
Alto da Serra (S. P.). 

Mus. Poul.: Est. S. Paulo, Itapetininga, Belem, 
Alto da Serra (Types). 


Otostigmus goeldii Prülemann, 1898. 


Otostigmus Goeldii Brülemann N.º 98 e 2,02 £™. 
Hab.: ‘> Parâ—® Venezuela. 


SCOLOPENDRIDAE É 13 


Otostismus limbatus Weinert, 1884. 


Otostigmus limbatus, Meinert Nº 84 b 4, 
= = Karsch Nº 88 a. 
— = Silvestri N° 95 c O, 95 dO, 
= =< Brôlemann N° 4e ©) 
Hab.: O Brésil —® Brésil; Alto da Serra (8. P.). — 


© Paraguay.— Buenos Aires. 
Mus. Paul: Brésil; Est. S. Paulo, Alto da Serra. 


Otostigmus scabricauda (Humbert & Saus- 
sure), 1870. 


Branchiostoma scabricauda, Humb. & Sauss. N.° 
O, gar! 
Branchiotrema sabricauda, Kohlrausch N.º 78 
(1. oP 81 (1. 5) 
Otostigmus appendiculatus, Porat N° 76 ©. 
= brasthensis, Meinert N° 84 b°* 
ces ae Karsch N.º 88 a. 
= scabricauda, Pocock N.º 90 d™. 
— = Brôlemann N° 00 g (9, 
01 e, 


Hab.: Ÿ Brésil; Rio de Janeiro.—? Minas Geraes. 
— Bahia. — Brésil; Piquete (S. P.), Alto da 
Serra (8. P.).—! Popayan.— Andes de PEqua- 
teur.— Guatemala. 


Mus. Paul.: Brésil; Est. S. Paulo, Alto da Serra, 
Piquete. 


Otostigmus tibialis Brólemann, 1901. 


Otostigmus tibialis, Brélemann Nº 01 e (2. 


Hab.: Brésil; Piquete (S. P.), Alto da Serra 
(Si: <P): 


14 


O 
ES) 


SCOLOPENDRIDAE . 


Mus. Paul: Brésil; Est. S. Paulo, Santos, Alto 
da Serra, Piquete (Types). 


Pithopus calcaratus — Scolopendropsis calcaratus. 
Pithopus imermipes = Scolopendropsis bahiensis. 
Rhoda Thayer: — Scolopendropsis thayeri. 


14º Genre: RHYSIDA Wood, 1868. 
Rhysida celeris (Humbert & Saussure), ISTO. 


Branchiostoma celer, Humb. & Sauss. N.º 70, 726. . 
— -—  Kohlrausch Nº 81 © 

= == Meinert N°84 b ©, 85,62 

— Underwood N. 87 6), 

Ph de celeris, Pocok N° 93 d, 95 h 67), 
== — Silvestri N°95 c ©) 95d D 97 h ©, 
= == Brolemann N°-98 LO 03 a= 
Hab. O Manaos. — Paraguay (Riacho del oro). 
—( Argentine." Bolivia— Venezuela (Bas 
Sarare).— Nicaragua. — Antilles. — Carolina. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Mandos. 
Rhysida longipes (Newport), 1844. 


Branchiostoma longipes, Newport N° 44 e. 
— — Gervais N° 47 a. 
— — Newport & Gray N.º 66. 
-— — Kohlrausch N° 81. 
— — Haase N° 87 b ©”. 
— ~- Daday N° 91. 
= affine,  Kohlrausch N.º 78 O, 81. 
— — Meinert N.º 84 b °°, 85 
(3.4.5) 

— gracile,  Kohlrausch N°786) 81°. 
aa obsoletum, Porat N.º 76 ©. - 
Rhysida longipes, Pocock Nº 91 e 2, 92 b ©, 93 

dO os he gl 


Us 


Yo 


SCOLOPENDRIDAE 15 


ie longipes, Silvestri Nº 94 ef. 
== Attems Nº 97a O, 
= E Brôlemann N° 01 e ©. 
Hab.: ® Bahia.—® Mexique —! Antilles. —("® A fri- 
que.— Asie (Malaisie).— Australie. 
Mus. Paul.: Est. Bahia. 


152 Genre: SCOLOPENDRA Linné 1758. 
Scolopendra alternans Leach, 1514. 


Scolopendra alternans, Leach N° 14, 17. 
— == Brandt Nº 40 b. 
-— — Newport N.º 44 a O, 44 
c ©, 
-— — Gray Nº 44 ©. 
= — Gervais N° 44 d, 47 a ®, 
— a C. Koch N° 47. 
— — Newport & Gray N.º 56 ™. 
+= == Kohlrausch N° 812, 
= mm Meinert N.º 84 b “, 85 @*. 
— — Pocock N.º 88 ct AT10) 93 
das: 
22 complanata, Newport N.º 44 a ©, 44 e ©. 
-— — Gray N° 44 ©. 
= que Gervais N.º 47 a O, 59 9, 
-— Newport & Gray N. 56 ™. 
— — Kohlrausch N. 81 “. 
> — — 5, -Dadav N?O to: 
dia Crinielis; Ge \ocheNe iG 
(sec. Pocock) 
= — Porat N.º 76 © (sec. Pocock) 
= — Meinert N.º 85 “” (sec. Po- 
cock) 
=. — Underwood N.º 87 4), 
— Grayii, Newport Nº 44a, 44 c. 
— Gray N.º 44. 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopendra Grayu, Gervais Nº 47 a. | 
— — Newport & Gray Nº 56. 
= — Humbert N.º 65 ©. 

—  inacquidens, Gervais N° 47 a 9, 59 ©. 
(sec. Kohlrausch) 
= incerta, Newport Nº 44 c. - 
— = Gervais N.º 47 a. 
— —. Newport & Gray N° 56. 
— longipes, Wood N.º 63 ©), 65 a. 
(sec. Pocock ). 
—  multispinata, Newport N.º 44 a O. 
-— — Gray N° 44 0) 
= = Gervais N.º 47 a ©, 59 ©. 
—  mulhispinosa, Newport N° 44 e ©. 
-— — Newport & Gray N.º 56 ©. 
— Sagrae, : Gervais Nº 37a ©, 47 a 
oo 
= — Lucas N° 40 b M. 
ee == Brandt N.° 40 b ©, 41 d ©, 
— -— CE Koch NE 
— e R. de La Sagra Nº 56 ©. 
== testacea, Wood N° 61. 
alr torquata, Wood Nº 610), 


Non syn.: Scolopendra complanata  Latreille. 
inaequidens Wood. 


Hab.: O Sud-Amérique.- -® Brésil. —® Colombie — 
® Antilles.--* St. Christophe.— Cuba.— 
| Dominica.—® Sombrero Island.—™ Etats 
Unis d'Amérique. — “” Sud-Afrique. — “D 
Ceylon. — “) Caracas.— 


scolopendra angulata Newport, 1844. 
Scolopendra angulata; Newport N° 44a, 44ce™. 


= — Gray N° 44 ©, 
— — Gervais Nº 47 a ©), 59 ™. 


CS 


Qt 


SCOLOPENDRIDAE NG 


Scolopendra angulata, Newport & Gray N° 560. 
= — Kohlrausch N.º 81 ©. 
— — Pocock NU 93 dic 
— — Silvestri N.º 96 e ©). 
— — Brolemann N° 98 f ©, 00 

: : (2) 

= nitida, Porat N° 762 (sec. Pocock) 
os rasta sa Cr Noch Ne 472) 63,0) 
-— — Kohlrausch N° 81 ©. 
— — Meinert N.º 85 O. 
--— — Pocock Nº 88 a. 


? — -  puneticeps, Wood N° 61. 
? — punctisceuta, Wood N° 61 ©. 
Hab.: ® Brésil —* Venezuela. —® Colombie. — 
Antilles. 


 Scolopendra annulipes Lucas, 1884. 


Scolopendra annulipes, Lucas N° 84. 
Hab.: O Brésil. 


Scolopendra audax —= Scolopendra subspinipes. 
Scolopendra aurantiipes == Cormocephalus au- 
rantiipes. 
Scolopendra (Scolopendropsis) bahiensis —= Scolo- 
pendropsis bahiensis. 
Scolopendra brandtiana — Scolopendra morsitans. 
Scolopendra bispinipes — Scolopendra subspinipes. 
Scolopendra complanata — Scolopendra alternans. 
Scolopendra cristata — Scolopendra viridicornis. 
Scolopendra crudelis — Scolopendra alternans. 
Scolopendra elongata Scolopendra subspinipes. 
Scolopendra epileptica — Scolopendra gigantea. 


Scolopendra gervwisii — Scolopendra subspinipes. 


18 


9 
D) 


6. 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopendra gigantea’ Linné, 1758. 


Scolopendra epileptica, Wood N° 61 9, 
gigantea, Linné N° 58. 


Non 


INSLgNIS, 


Lucas N.º 40 b ©. 

Newport N° 44 c 9, 

Gray Nº 44 0, 

Gervais N.º 37 a ©) 47 a ©. 

Newport & Gray N.°56 

Porat Nº 76 ®,. 

Daday Nº 91 ©. 

Pocock N.º 92 d 4. 

Léache NS 1417 

Gervais Nº 37 a, 47 af 
59 ©). 

Lucas Nº 40 b. 

Brandi Nº 40h, 41 di 

Newport Nº 44a, 44e ©. 

Gray N° TP 

Newport & Gray Nº 56, 

Kohlrausch Nº 81 450, 

Meinert N.º84b 89 85 0, 

Pocock N.º 88 a, 95 h ©. 


-Attems Nº 00 b ©. 


Gervais & Goudot N.º 4489, 
Gervais Nº 47 a 9 590, 
Newport & Gray N° 56™. 
Wood N.º 63. 


prasinipes, Wood N.º 61. 


syn.: Scolopendra gigantea, C. Koch — Scol. 

subspinipes. 
Hab.: O Sud-Amérique. — Brésil, Santarem, Obidos, 
Villa Bella. —* Venezuela. —º Colombie. —® 
Honduras; Sud-Amérique; Jamaique. — © 
Antilles.—® Mexique.—® America— Tri- 


nidad; Maracaibo. 


SCOLOPENDRIDAE 19 


Scolopendra grayii = Scolopendra alternans. 
Scolopendra herculeana — Scolopendra viridicornis. 
Scolopendra hopei — Scolopendra viridicornis. 
Scolopendra inaequidens == Scolopendra alternans. 
Scolependra incerta — Scolopendra alternans. 
Scolopendra insignis == Scolopendra gigantea. 


Scolopendra leptodera ÂKohlrausch, 1878. 


“Seolopendra leptodera, Kohlrausch N.º 78 O, 81 ©. 
Hab.: O Brésil. 
Scolopendra longicornis — Scolopendra morsitans. 


Scolopendra longipes == Scolopendra alternans. 
Scolopendra longipleura == Scolopendra longispina. 


Scolopendra longispina Meincrt, 1855. 


Scolopendra longipleura, Silvestri Nº 95 d O, 97 
b 65 

— — Brôlemann Nº 01 e ©. 
= longispina, Meinert N.º 84 b 2, 85 O, 

An syn.:—appendiculata, Daday N.º 91. 

Hab: Brésil; Maldonado. —* Brésil; Belem (8. P.). 
— 6 Montevideo. — Buenos Aires —* Ar- 

gentine; Tucuman.— Bolivie. 


Mus. Paul.: Est. Pará, Belem. 


Scolopendra morsitans Linné, 1766. 
Scolopendra Alfzelii, Porat 71%. 
—  algerina, Newport N.º 44 ct”, 
SE: FT Newport & Gray Nº 56 (19, 
—  angulipes, Newport N° 44 at», 44 
e (15) 
== — Gray N.º,4409), 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopendra angulipes, Gervais Nº 47a 


angusta, 


attenuata, 
bilineata, 


brachypoda, 


Brandtiana, 


califormea, 
carinipes, 


chlorocephala, 
cingulata, 


cognata, 
compressipes, 
elegans, 
erythrocephala, 


Newport & Gray N.º 56 19, 
Duncas: Ne 3940 
Newport N.º 44 ¢™, 
Gray N.º 4408, 

Gervais N° 47 a, 


“Newport & Gray N° 5604, 


Porat Nº que 

(De Haan in litt, sec.) 
Brandt N° 40 b™), 41 
dt. A 

Newport N.º 44 ct, 

Gervais N.º 47 a 


“Newport & Gray N.º 5609. 


Tômôsvary N° 8508, 

Peters NC 020) 

Gervais N° 37 a, 47 a 
2710) 59 27.10) 

Brandt Nº 40 b, 41 d. 

Lucas Nº 40 e. 

C. Koch N.º 47. 

Saussure N.º 60 @0, 

Humb. & Sauss. Nº 70, 
120%, 

Humb. & Satss. N° 70, 
TOY 

Porat. N° 71 ©: 

Gervais N.º 74 a (excel. 
syn.) (1518) 

Porat Ne 710% 700 

Wood Nº 63. 

Gervais Nº 47 a. 

Brandt Nº 40-b 9, 41 
d (18) | 


Newport N.º 44 a (©, 44 
oy 


SCOLOPENDRIDAE 21 


Se a PC N° 44. 


Fabrica, 
formosa, 


fulvipes, 


fulvipes elegans, 


gervarsiana, 
impressa, 
infesta, 
intermedia, 
Leachu, 


longicornas, 


marginata, 


Gervais N° 47 a. 
Newport & Gray N° 66 19. 
Tômôsvary N° 8509, 
Newport N.º 44 ct), 
Gervais N° 47 a) 
Newport & Gray N.º 5609, 
Newport N.º 44 cf) 
Gervais N.º 47 a"). 
Newport & Gray N.º 5609. 


Brandt Nº 40 e 45, 41 d 


(15) 


Gervais N.º 47 pee) 

Brandt N° 40e “ 41 d 
(15) 

C. Koch Nº 63°. 

Porat Nº .¢6. 

C. Koch N.º 47; 63. 

PoratiN q 

Newport N.º 44 af», 44 
q (45), 

Gray, NO 4400 

Gervais N.º 47 a, 

Newport & Gray N.º 56 0, 

Porat N°41 00) 

Newport N.º 44 a), 44 
ç 19%, 

Gray N.º 44°), 

Gervais N.º 47 a, 

Newport & Gray N.º 5609. 

Porat. NON 

Saya Nevo Co” 

Brandt N.2 40 b “, 41 d 
(12) 


Lucas N° 40 ba). 


2 


SCOLOPENDRIDA E 


Scolopendra marginata, Gervais Nº 37 a™, 47 


morsicans, 


morsitans, 


mossambica, 


a (2). 5942), ; 
ex p., Gervais N.º 27 a (5:18) 
exp, Lucas Nº 40 bo 
Pocock N.º 98 at? 
Linné N.º 66. 
Brandt Nº 40 b 9 41 


dec 


Newport N° 44 a (9, 44 
e (10) 

Gray No 440. 

C. Koch N° 47%) 

Newport & Gray N.º 5609, 

Wood N.º 63%, 65 a. 

Kohlrausch N. ° 81 (910. 
12.14.15.18.19) 

Meinert N.° 84 b, 85. 

Tômôsvary N.º 858), 

Haase N.º 87 pb? 

Underwood N.º 87%. 

Daday N° 89 c, 91, 93. 

Pocock Nº 91 e, 924 
0 92 pi 93 a Cos 
du» 04 pb, 95 a (9, 

95 hab 96 ed, 

Bollman N.º 93 ©. 

Porat N° 9409": 

Silvestri N.º 94 e, 95 
pb 95 ¢ © 95 46%; 
95 FU), 96 209, 97 q) 
98 K%), 

Attems N° 97a 4), 98a © 
(18) 

Brélemann Nº 01 e ©, 02 
E SS a 

Peters N°55 620) 


SCOLOPENDRIDAE 23 


Scolopendra pella, 


picturata, 

pilosella, 

planipes, 
platypoides, 


— 


platypus, 


porphyrotaenia, 
Richar ae 


saltatoria, 
scopoliana, 


ligrina, 


tongana, 


Wood Nº 61 O. 
Porat Nac ER) 


“Porat Ne 


Cs Koch N.º 470 630 
Newport N.º 44 a, 44 ef), 
Gray N.º 44. 
Gervais N.º 47 a O 59 9, 
Newport & Gray N.º 56 ©. 
Brandt N.º 40 b 9 41 
d 9°, 
Newport N.º 44 a (9, 
Gray 44 Cio 
Gervais N.º 47 a, 59 (1, 
ite dela Saera Nº 5000. 
Humb. et Sauss. N.º 72 ©). 
Gerstäcker N.º 73. 
Porat; Nº 76 0 
Karsch N.º 81 dd. 
Rainbow N.º 97 49, 
Wood N.º 61 4), 
Newport N.º 44 ¢ ™. 
Gray N.º 44 09, 
Gervais N.º 47 a A), 
Newport & Gray N.º 5609. 
Porat. Nin: 
EC Koch IN AIRE 
Gervais N.º 47 a (9, 
Lucas Nº 49 ce, 53 a. 
Karsch N.º 81 a. 
Mattozo N.º 81%. 
Pocock N.º 91 b. 
Newport N.º 44 c 09, 
Gervais N.º 47 a (18), 
Newport & Gray Nº 560º. 
Gervais. N.º 47 a (4), 


24 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopendra tuberculidens, Newport N.º 44 a (8 44 


AD FD 9 9 


e (18) 

— — Gray No 44-0 
— — Gervais Nº 47 a: 
— -— Newport & Gray Nº 56 09. 
— — Humbert N.º 65 09. 
= varia, Newport N° 44. 
— — Gervais N.º 47 a. 

—— Newport & Gray N.º 56. 
—  Wallbergi, Porat Ne qi 
Eurylithobius slateri, Butler N.º 76% 

— — Pocock N.º 91 b. 
Heterostoma elegans, Newport N.º 44 e M). 

— — Newport & Gray N.º 5602. 

—  fulvipes, -. Newport Nº 44 c. 

— —- Newport & Gray N. 56. 
An syn.: Scolopendra morsitans, Leach N.º 1708, 
— — — — multispinosa, 

Daday N.º 93%. 
= tigrina, Tomosvary N.º 85 
Nonsvn.: Scolopendra morsitans, C. Koch Nº 63. 
— — — — N° 14 Kone 
rausch N.º 81. 


sema toe 2 cangulata,  auct. 


HR Gest —  gervisiana, -C. Koch 41, 47; 
Gervais, Lucas. 


Hab.: O Sud-Amérique.—® Brésil. —® Pará. —® 
Mandos.— © Paraguay.—® Argentine. —" 
Guyanes.—® Venezuela.—® Colombie.— 
Antilles.—“Y Mexique.—"” Etats Unis d’A- 
mérique.-—™ Ile Rodriguezi—™ Canaries. 
— 05) Afrique. —! Europe.—” Erivan, Cau- 
case.—"®) Asie & Malaisie—™ Australie. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manáos (?) 


40. 


SCOLOPENDRIDAE 


bo 
Or 


Scolopendra multispinata seu multispinosa == Sco- 
lopendra alternans. 
Scolopendra newport — Scolopendra subspinipes. 


Scolopendra nitida — Scolopendra angulata. 
Scolopendra ornata — Scolopendra subspinipes. 
Scolopendra parva — Scolopendra viridis. 
Scolopendra placeae = Scolopendra subspinipes. 
Scolopendra platypoides — Scolopendra morsitans. 
Scolopendra platypus — Scolopendra morsitans. 
Scolopendra prasina — Scolopendra angulata. 
Scolopendra prasinipes — Scolopendra gigantea. 
Scolopendra puncticeps — Scolopendra angulata. 
Scolopendra punctidens == Scolopendra viridicornis. » 
Scolopendra punctiscuta — Scolopendra angulata. 
Scolopendra punctiventris == Scolopendra viridis. 
Scolopendra sagrae == Scolopendra alternans. 


Scolopendra subspinipes Leach, 1514. 


Scolopendra atra, Wood N.º 61. 
— audar, Gervais N°37 a, 47a®, 
59 (1.2) 


ne a Brandt N.º 40 b (1), 41 d 
(210, 

ox == Lucas N.º 40 b. 

Te = Newport N.º 44 c. 

— — C. Koch Nº 47. 

o — Newport & Gray N.º 56, 

— aurantiipes, Tômôsvary N.º 85 (9. 

—. bispinipes, Wood, N° 73 ©, 65 a ©. 

—  borbonica, Blanchard N.º 49. 

ae byssina, Wood Nº 61 9 63 © 
65 a ©. 

—  cephalica, Wood N.º 61. 

—- cephalica gracilis, Wood N° 61. 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopendra ceylonensis, Newport N.º 44 ¢™. 


Children, 
concolor, 


damnosa, 


De-Haani, 


dinodon, 

elongata, 
ferruginea, 
fissispina, 


flava, 


(Gervais, 
gigantea, 
gracilipes, 


Gervais N.º 47 a M. 
Newport & Gray N°56. 
Humbert N.º 6542. 
Newport N.º 44 a, 44 c. 
Gray N° 44. 

Gervais Nº 47 a. 
Newport & Gray N° 56. 
Newport N° 44 ce. 
Gervais N° 47 a“. 
Newport & Gray N.º 560. 
E Koch NS: 
Brandt N2-40<¢-“ 4 
dt. 

Newport N° 44a, 44 c. 
Gray N° 44®, 

Gervais N° 47 a. 
Newport & Gray N°56 0°. 
ex p., Kolhrausch N.º 81°. 
Meinert N.º 84 b, 85 ET. 
Pocock Nº 92 e") 
Underwood N.º 87 O. 
Wood Nº. 6100 6350 
Porat No el: ey 76 2118), 
Brandt N.º 40 b ©, 41 d®. 
C= Koch N° 470 ha 
E Koch 6007 

Newport N° 44 ei 
Gervais: Nº 47 a 0 
Newport & Gray N.º 560), 
Humbert N° 650. 
Tômôsvary N.º 85%. 
Newport N.º. 44 ¢ ©. 

GC. Koch Nº 47 ©) 63% 
Wood 61“. 

Kohlrausch N.º 819, 


Scolopendra horrida, 


SCOLOPENDRIDAE | 27 


inermas, 
lumicolor, 
Lucas, 


lutea, 


macracanthus, 
mactans, 


nesuphia, 
Newportii, 


ornata, 
parvidens, 
placeae, 


planiceps, 


plumbeolata, 
? pulchra, 
r'arispina, 
sandwichiana, 


O Koch N47 63 45 
Tômôsvary N° 85, 
Newport N.º 44 ct, 
Gray Nº 4400 

Gervais N° 47 a", 
Newport & Gray N.º 56. 
Wood N.º 61%. 

Gervais (Evdoux & Sou- 
levet) Nº 41.) 47 400; 
Newport -N2 44 ¢ © 
Gervais N.º 47 a 2, 59 ©. 
Newport & Gray N° 56 2, 
Bollman N° 89 ©. 

C Koch N°47 0630 
Tomosvary N.º 85%, 
Mood N°63 

Gervais N.º 47 a © 59 © 
Newport & Gray N.º 56 O. 
Newport N.º 44 c. 
Gervais N.º 47 a. 

©. Koch N:°- 47 0 630, 
Newport & Gray N.° 56. 
Wood N° 61 Cb. 
Newport N.º 44 ¢ ©, 
Gray No 44 O, 

Gervais Nº 47 a ©,59 ™. 
Newport & Gray N.º 56. 
Newport N° 44 c ©. 
Gervais N.º 47 a 2,59 ©), 
Newport & Gray N.º 56 ©. 
Moo ANe CITANT 

CE Koch Naa 65 © 
Gervais. Nº 47.4%. 
Gervais N.º 47 at”, 
Wood N° 63%), 


— septemspinosa, Brandt N.º 40b", 41d. 


4 


SCOLOPENDRIDAE 


Scolopendra septemspinosa, Newport N.º 44 ec. 


SexSpinosa, 
sulhetensis, 
subspinipes, 


Gervais N° 47 a“. 
Newport & Gray N.º 5601. 
Wood N.º 63%. 

Karsch Non bo 
Tômôsvary N.º 85%. 
Newport N.º 44 a, 44 e. 
Gray N° 44. 


‘Gervais: Nº 47 a. 


Newport & Gray N.º 56. 
Newport N.º 44 ct, 
Gervais N.º 47 a. 
Newport & Gray N.º 56% 


Porat N° 764 


Teach Nº 14, 1%: 
Gervais N°37 a, 44d M, 
ANT cay, MO SO) 
Brandt; Nº 40h Goan 
is 
Lucas Nº 40 b. 
Newport N.º 44 a, 44 « 
Gray No 44) 
©. Koch Nº 47. 
Newport & Gray N. 56. 
Wood N° 63 © 
Gerstacker Nº 73 ©. 
Kohlrausch N.º 81 42%, 
Mattozo N.º 81 O, 
Meinert N.º 84 b, 85. 
Haase N° 87 ba. 
Underwood N.º 87 ©. 
Pocock N.º 88 e, 91 e, 
93: d @ 94 b@ 95 a 
CD ODE hig 
Daday N° 89 c 91, 980% 
Bollman N° 93 ©, 


41. 


SCOLOPENDRIDAE 29 


Scolopendra subspinipes, Silvestri N.º 94 e (9, 95 


b 1). 
E — Brôlleman N.º 96 d®, 01 
en 
= ae Attems N.º 97a, 98 a 
OQ a 0 
—  subspinipes sexspinosa, Daday N.º 91. 
== sulfurea, E Koch Ne 47 Ga 
— varwspina,  Toindsvary N.º 85%, 
Rhombocephalus smara- 
gdinus, Butler Nº 76 O, 
Non syn.: Scolopendra De-Haani ex p., Kohlrausch. 
= De-Haani histrionica, Mei- 
nert. 
— flava, de Geer. 
— gigantea, Linné et auct. 
Hab.: O Brésil.— Antilles et Amérique Centrale. 
—%® Mexique et Amérique Centrale.-— Etats 
Unis d'Amérique. Côte du Pacifique —® Ile 
Rodriguez.—® Afrique—® Séchelles.— Ile de 
France, de Bourbon et Mahé. --“ Europe.— 
Asie plus Malaisie.—"” Japon.—( Australie. 
—") Hawaï. 


Mus. Paul.: Brésil. 


Scolopendra testacea — Scolopendra alternans. 
Scolopendra torquata — Scolopendra alternans. 
Scolopendra variegata — Scolopendra viridicornis. 


Scolopendra viridicornis Newport, 1544. 


Scolopendra cristata, Newport N.º 44 a UM 44 
q 70). 
E us Gras N° 4409) 
Es = Gervais N.º 47 a 19), 


-— — Newport & Gray N.º 56“. 


SCOLOPENDRIDAE — : 


Scelopendra cristata, Porat N° 76 ©. 

c= = Kohlrausch N.º 81 O, 

= oss Meinert Nº 85 22. 

— — herculeana, C. Koch N° 470 639, 

— Hopes, Newport M. S.5. (sec. Gray 
N.º 56). 

— — Gray No 400 

—  punctidens, - Newport N°44a0 4400 

== — Gray N° 44 0), | 

= = Gervais Nº 47 a, 590, 

—- — Newport & Gray N.º 560, 

== a Kohlrausch N.º 81 O, 

—  variegata, Newport N° 44 a ©, 44 
e ©, 

— — E Gras NO 

— —— Newport & Gray N.º 56 ©. 

— — Gervais N.º 47 a ©, 59 ©. 

—  viridicornis, Newport N.º 44 a, 44 e ©}. 

— — Gray N° 44. - 

— = Gervais N. 47 a ©. 

— io Newport & Gray N.º 56 ©. 

= = Wood Nº 62 ©. 

ow — Kohlrausch N.º 81 ©. 

== = Pocock N.º 88 a. 

— eme Daday N° 91 03, 

— — Brôlemann N.º 02 e ©, 02 
O 0 a <0. 


Hab.: ® Kud-Amérique.—- & Brésil. —® Région du 
Rio São Francisco. —"® Brésil; Fleuve Amazone. 
—) Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia), Per- 


nambuco.--® Pará. — (0 Manãos. — © Paraguay. 
— ™ Guyanes. — 4 Chine ?.—(4 Demerara.— (2 
Caracas. 


Mus. Paul.: Est. Bahia. 


SCOLOPENDRIDAE 31 


Scolopendra viridis Say, 1521. 


Scolopendra parva, Wood Nº 61 ©. 
— punctwentris, Newport N.º 44a, 44¢. 
-- — Gray N° 448, 
— = Gervais N.º 47 a ©, 59 O 
— —- Newport & Gray N.º 569, 
ass — Pocock N.º 95 h 45, 
— viridis Saye Nee Ata 
— — Gervais Nº 37 a O, 47 a®, 
59 O, 
os = Brandt N.º 40 b ©), 41 d O, 
= = Lucas N.º 40 b ©). 
= = o Wood Nº 63 ©, 65 a ©. 
= — Kohlrausch N.º 81 ©) 
= = Meinert N.º 84 b ™, 856) 
= — Underwood N.º 87 ®. 
= a Me. Neill Nº 87 a ©. 
== === Bollman N.º 93 ©. 
— — Pocock N.º 95 h 2345, 
An pas ? Scolopendra atzeca, Saussure N.º 60. 
— = maya, Saussure N.º 60. 
ma —  otomita, Saussure N.º 60 O. ( E 
= — tolteca, Saussure N° 60. | = 
Hab.: O Brésil— Guatemala. —® Ce ao 
Mexique.—® Etats Unis d'Amérique. 
Scolopendrides ernsti — Newportia (Scolopendrides) 
ernsti. 


16. Genre: SCOLOPENDROPSIS Brandt, 1840. 


Scolonpendropsis bahiensis ( Brandt», 
1540. 


Pithopus inermis, Pocock Nº 91 b © 
Scolopendra (Scolopendropsis) bahiensis, Brandt 
N° 40e, 41 dO, 


44. 


SCOLOPENDRIDA E Z 


Scolopendropsis bahiensis, Newport N.º 44 e. 
— — Gervais Nº 47 a ©... 
— — Newport & Gray N° 560. 
— —  Kohlrausch N.º 81. 
_ — Brôlemann N°97 dO 02%. 


Hab.: O Bahia.—® Brésil; Iguarassu. — © Brésil; 
Sto. Antonio da Barra (Bahia). | 


Scolopendropsis calcaratus (Pocock,) 1891. 


Pithopus. calcaratus, Pocock Nº 01 pl 0580 
Scolopendropsis calcaratus, Brólemann N.º 02 e ©. 


Hab.:— O Bahia — Brésil; Sto. Antonio da Barra 
( Bahia). 


Scolopendropsis helvola == Otocryptops sexpinosus. 


Scolopendropsis thayeri (Meinert), 1885. 


Rhoda Thayeri, Memert N.º 85 ™. 


Hab.: ® Brésil; Santarem. 


17.’ Genre: SCOLOPOCRYTOPS Newport, 1844. 


Scolopocryptops aurantiaca — Newportia aurantiaca. 
Scolopocryptops georgicus—Otocryptops sexspinosus. 
Scolopocryptops longiceps == Otocryptops melano- 
stoma. . 
Scolopocryptops longitarsis = Newportia longitarsis. 
Srolopoeryptops megacephalus — Otocryptops me- 
lanostoma. 


Scolopocryptops melanosoma seu melanostoma — 
Otocryptops melanostoma. 


46. 


SCOLOPENDRIDAR — LITHOBIIDAE 33 


SOC pro pe miersi Newport, 1844. 


D Penn Miersii, Newport N.º 44 c 
Gray Nº Ao 
— — Gervais Nº 47 a M, 590, 
— — Newport & Gray N.º 56. 
-— -—  Karsch N° 84 b 69, 
== — Pocock 93 d ©, 
— — Silvestri Nº 95 c . 
a —  Brélemann Nº 98 e 6), 01 
| 6 0.02 m6 
Non syn.: Scolopocryptops Mers, Meinert N.º 
84 b, 85. 
== — Kohlrausch 
IN ESA os 
Hab.: O Brésil. —™ Brésil; São Lourenço (Rio 
Grande do Sul). — © Pará. — É Argentine — © 
Venezuela. — Antilles. — © Californie. 


Mus. Paul.: Est. R. Grande do. Sul, 8. Lourenço. 


Scolopocryptops sexspinosa seu sexspinosus — Oto- 
cryptops sexspinosus. 


Scolopocryptops spinicauda — Otoeryptops sex- 
spinosus. 


Scolopocryptops viridis — Newportia viridis. 
ANAMORPHA 
mana FIP AOBIDAR 


1S! Genre: LITHOBIUS Leach, 1814. 
Lithobius trilineatus L. Koch, 1862. 


Lithobius trilineatus, L. Koch Nº 62 O, 


34 LITHOBHDAE—SCUTIGERIDAE—POLYZONIDAE 


(D’ aprés Latzel, cette espèce tomberait en synony- 
mie avec Lithobius forficatus, Linné. — Proba- 
blement importée). 


Hab.: © Bahia. 


4º Fam. SCUTIGERIDAE 


19º Genre: SCUTIGERA Lamarck, 1801. 
48. Scutigera nigrovittata Meinert, 1885. 


Seutigera magro -vittata, Meinert N.º 85 ©. 
— Pocock Nº 95 hee 
a= = Brolemann N.º 98 e ©), 00 
gs O, 02e 19, | 


Hab.: O Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia). 
—& Venezuela.—® Colombie; Santa Marta. — 
& Panamá. - 


MYRIAPODA-DIPLOPODA 


COLOBOGNATHA 
5: Fam POLIZONTDAE 
20º Genre: SIPHONOTUS Brandt, 1836. 
49. Siphonotus brasiliensis Brandt, 1881. 
Siphonotus brasiliensis, Brandt N.º 36, 40 ce ©, 
AE GUN 


— |. — Gervais N 47 a, 59, 
Hab.: À Brésil. 


Qt 
bO 


CD 
Or 


SPIROBOLIDAE 


JULOIDEA 
© Pam. SPIROBOLIDÃE: 


21º Genre: PARASPIROBOLUS  Brólemann, 
1801. 


Paraspirobolus paulistus Brélemann, 
1901. 
Paraspirobolus -paulistus, Brólemann N.º 01 e ©. 


Hab.: © Brésil; Ilha de São Sebastião (8. P.), 
Santos (S. P.). 


Mus. Paul: Est. S. Paulo, Ilha de São Sebastião . 
__ (Type), Santos. | 


22º Genre: RHINOCRICUS Karsch, 1881. 


Rhinocricus albidolimbatus (Porat), 
1876. 

Spirobolus albido-limbatus, Porat N° 76 O. 
Rhinocricus albido-limbatus, Brülemann N.º 02 e ©. 


Hab.: ® Olinda, Pernambuco.-—® Brésil; Pernam- 
buco. 


Rhinocricus asper Prülemann, 1901. 


Rhinocrieus asper, Brülemann N° 01 e%, 02 e ©. 

Hab.: ™ Brésil; Cubatão (S. P.), Poço-Grande (8. 
P.), Alto da Serra (S. P.) — Brésil; Fazenda 
Nova Nicaragua (S. P.). — 

Mus. Paul.: Est. $. Paulo, Cubatão, Alto da Ser- 
ra, Poco Grande (Types). 


36 


53. 


57. 


SPIROBOLIDAE 


Rhinocricus caudatus (Newport), 1544. 


Tulus caudatus, Gervais N.º 47 a 447, 59 (7 
Rhinocricus caudatus, Brolemann Nº 98 e ©). 
Spwobolus caudatus, Newport N.º 44 b O. 

-— — Gray N° 44 ©. 

LE. = Pocock N° 93 b. 

oat ae Bollman N.º 93 © 
Sptrobolus (Rhinocricus) laetus, Karsch N.º 81 


(3.5.6.8) 


a = + Porat N° Ss 


(1.5) 


Hab.: O Brésil.— Guyane francaise.—® Guyane 
anglaise.--® Demerara.—® Venezuela.—® Co- 
lombie.— S. Thomas.—® Ternate. 


Rhinocricus concinnus Brilemann, 1901. 


Rhinocricus concinnus, Brülemann N.º 01 e ©. 
Hab.: Brésil; Alto da Serra (S. P.). | 
Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Alto da Serra (Type). 


Rhinoericus goeldii Brülemann, 1902. 


Rhinocricus Goeldi, Brolemann N.º 02 f ® 


Hab. : ® Pará. 
Rhinocricus insulsus Brólemann, 1902. 


Rhinocricus insulsus, Brolemann N.º 02 FD, 


Hob leans: 
Rhinocricus limbatus Brülemann, 1901, 


Rhinocricus limbatus, Brolemann Nº 01 e ©, 

Bab.: O Brésil; Poço-Grande (8. P.), Alto da 
Serra (8. P.). 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). 


60. 


61. 


? 


SPIROBOLIDAE | rey 


Rhinocricus marginellus Silvestri, 1897. 


Rhinocricus marginellus. Silvestri Nº 97 e O. 


(Peut être synonyme de Fh. albidolimbatus Po- 
Eat OCO): 


Hab.: © Pernambuco. 
Rhinocricus moestus Brélemann, 1901. 


Rhinocrieus moestus, Brolemann Nº 01 e À. 
Hab.: ® Brésil; Poco-Grande (8. P.) Alto da Ser- 
Raso Eos 


Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Alto da Serra, Poco 
Grande (Types). 


Rhinocricus monilicornis (Porat), 1876. 


Rhinocricus monilicornis, Pocock N° 93 e ©, 
Spirobolus Heilprini, Bollman Nº 93 ©. 
— monilicornis, Porat N.º 76 0. 
== — Pocock N.º 93 a ™. 
—- virescens,  Daday N° 91°. 
Hab.: O Brésil. — O Trinidad. -—® Antilles. — 
Bermudes. 


Rhinocricus nattereri (Humbert d& Saus- 
sure), 1870. 


Rhinocricus Nattereri, Brolemann N.º 01 e “. 
Spirobolus Nattereri, Humb. & Sauss. N.º 70, 72 ©. 
— — Porat N.º 88 b ™. 


var.: varians Broóolemamn, 1901, 


Rhinocricus Nattereri varians, Brôlemann Nº 01 
(3) 
e @), 


38 


62: 


64. 


SPIROBOLIDAE 


Hab: ™ Brésil; Caicara: — © Bahias— ©) Brésil; 
São Sebastião (S. P.), Ilha de São Sebastião (S. P.), 
Raiz da Serra (S.P.), Paraná. —* Buenos- Aires. 


“Mus. Paul.: Est. Bahia ; v. varians, Est. S. Paulo, 


Raiz da Serra, S. Sebastião, Ilha de S. Sebastião; 
Est. Paraná. 


Rhinocricus paraensis (Humbert d Saus- 
sure), 1870. 


Rhinocricus paraensis, Brolemann N.º 02 £% 03 a. 
Spirobolus paraensis, Humb. & Sanss. N.º 70,720 
Non syn.: Spirobolus paraensis, Pocock N.º 88 e. 
Hab.: O Brésil; Pará. —® Manãos. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. 
Rhinocricus pugio Brilemann. 1901. 


Rhinocricus pugio, Brolemann N° 01 e ©. 
var.: ochrurus Prülemann, 1901. 


Rhinocricus pugio ochrurus, Brolemann N.º 01 e™. 


Hab.: © Brésil; Raiz da Serra (8.P.), Bahia. — O 
Brésil; Alto da Serra (S.P), Piquete (8. P.). 


Mus. Paul.: Est. Bahia; Est. S. Paulo, Raiz da 
Serra (Types); var. ochrurus, Est. S. Paulo, 
Alto da Serra (Type). 


Rhinocricus sericiventris Briólemann, 1901. 


Rhinocricus sericiventris, Brolemann N.º 01 e ©, 
Hab.: ™ Brésil; Cubatão (S. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Cubatão (Type). 


67. 


SPIROBOLIDAE —- 39 


Rhinocricus striatellus Silvestri, 1897. 


Rhinocricus striatellus, Silvestri N.º 97 e ©, 
Hab.: © Brésil; Sta. Catharina. 


KRhinocricustransversalis Brülemann,1902. 


Rhinocricus transversalis, Brolemann N.º 02 e™. 
Hab.: O Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). 


Rhinocricus zapotecus (Porat), 1876. 


Rhinocricus zapotecus, Brolemann N° 02 e ©, 
Spirobolus zapotecus, Porat N.º 76 ©. (? excl. syn.) 
An syn.: Julus zapotecus, Saussure N.º 60 ©. 
Hab.: ® Pernambuco. — © Mexique. 


28º Genre: SPIROBOLELLUS Pocock, 1894. 
Spirobolellus cruentatus Brólemann, 1902. 


Spirobolellus cruentatus, Brôlemann N.º 02 £™. 


Hab.: O Pará, 
24º Genre: SPIROBOLUS Brandt, 1855. 


(Aucune des espèces qui figurent ici dans le genre 
Spirobolus wont été étudiées au point: de vue 
des Pattes Copulatrices; il est done impossible 
d'affirmer qu'il existe au Brésil de véritables 
Spirobolus. Il est probable en tous cas que bon 
nombre des espéces ci-dessous appartiennent au 
genre Rhinocricus. La plupart d'ailleurs ont 
été trop sommairement décrites pour qu'on puisse 
espérer les reconnaitre jamais. ) | 


40 


69. 


70. 


(ele 


‘SPIROBOLIDAE 
Spirobolus albido-limbatus == Rhinocricus albido- 
limbatus. 


Spirobolus amazonicus (Giebel), 1870. 


Tulus amazonicus, Giebel N.º 70 ©. 
Hab.: ® Brésil; les bords de Amazone. 


Spirobolus caudatus == Rhinocricus caudatus. 
Spirobolus dealbatus C Koch, 1847. 


Spirobolus dealbatus, C. Koch N° 47 0, 63 0. 
Hab.: © Brésil. 


Spirobolus dictyonotus Latiel, 1895. 


Spirobolus dictyonotus, Latzel N.º 95 a O. 


Hab.: Serres de Hambourg, probablement importé 
du Brésil. 


Spirobolus dominicae == Trigoniulus goési. 
Spirobolus festivus O. Koch, 1847. 


Spirobolus festivus, C. Koch, N° 470, 63 ©. 
Hab.: Brésil; Minas Geraes. 

Sprrobolus goësi == Trigoniulus goési. 
Spirobolus orandis (Brandt), 1840. 


Lulus (Spirobolus) grandis, Brandt N.º 40d, 41d™. 
— grandis, Gervais N.º 47 a O, 590, 


? Spirobolus grandis, R. de la Sagra N.º 56. 


Hab.: © Brésil. 


74. 


=] 
o 


76. 


SPIROBOLIDAE 41 


Spirobolus griseus Newport, 1844. 


Spirobolus griseus, Newport, teste Gray N.º 44 O, 
Hab.: © Brésil. 


Spirobolus heilprint — Rhinocricus monilicornis. 
Spirobolus impressus Poral, 1876. 
ppl obolus impressus, Porat N.º 76 ©, 

— Brôlemann N.º 02 e ©. 


Hab.: “ Pernambuco. 


Spirobolus laetus — Rhinocricus caudatus. 


Spirobolus laticaudatus Humbert & Saus- 
sure, 1870. 


Spirobolus laticaudatus, Humb. & Sauss. N.º 70, 
C2) 
Hab.: ® Brésil. 


Spirobolus macrourus Humbert & Saus- 
sure, 1870. 


Spirobolus macrourus, Humb. & Sauss N° 70, 
72 D 
Non syn.: Spirobolus macrourus Pocock. 


Hab.: ™ Brésil. 
Spirobolus maximus (Linné), 1766. 


Tulus maximus, Linné N.º 66 O, 

— — Fabricius N.º 81, 87, 93. 
E a. Latreille N.º 02. 

ae eer “Brandt NL So 


+ 


CN | 
ide) 


80. 


81. 


SPIROBOLIDAE 


Tulus (Sprrobolus) maximus, Brandt N° 40 d O, 


Aled 0) 
Ss _ = var. oN Ge Brandt 
Nº 40 deen dd: 


— maximus, Lucas Nº 40 b e), 

= = Gervais Nº 37a 0,47 a ©, 5g 
Spirocyclisius maximus, C. Koch N Dee @) 

An syn.: Zulus apiculatus, Mikan N° 34. 


Spirobolus maximus, Tomosvary N°. 85 ©. 
Spirocyclistus apiculatus, C. Koch N° 47. 
| — maximus, C. Koch N.º 63. 
Hab.: ® Brésil —® Amérique Méridionale. —© 
Borneo. 
Spirobolus monilicornis == Rhinocricus monilicornis. 
Spirobolus nattererr — Rhinocricus nattereri. 


Spirobolus nigricans (Mikan), 1834. 


“Tulus mgricans, Mikan N° 34. 


— — Brandt Nº 40 dO 41 d & 
- = == Gervais N.º 47 a (1 ag ©. 
Spirobolus nigricans, C. Koch Nº 47. 
Hab.: ™ Brésil. 

Spirobolus obscurus C. Koch, 1847. 
Spirobolus obscurus, C. Koch N.º 47, 63. 


ss = Humb. & Sauss. N.º 72 © 
ae E Porat N.º 76 © 


Hab.: O Brésil. — © Rio de Janeiro. 
Spirobolus obtusatus (Mian), 1534. 


Tulus obtusatus, Mikan Nº 34. 
== = Brandt No 40d e Aqua 


82. 


S4. 


SPIROBOLIDA E 43 


Tulus obtusatus, Gervais Nº 47 a, 59 O, 
Spirobolus obtusatus, C. Koch N. 47. 


Hab.: O Brésil. 


Spirobolus olfersi (Brandt), 1833. 


_ Tulus (Spirobolus) Olfersii, Brandt Nº 40 d ©, 


A gh O) 
— Olfersii, Gervais N.º 47 a, 59 © 
oo Olfersii, Brandt N.º 33 0) 
— Gervais N° 37a. 
— — Lucas N° 40 b O, 
— ==. ©. Koch Nº 47. 


Hab.: ® Brésil: 


“Spwrobolus paraensis ==. Rhinocricus paraensis. 


Spirobolus phranus ex p. == Trigoniulus goêsi. 
Spirobolus praelongus 0. Koch, 1847. 


Spirobolus praelongus, C. Koch Nº 47 9, 630, 


Spirobolus rugosus == Trigoniulus goesi. 
Spirobolus striolatus (Gervais), 1547. 


Tulus striolatus, Gervais Nº 47 a, 59 O, 


Hab.: O Amérique méridionale. 
Spirobolus univittatus Porat, 1576. 


Spirobolus wnivittatus, Porat Nº 76 0: 
Hab.: ™ Brésil. 


Spirobolus virescens — Khinocricus monilicornis. 


Spvrobolus zapotecus = Rhinocricus zapotecus. 


5 


o 


44. -— SPIROBOLIDAE — SPIROSTREPTIDAE 


25º Genre: TRIGONIULUS Pocock, 1894. 
56 Trigoniulus goesi (Porat), 1876. 


Spirobolus Dominicae, Pocock N.º 88 ef. 
= Goési, Porat: Nº: 76222: as pis 
— = Pocock N° 92 b™, 93 e ©). 
_ = brolemann N° 96d2 
— phranus,  Pocock-N.° 88 e ©. 
= rugosus» Noces Nº (3 a 2) 
Trigoniulus Goes, Pocock N°93 e ©) 94 | © 
— — Silvestri N.º 95 b © 
aes als Attems N° 97 a O, 98 a ®. 
— = Brélemann Nº 00 a 2, 00 
o CH na tO Oana 


An. syn.?: Sprrobolus OU gS Karsch N°] | 
81 ¢ O Is 

ak = punctiplenus, Karsch N°! 5 
Sie OP to 

— == Sanctae- Luciae, Boll- ot 


man N22 Sa 
Non syn.: Spurobolus phranus Karsch. 


Hab.: O Paré.—®° Manãos.— Antilles. —® Sechel- 
les. —® Asie, plus Malaisie. 


D 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. 


@ Fam. SERROSFREPMIÈRE 


Alloporus longicornis==Pseudonannolene longicornis. 


26 Genre: ARCHISPIROSTREPTUS Silvestri, 1895. 


(Ce genre n'ayant pas été établi sur des caractères 
sexuels, sa validité reste douteuse). 


89. 


90. 


Fr 
=] 


= SPIROSTREPTIDAE Pas 45 


Archispirostreptus lobulatus = Spirostreptus (Cla- 
dostreptus) lobulatus. 


Archispirostreptus punctiporus . Sil- 
vestri, 1897. 

Archispirostreptus punctiporus, Silvestri N.º 97 cf, 

Hab.: O Brésil; Rio Grande do Sul, Porto Alegre. 

Archispirostreptus sanctus Silvestri, 
1897. 

Archispirostreptus sanctus, Silvestri Nº 97 e O. 

Hab.: Brésil; Sta. Catharina. 


27º Genre: SPIROCYCLISTUS Brandi, 1833. 


(Ce genre n’est admis par aucun auteur; il ne 
figure ici qu'à titre de document historique. L’es-, 
pece de Mikan n’est pas reconnaissable). 


Spirocyclistus bicolor (Mikan), 1834. 
Tulus bicolor, Mikan N° 34 
== ew paiol IN de) aA leads a. 


— - = «Gervais NAT a O 59% 
Spirocyclistus bicolor, C. Koch Nº 47. 


- Hab.: © Brésil. 


Spirocychistus maximus — Spirobolus maximus. 


28º Genre: SPIROSTREPTUS Brandt, 18353. 
Spirostreptus americanus (Brandt) 1540. 


Tulus americanus, Lister (Plumier) N.º 99. 
—- — Brandt N° 40 dy 41d. 


q e Gervais N.º 47 a, 59 ™, 


46 


Oils 


de) 
Ww 


94. 


95: 


SPIROSTREPTIDAE 


Non syn.: Zulus americanus, Palis. de Beauvois, 
Lucas, Gervais etc. 


Hab.: ™ Brésil. 


Spirostreptus (Cladostreptus) angustifrons 
Brolemann, 1901. 


Spirostreptus (Cladostr eptus ) angustifrons, Bro- 
lemann Nº 01 e™, 02 e™. 


Hab.: 2 Brésil; ® Brésil; St Antonio 
da Barra (Bahia), Pau 


Mus. Paul.: Est. da Bahia (Type). 


Spirostreptus bahiensis (Brandt), 1840. 


Lulus ey eee) bahiensis, Brandt, N° 40 
dE Aldea. 
— — — Gervais. Nº 47 
AA Oe 
Hab.: ™ Bahia. 


Spirostreptus biplicatus Karsch, 1881. 


Spirostreptus biplicatus, Karsch Nº 81 ¢™. 
Hab.: © Brésil. 


Spirostreptus bipulvillatus (Gervais),1847. 


Tulus bipulvillatus, Gervais N.º 47 a O, 59 ™. 
Hab.: ® Brésil. 


Spirostreptus caicarae Humbert & Saus- 
sure, 1870: 


Spirostreptus Caicarae, Humb. & Sauss. N.º 70, 72 ™. 
Hab.: O Brésil; Caiçara. 


96. 


98. 


oo: 


100. 


SPIROSTREPTIDAE Aq 


Spirostreptus cinetus Humbert & Saussure, 
1870. 


Spirostreptus cinctus; Humb. & Sauss. N.º 70, 72 \. 
Hab.: ® Rio de Janeiro. 


Spirostreptus (Scaphiostreptus) cluniculus 
Humbert & Saussure, 1870. 


Spirostreptus cluniculus, Humb. & Sauss. N° 70, 


to 
— (Scaphiostreptus) cluniculus, Bro- 
lemann Nº 03 a, 
Hab.: ® Brésil; Rio Negro.— Manáos. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Mandos. 


Spirostreptus cultratus Humbert & Saus- 
sure, 1870. 


Spirostreptus cultratus, Humb. & Sauss. N° 70. 
Cae 
Hab.: ™ Brésil. 


Spirostreptus (? Gymnostreptus) deserti- 
cola Brülemann, 1902. 


Spirostreptus (? Gymnostreptus) deserticola, Brô- 
lemann N° 02 e 1), 
Hab.: “> Pernambuco. 


Spirostreptus ( Cladostreptus) d iptictus Bri- 
lemann, 1908. 


Spwrostreptus (Cladostreptus) flavofasciatus, Bro- 
lemann N° 01 e ™. 
Le diptictus, Brólemann N° 
OS a: 


48 


LOL. 


102. 


103. 


104. 


105. 


SPIROSTREPTIDAE 


Non syn.: Spirostreptus flavo-fasciatus Brandt. 

Hab.: Brésil; Piquete (8. P.). 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type de 
S. flavofasciatus Brôl.). 


Spirostreptus (? Cladostreptus) dorsostria- 
tus Brólemann, 1901. 


Spirostreptus (? Cladostreptus) dorsostriatus, Brô- 
lemann N° 01 e™. 

Hab.: Brésil; Alto da Serra (S.P.). 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). 


Spirostreptus excavatus Karsch, 1881. 


Spirostreptus excavatus, Karsch Nº 81 g ©. 
Hab.: Brésil. 


Spirostreptus fartus Porat, 1885. 


Spwostreptus fartus, Porat N° 88b™ 
Hab: = Co Brest: 
Spirostreptus festivus (Perty), 1883. 
Tulus festwus, Perty N° 33. 
— — Gervais Nº 37a, 47490 


= = Brandt Nº 40:d ™,. 41 dO 
= a= Lucas Nº 40 b ©. 


Hab.: M Brésil. —® Minas Geraes. 


Spirostreptus (Cladostreptus) tiham Brilemann, 
1901. 


Spirostr E (Cladostreptus ) ns Brolemann so 
01 e! 


107. 


108. 


SPIROSTREPTIDAE | 49 


Hab.: “ Brésil; Alto da Serra (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). 


Spirostreptus ( Cladostreptus) flavofasciatus — Spi- 
rostreptus (Cladostreptus) diptictus. 


. Spirostreptus (Scaphiostreptus) fuscipes Po- 


rat, 1886. 


Spirostreptus fuscipes Porat Nº 88 b O, 
= (Scaphiostreptus) fuscipes, Brôle- . 
mann N.º 01 e ©, 02 e ©), 


Hab.: Bahia, Pernambuco, Campos. —® Bahia: 
Mus. Paul.: Est. Bahia, Bahia. 


Spirostreptus ( ? Cladostreptus) gounellei 
Brólemann, 1902. 


Spirostreptus (? Cladostreptus) Gounellei Brülemann 
N° 02e 
Hab.: Brésil; St. Antonio da Barra (Bahia). 


Spirostreptus (Gymnostreplus) iheringi Bro- 
lemann, 1901. 


_ Spirostreptus (Gymnostreptus) Lheringi, Brolemann 


ss 109. 


Nº Oe 02°t 


Hab.: “ Brésil; Alto da Serra (S. P), Morro Ja- 
raguá (S. P.).— Theresopolis (R. de J.) 


Mus. Paul.: Est. 5. Paulo, Alto da Serra (Type), 
Morro Jaraguá. 


Spirostreptus indus (. Koch, 1847. 


Iulus affinis, Gervais, Nº 47 a ™. 


50 


110. 


JHE 


SPIROSTREPTIDAE 
Zuius (Spirostreptus) sebae, Brandt, N.º 40 d O, 
: Ae doa): 7 
— — ——  affinis, Brandt N° 40 
ad 41 d® 


a sebae, Gervais N.º 47 a D, 
Spirostreptus indus, DE Koch? Nº a 
63 © 
== sebae, Brandt N° 33 © 


— Gervais Nº 37 a ®, 
— — Lucas N° 4025. = 

An sny.? Julus indus, Linné Nº 66 © 

— — Fabricius N.° 75, 81, 87. 

= = De Geer Nº 78. 

— — Olivier N.º 92. 

— — Gervais Nº 37 a, 

= Lucas Nº 40 be 


Non svn.: Lulus affinis, Lucas N.º 49 e. 
je — indus, Palis. de Beauvois. 


Hab.: © Patria ignota.—”) Brésil. —? Inde? 
8 


Spirostreptus (Cladostreptus) interruptus 
Brülemann, 1901. 


Sprrostreptus (Cladostreptus) interruptus, Brôle- 
mann N.º 01 e™. 

Hab.: ® Brésil; Paraná. 

Mus. Paul.: Est. Paraná (Type). 


Spirostreptus (Cladostreptus) lobulatus (At 
tems), 1901. E 


Archispirostreptus lobulatus, Attems N.º 01 dO. 
Hab.: “ Blumenau (Sud-Brésil). 


114. 


116. 


118. 


SPIROSTREPTIDAE 51 


Spirostreptus marus Marsch, 1881. 


Sprrostreptus marus, Karsch N° 81 g O, 


Hab.: © Serra Geral. 


Spirostreptus mathematicus  Karsch, 


1881. 


Spirostreptus mathematicus, Karsch Nº 81 g 4 
Hab.: Brésil. 


Spirostreptus mellitus Karsch, 1881. 


Spirostreptus mellitus, Karsch Nº 81 g ©. 
Hab.: O Serra Geral. 


Spirostreptus microps Porat, 1876. 


Spirostreptus microps, Porat N° 76 0, 88 b™. 


Hab.: “™ Corcovado et Pernambuco. —? Brésil. 
Spirostreptus occoecatus Porat, 1856. 


Spirostreptus occoecatus, Porat Nº 88 b ©. 
Hab.: “ Pedro de Cerra (Brésil ubi?). 
Spirostreptus ochrurus Porat, 1876. 
Spirostreptus ochrurus, Porat, Nº 76 O, 


Hab.: “ Rio de Janeiro, Corcovado. 


Spirostreptus (Cladostreptus) papillaris Po- 
rat, 1876. 


Spirostreptus papiliaris, Porat N° 76, 88 b ©. 


6 


O 
Do 


ARO: 


SPIROSTREPTIDA E 


An svn: Spirostreptus punctulatus, Karsch N. 
Sia 


Hab:: © Brésil—@ Von San Fernando de 
Apure. 


Spirostreptus (Cladostreptus) patruelis Po- 
rat, 1888. 
Spirostreptus patruelis, Porat N° 88 b ©. 
— ( Cladostreptus ) patruelis, Brôle- 
mann N° 01 e ©. 
Hab.:  Therezopolis (R. de Janeiro. — © Brésil. 
Piquete (5. P.). 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, ns 


_ Spirostreptus (Gymnostreptus) perfidus 


Brólemann, 1901. 


Spirostreptus ( Gymnostreptus ) perfidus, Brôle- 
mann N.º 01 e O. 
Hab.: O Brésil; Alto da Serra (S. P), Raiz da 
Serra (5. P.), Bein (S. P.); Paraná. 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Expo), 
Raiz da Serra ; Est. Paraná. 


. Spirostreptus (Cladostreptus ) perca 


Brólemann, 1901. 
Spwostreptus ( Cladostreptus ) perlucens, Brole- 
mann Nº 01 e™. 
var. levior Brélemann, 1901. 


Spirostreptus ( Cladostreptus) perlucens levior, 
Brélemann N.º 01 e™. 


124. 


— 
bo 
Ot 


SPIROSTREPTID AE 53 


Bab.: © Brésil; Piquete (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. 5. Paulo, Piquete (Tvpe). 


. Spirostreptus (Alloporus) princeps Prüle- 


mann, 1901. 
Spirostreptus ( Alloporus ) princeps, Brélemann 
Nº Of el. 
tab: Cr Brésils Sta, Rita (SP) 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Santa Rita (Type). 


Spirostreptus (? Scaphiostreptus) pseudo- 
fuscipes Brólemann, 1902. 


Spirostreptus (? Scaphiostreptus) pseudofuscipes, 
Brôlemann Nº. 02 f 0). 


Hab.: D Pará. 


Spirostreptus rotundanus Karsch, 1881. 


Spirostreptus rotundanus, Karsch N.º 81 g O, 
Hab.: “™ Rio de Janeiro. 


Spirostreptus sebae == Spirostreptus indus. 


5. Spirostreptus (Cladostreptus) sebastianus 


Brülemann. 1901. 


Spirostreptus (Cladostreptus) sebastianus, Brole- 
mann N.º 01.e 1), 


Hab.: Brésil; São Sebastião (S. P.), Ilha de 
São Sebastião (S, P.), Cubatão (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, São Sebastião, (Type 


femelle), Ilha de São Sebastião (Type mâle), 
Cubatão, 


128. 


129. 


SPIROSTREPTIDAE 


. Spirostreptus (Cladostreptus) semicinctus 


Brülemann, 1901. 
Spirostreptus ( Cladostreptus ) semicinctus, Brôle- . 

mann N° 0l'e®. 
Hab.: Brésil: Poco Grande (8. P.). 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Pogo Grande (ips 
Alto da Serra. — 


. Spirostreptus (Alloporus) setiger Brülemann, 


1907 


Spirostreptus ( Alloporus ) setiger, Brolemann N° 
01e, 02e 60 02h: 


Hab.: © Brésil; Itapetininga (S. P.), Belém (S P.), 
Cerqueira Cezar (S. P.), Alto da Serra (8. P.); 
Bahia.—-® Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia). 
© Pará — Europe (importé). 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Belém, Itapetininga, 
Alto da Serra, Cerqueira Cezar (Types); Est. 
Paraná; Est. Bahia, Bahia; Est. Amazonas, Ma- 


nãos. 


Spirostreptus strangulatus Humbert & 
Saussure, 1870. 


Spirostreptus strangulatus, Humb. & Sauss. N° 


TON 12: 
Hab.: O Brésil; Matto Grosso. 


Spirostreptus (Gymnosireptus) subseri- 
ceus Prülemann, 1901. : 


Spirostreptus (Gymnostreptus) subsericeus, Brole- 
mann N° 01 el. 


130. 


132. 


133. 


SPIROSTREPTIDAE 55 


var.: nitidior Brélemann, 1901. 


Spirostreptus (Gymnostreptus) subsericeus  niti- 
dior, Brolemann Nº 01 e ©. 


Hab.: © Brésil; Alto da Serra (S. P.), Cubatão (S. 
P.), Poco Grande (S. P.), Raiz da Serra (8. P.). 
—® Brésil; Cubatão (S. PJ. 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto “da Serra, Raiz 
da Serra, Cubatão (Type). 


spirostreptus subuniplicatus (Brandt), 
1840. 


Tulus (Spirostreptus) subuniplicatus, Brandt Nº 40 
GO die: 
Tulus subuniplicatus, Gervais N.º 47 a, 590. 


Hab.: © Brésil. 


Spirostreptus teres Humbert & Saussure, 
1870. 


Spirostreptus teres, Humb. & Sauss. N.º 70, 72 ©, 
Hab.: ® Brésil. 


Spirostreptus torifer Porat, 1888. 


Spirostreptus torifer, Porat N° 88 b™. 


Hab.:  Therezopolis. 


Spirostreptus trimarginatus (Gervais), 
1847. 


Tulus trimarginatus, Gervais N° 47.a™, 59 ™. 


Hab.: Brésil. 


135: 


137. 


20 


138. 


SPIROSTREPTIDAE — PSEUDONANNOLENIDAE 


. Spirostreptus tristis Porat, 1888. 


Spirostreptus tristis, Porat N.º 88 b™. 
Hab.: O Brésil; Pedro-Acu. 


Spirostreptus (Gymnostreptus) ventralis 
Porat, 1876. 


Spirostreptus ventralis, Porat N.º 76 ©, 88 b ©. 
— — Pocock INC 93 22 
== (Gymnostreptus) ventralis, Brolemann 
NY Oe 
Hab.: ™ Brésil; Therezopolis.--© Brésil; Alto da 
Serra (S. P.), Cerqueira Cezar (S. P.), Os Perus 
(S. P.), Piquete (S. P.).—® S. Thomas (Antilles). 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Os Perûs, Piquete, 
Alto da Serra, Cerqueira Cezar. 


ÿ. Spirostreptus volxemi Porat, 1586. 


Spirostreptus Volxemi, Porat N.º 88 b™. 
Hab.: ® Therezopolis. | 


Spirostreptus (Gumnostreptus) vulgatus 
Porat, 1888. 


Spirostreptus vulgatus, Porat N° 88 b™. 
Hab.: ™ Brésil; Therezopolis. 


8. Fam PSEUDONANNOLENIDAE 


Genre : PSEUDONANNOLENE Silvestri, 1895. 


Pseudonannolene alegrensis Silvestri, 
1897. 


139: 


140. 


141. 


. PSEUDONANNOLENIDAE 57 


Pseudonannolene alegrensis, Silvestri N° 97 ¢™, 

Hab.: © Brésil; Rio Grande do Sul, Porto Alegre. 

Pseudonannolene callipyge BLrélemann, 
1901. 

Pseudonannolene callypyge, Brolemann N.º 01 ef, 

Hab.: ™ Brésil; Paraná. 

Mus. Paul.: Est. Paraná (Type). 


Pseudonannolene exilis brélemann, 1903. 


Pseudonannolene exilis, Brolemann Nº 03 a™. 
Hab.: © Mandos. 
Mus. Paul: Est. Amazonas, Manãos (Type). 


Pseudonannolene longicornis ( Porat), 
21866; 


Alloporus longicornis, Porat N.º 88 b 
var.: sebastianus Brólemann, 1901. 


Pseudonannolene longicornis sebastianns, Brole- 

mann Nº 01 ef. 

Hab.:  Therezopolis. — © Brésil; São Sebastião 
(=. E) Santos (SP) Eiquete (er); Belem 
(S. P), Alto da Serra (S. P.); Bahia. 

Mus. Paul.: var. sebastianus Est. S. Paulo, São 
Sebastião (Type); Ilha de S. Sebastião, Santos, 
Alto da Serra, Cubatão, Belém, Piquete, Est. 
Bahia. 


2. Pseudonannolene paulista Lrülemann, 


1901. 


Pseudonannolene paulista, Brülemann Nº 01 e, 
02 64º, 


58 


PSEUDONANNOLENIDAE — IULIDAR 


Hab.: ® Brésil; Cerqueira Cezar (S. P.). — O Bré- 


sil; Fazenda Nova Nicaragua (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. $. Paulo, Cerqueira Cezar (Type): 


. Pseudonannolene tricolor Br olemann, 


1901. 


AN no tricolor, Brülemann N.º 01 e ©. 
var.: gracilis Brélemann, 1901. 


Pseudonannolene tricolor gracilis, Brolemann N° 
0Fe® 
Hab.: O Brésil; Itapetininga (8. P.), Alto da Serra’ 
(S. P).—® Brésil; Piquete (S. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Itapetininga, (Type); 
var. gracilis, Est. S. Paulo, Piquete (Type). 


qd Fam POBIDAE 


(On ne connait au Brésil aucun représentant de 
cette famille. L’Zulus crassicornis de Mikan, le 
seul qui ne tombe pas en synonymie avec une 
espèce d’une autre famille, est trop sommaire- 
ment décrit pour être reconnaissable et doit être 
considéré comme nomen nudum.) 


30º Genre: IULUS (Linné) Verhoeff, (1746). (*) 


Tulus abbreviatus — Polydesmus abbreviatus. 


Tulus afjimis = Spirostreptus indus. 


Tulus amazonicus == Spirobolus amazonicus. 
fulus americanus == Spirostreptus americanus. 
Lulus Re — Spirobolus maximus. 


(*) Cf. Obs. de la Redaction, p. IV. 


144, 


IULIDAE | 59 


Tulus ( Spirostreptus ) bahiensis == Spirostreptus 
bahiensis. 


Lulus bicolor — Spirocyclistus bicolor. 
Lulus bipulvillatus — Spirostreptus bipulvillatus. 


Lulus caudatus — Rhinocricus caudatus. 
Iulus crassicornis Mikan, 1834. 


Tulus crassicornis, Mikan Nº 34. 
— — Brandt N°40 dO 417 do 
— —— Gervais Nº 47 a, 590) 
Hab.: À Brésil. 


Tulus dentosus == Polydesmus dentosus. 


Tulus dilatatus — Polydesmus dilatatus. 
Tulus festivus — Spirostreptus festivus. 


Lulus flavipes — Polydesmus flavipes. 


Tulus grandis — Spirobolus grandis. 

Tulus hamulosus — Polydesmus hamulosus. 
Tulus maximus == Spirobolus maximus. 
Tulus nigricans == Spirobolus nigricans. 


Tulus obtusatus = Spirobolus obtusatus. 
Tulus (Spirobolus) olfersii — Spirobolus olfersi. 
Tulus pinnatus == Polvdesmus pinnatus. 3 


Tulus sebae — Spirostreptus sebae. 


Tulus serrulatus — Polydesmus serrulatus. 

Lulus striolatus — Spirobolus striolatus. 

Tulus (Spirostreptus) subuniplicatus — Spirostre- 
ptus subuniplicatus. 

Lulus trimarginatus — Spirostreptus trimarginatus, 

Tulus tuberculosus — Polydesmus tuberculosus. 


7 


60 


145. 


146. 


147. 


~ POLYDESMIDAE 


POLYDESMOIDEA 


10 "Fam POLY DESMIBDAE 


Catharodesmus alegrensis — Leptodesmus alegren- 
SIS. 
Catharodesmus lartiquei — Leptodesmus lartiguei. 


Sle Genre: CRYPTODESMUS Peters, 1864. 
Cryptodesmus olfersi (Brandt), 1839. 


Polydesmus Olfersii, Brandt N° 39 a ©, 41 dO. 
— == Gervais N.º 47 a, 59%. 
— (Rachophorus) olfersii, Peters N° 64™. 
— (Cryptodesmus) — Peters Nº 64 suppl. 
Cryptodesmus olfersii, Attems N.º 99 b™. 


Hab.: © Brésil. 

Cryptodesmus pileolus Brólemam, 1903. 
Cryptodesmus pileolus, Brélemann N° 03 a ©. 
Hab.: ™ Brésil; Poço Grande (S. P.). 

Mus. Paul: Est. S. Paulo, Poco Grande (Tvpe). 
Cryptodesmus politulus Brülemann, 1905. 
Cryptodesmus politulus, Brolemann Nº 03 a ©. 
Hab.: © Brésil: Poco Grande (8. P).- 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Poco Grande (Tvpe). 


. Cryptodesmus pusillus Attems, 1899. 


Cryptodesmus pusillus, Attems N.º 99 b O. 
Hab.: Santa Catharina (Brésil). 


ee eee DE 61 


32º Genre: CRYPTURODESMUS + 1897. 
149. Crypturodesmus targionii Silvestri, 1897. 


Crypturodesmus Targionüi, Silvestri N° 97 a ©, 
— = Attems Nº 99 b. 


Hab.: O Brésil (indiqué par erreur du Mexique 
par Silvestri N° 97 a). 


33.° Genre: EURYDESMUS Saussure, 1860. 
150. Enrydesmus angulatus Saussure, 1860. 


Eurydesmus angulatus, Saussure N° 60 ™, 
= == Humbert & Saussure Ne 
79 (84), 
we ie “A ttems N 09/26) 
nue ee Brôlemann N° 01 e ©. 
Hab: ™ Le Brésil, selon toute probabilité. — © 
Brésil; Alto da Serra (8. P.).— Rio de Janeiro. 


__ ® Ay gentine. 


Mus. Paul.: Brésil; Est. S. Paulo, Alto da Serra. 


94º Genre: EURYURUS C. Koch, 1847. 
151. Euryurus elongatus Drülemann, 1908. 


Euryurus elongatus, Brülemann N° 03 a“. 
Hab.: ® Manéos. 


152. Euryurus octocentrus Drülemann, 1905. 


Euryurus elongatus, Brolemann Nº 03 a 1, 


Hab.:  Manios. 


62 


153. 


156. 


POLYDESMIDAE 


35° Genre: FONTARIA Gray, 1832. 
Fontaria carnea Newport, 1844. 


Fontaria carnea, Newport, teste Gray Nº 44 ©. 
Hab.: O Brésil. 


Fontaria dubia Newport, 1844. 


Fontaria dubia, Newport, teste Gray N.º 44 (. 
Hab-: © Brésil: 


Fontaria gracilis — Orthomorpha gracilis. 
Fontaria zebrata (Gervais), 1836. 


Polydesmus zebratus seu zonatus, Gervais N° 
DORE 
= — Gervais Nº 37 a“. 
e css seu zonatus, Brandt N. 
Bota SAT qu 
— | — Lucas N° 40 b™: 
— (Fontaria) zebratus, Gervais Nº 47 
a © 590 
Hab.: Brésil. 


36° Genre: KATANTODESMUS Attems, 1899. 


Katantodesmusauriculatus Attems, 1899 


Katantodesmus auriculatus, Attems N° 99 b O. 


Hab.: “ Brésil; Santa Catharina. 


7. KKatantodesmus scapulatus Atlems, 1899. 


Katantodesmus scapulatus, Attems Nº 99 b™. 


Hab.: ‘» Brésil; Santa Catharina. 


158. 


159. 


160. 


161. 


162. 


POLYDESMIDAE 63 


31º Genre: LEPTODESMUS Saussure, 1859. 


Leptodesmus (fachidomorpha) aduneus 
(Humbert & Saussure), 1872. 


Leptodesmus dia hidomorpha) aduncus, Attems 
| IS DEC Sy 
Polydesmus uncinatus, Humb. & Sauss. N.º 69 b O, 
— (Rachidomorpha) [uncinatus| adun- 
cus, Elumb. & Sauss N° 72 ©. 
Rachidomorpha aduncus [uncinatus], Attems N° 
98 b 8, 
Hab.: O Brésil; Espirito Santo.—® Mexique. 


Leptodesmus alegrensis (Silvestri), 1897. 
Catharodesmus alegrensis, Silvestri N° 97 e 


Hab. Brésil; Rio Grande do Sul, Porto Alegre. 


Leptodesmus appendiculatus Attems, 
1901. 


Leptodesmus appendiculatus, Attems N° 01 ce“. 
Hab.: ™ Brésil; Petropolis. 

Leptodesmus bahiensis Brólemann, 1902. 
Leptodesmus bahiensis, Brolemann N.º 02 e ©. 
Hab.: ™ Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia) 
Leptodesmus bicolor BLrolemann, 1901. 


(? Rachidomorpha) bicolor, Brélemann Nº 01 e™. 
Hab.: Brésil; Piquete (S. P.). 
Mus. Paul.: Est. $. Paulo, Piquete (Type). 


164. 


165. 


POLYDESMIDAE 


3. Leptodesmus biconicus Attem, 1898. 


Leptodesmus biconicus, Attems N° 98 b™, 01 e ©. 


Hab.: ® Rio de Janeiro, Corcovado.-— Petropolis. 
Leptodesmus bidens Brólemann, 1901. 
Leptodesmus bidens Brélemann Nº 01 e ©. 
Hab.: “ Brésil; Piquete (S. P.). 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type). 


(2 Leptodesmus) brasiliae Brilemann, 
1901. 


Rachidomorpha Brasiliae, Brélemann N.º 01 el. 


D’après les plus récents travaux d’Attems, cette 
espèce diffère des Rachidomorpha typiques dans 
la forme des Pattes Copulatrices; il y aura lieu 
de lui fixer sa place; provisoirement nous la 
laissons dans le genre Leptodesmus. 


ITab.: Brésil; Piquete (8. PD) 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type). 


. Leptodesmus carinovatus Attems, 1898. 


Leptodesmus carinovatus, Attems Nº 98 b™. 
-— = Brôlemann Nº 03 a OD, 


 Hab.: “ Manãos. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. 


. Leptodesmus carminatus Prülemann, 


1902. 


Leptodesmus carminatus, Brolemann N.º 02 e 2. 
Hab.: ® Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia). 


A PAS 


POLYDESMIDAE 65 


168. Leptodesmus carneus (Saussure), 1859. 


169. 


172. 


Leptedesmus carneus, Attems Nº 98 b €9, 
Polydesmus carneus, Gervais N.º 59 O, 
— (Leptodesmus) carneus, Saussure Nº 
1 3 
59 O 60 ©. 
Polydesmus ( Oxiurus ) carneus, Humb. & Sauss. 
Nero © 
Hab.: © Brésil —® Riv de Janeiro. —® Bahia. 


Leptodesmus centropus Aliems, 1898. 


Leptodesmus centropus, Attems N.º 98 b O. 
Hab.: Sta. Catharina. 


. Leptodesmus cinerascens (6. Koch), 1847. 


Oxyurus cinerascens, C. Koch Nº 47 ™, 630, 
Hab.: ™ Brésil. 


. Leptodesmus clavaria Brülemann, 1902. 


Ledtodesmus clavaria, Brülemann Nº 02 e O. 
Hab... Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (8. P.). 
Leptodesmus cognatus Prülemann, 1901. 
Leptodesmus cognatus, Brélemann Nº 01 e, 
Blob: bres Alto da serra (SP). 

Mus. Paul.: Est. de S. Paulo, Alto da Serra (Type). 
Leptodesmus conspersus (Pery), 1855. 
Polydesmus conspersus, Perty Nº 33 


D] 
NY — Gervais N.º 37 a, 47a®, 
59 9, 


66 


174. 


175. 


176. 


Wee: 


POLYDESMIDAE 


Polydesmus conspersus, Brandt N.º 39 a 2, 41 dO, 
— — Lucas N° 40 b ©. 
Rhacophorus conspersus, O. Koch N° 47, 63 ©. 


Hab.: “ Brésil. —O Minas Geraes. 
Leptodesmus corcovadis brélemann, 1902. 


Leptodesmus corcovadis, Brôlemann N° 02 e © 


“Hab.: O Brésil: Mt. Corcovado, R. de Janeiro. : 


Leptodesmus (fachidomorpha) corniger 
Brolemann, 1908. 


Leptodesmus ( Rachidomorpha ) corniger, Brôle- 
mann N.º 03 a™. 
Hab.: Brésil; Rio-Grande (8. P.). 
Leptodesmus cylindricus Brólemann 1901. 
Leptodesmus cylindricus, Brolemann Nº 01 e™. 
Hab.: “ Brésil; Piquete (S. P.). 
Leptodesmus decipiens brilemann, 1901 


Leptodesmus decipiens, Brülemann N° 01 e™. 
Hab.: Brésil; Paraná. 


Mus. Paul.: Est. Parana (Type). 


. Leptodesmus decolor (Humbert & Saus-. 


sure), 1870. 


Leptodesmus decolor, Attems N° 98 b™. 
Polydesmus decolor, Humb. & Sauss. Nº 70. 
— (Oxyurus ) decolor, Humb. & Sauss. 
Ne 420 
Hab.: Brésil. 


Ea. 


180. 


181. 


182. 


POLY DESMIDAEH 67 


Leptodesmus deerrans Brélemann, 1901. 


Leptodesmus deerrans, Brélemann N.º 01 e ©. 
Hab.: Brésil; Alto da Serra (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). 


Leptodesmus dilatatus (Brandt) 1839. 


Leptodesmus dilatatus, Attems N.º 98 b ©. 
Oxyurus Henselii, Karsch No Sie. ©» 
Polydesmus dilatatus, Brandt N° 39 a ©, 41 dO. 
= — Gray N° 44 0 
== | Gervais Nº 47 a 05010 
= fé on yurus) dilatatus, Peters N° 64 ©, 
= — — Karsch N° 81 
Cae 
Non syn.: Polydesmus dilatatus Mikan. : 


(Karsch —81 c--met le L. carneus Saussure en 
synonymie avec le Z. dilatatus Brandt; mais le 
fait n’est nullement prouvé.) 


Hab.: © Brésil. & Serra Geral.— & Sta. Cruz. 
Leptodesmus eimeri Aftems, 1898. 


Leptodesmus (Odontopeltis) Himeri, Attems Ne 
98 oy 
Hab. : o Blumenau, Est. Sta. Catharina. 


Leptodesmus expansus Zrülemann, 1902. 


Leptodesmus expansus, Brôlemann N° 02 e O 


Hab.: Brésil; Pernambuco. 


. Leptodesmus fallax (Peters), 1864. 


Pol eagle ( ore ) fallax, Peters Nº 64 0, 
—  Attems N.º 89 b © 


8 


186. 


188. 


POLY DESMIDAE 


Hab.: © Brésil; Sta. Cruz. 


. Leptodesmus forceps Brélemann, 1901. 


Leptodesmus forceps, Brôlemann N° 01 e®. 


Hab.: ® Brésil; Itapetininga (S.P), Alto da Serra 
(S.P): 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Itapetininga, Alto da 
Serra (Types). 


5. Leptodesmus furcilla Brólemann, 1901. 


Leptodesmus furcilla, Brolemann Nº 01 e ©. : 
Hab.: O Brésil; Alto da Serra (S.P). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). 


Leptodesmus gibbula Brélemann, 1902. 


Leptodesmus gibbula, Brülemann N° 02 e) 


Hab.: © Brésil; Pernambuco. 


. Leptodesmus gibbus Brilemann, 1902. 


Leptodesmus gibbus, Broiemann N° 02 e™. 
Hab.: Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). 


Leptodesmus glabratus (Perty), 1533. 


Oxyurus glabratus, C. Koch N° 47, 63 ©. 
Polydesmus gata atus,-Rerty INE do. 
— Gervais Nº 37 a ©, 47 a @), 
0) 
Gs Brandt N° 39 a 2,41 d O, 
Lucas N° 40 b ©, 


190. 


191. 


193. 


POLY DESMIDAE 69 


Hab.: O Brésil. —® Depuis Pembouchure du Rio 
Negro jusqu'aux frontières du Brésil. 


. Leptodesmus gounellei Brólemann, 1902. 


Leptodesmus Gounellei, Brôlemann N° 02 e ™. 
Hab.: ® Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). 


Leptodesmus gracilipes (Humbert & Saus- 
sure ),. 1870. 


Leptodesmus ( Odontopeltis ) gracilipes, Attems N.º 
dep 
Polydesmus gracilipes, Humb. & Sauss. N.º 70. 
—- (Oxyurus) gracilipes, Humb. & Sauss. 
Non 
Hab.: © Brésil. 


Leptodesmus iheringi Prülemann, 1901. 


Leptodesmus Iheringi, Brolemann N° 01 e O. 
diab: O Brésil; Piquete (S.P). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type). 


Leptodesmus (Odontopeltis) incisus => Leptodes- 
mus (Pseudoleptodesmus) rubescens. 


2. Leptodesmus infaustus Prülemann, 1901. 


Leptodesmus infaustus, Brolemann N° 01 e™. 
Hab.: ™ Brésil; Os Perus (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Os Perûs (Type). 


Leptodesmus jucundus Prülemann, 1901. 


Leptodesmus jucundus, Brülemaun Nº 01 e ©, 
(Icon. 03 a). 


70 


194. 


195: 


196. 


107 


198. 


POLYDESMIDAE 


Hab.: Brésil; Sta. Rita (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Santa Rita (Type). 


Leptodesmus lamellosus Brülemann, 1901. 


Leptodesmus lamellosus, Brólemann N° 01 e O. 
Hab.: O Brésil; Itatiba (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Itatiba (Type). 


Leptodesmus lartiguei (Silvestri), 1897. 


Catharodesmus Lartiguer, Silvestri N° 97 e ©. 
Leptodesmus Lartiguei, Attems Nº 99 b ©. 


Hab.: © Pernambuco. 


Leptodesmus lativentris Brélemann, 1902. 


Leptodesmus lativentris, Brélemann N° 02 e™. 


Hab.: ® Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). 


Leptodesmus nattereri (Humbert & Saus- 
sure) 1870. 


Leptodesmus Nattereri, Attems Nº 98 b®. — 
Polydesmus Natterert, Wumb. & Sauss. N.º 70. 
— (Oxyurus) Natterert, Humb. & Sauss. 
N°00 

Hab.: Brésil. 


Leptodesmus ornithopus Prülemann, 1901. 


Leptodesmus ornithopus, Brülemann Nº 01 e ©. 


Hab.: Brésil; Cerqueira Cezar (8. P.). 


199. 


200. 


202. 


POLYDESMIDAE | ae 71 

Mus. Paul.: Est. de $. Paulo, Cerqueira Cezar 
(Type). | 
Leptodesmus pallidus C Koch, 1847. 


Oxyurus pallidus, C. Koch N° 47, 63 ™. 
— — Attems Nº 98 b™. 


Hab.: “ Brésil. 
Leptodesmus parmatus Karsch, 1881. 


Oxyurus parmatus, Attems N.º 98 b O. | 
Polydesmus (Oxyurus) parmatus, Karsch N.º 81 cf. 


Hab.: O Serra-Geral. 


. Leptodesmus paulistus Brilemann, 1901. 


Leptodesmus paulistus, Brélemann Nº 01 ef. 


(Peut-être identique au Leptodesmus nudipes At- 
tems, 1898, N.º 98 b, Paraguay.) 


Hab.: O Brésil; Cubatão, (S. P.), Alto da Serra 
(SE). | 


Mus. Paul. : Est. de S. Paulo, ‘Alto da Serra, 
Cubatäo, (Tvpes). 


Leptodesmus (Strongylosomides) petropo- 
lites Attems, 1901. 


Leptodesmus (Strongylosomides) petropolites, At- 
tems Nº 01 ¢™. 


(N'est peut-être qu'une variété de Zeplodesmus 
cognatus Brolemann.) 


Hab.: “ Brésil; Petropolis. 


72 


203. 


204. 


205. 


POLYDESMIDAE 


Leptodesmus (? Rachidomorpha) rosascens 


. Brandt, 1839. 


Poiydesmus re rosascens, Brandt N.º 39 a D 41 d™. 
— rosasceus, Gervais N.º 47 a D 59 0 
— (Rachidomorpha) rosascens, Peters 
N 640. 
Rachidomorpha rosascens, Attems, N° 98 b™. 


Hab.: O Brésil 


Leptodesmus (Pseudoleptodesmus) rubes- 
cens (Gervais), 1836. 


Leptodesmus ( Odontopeltis ) incisus, Attems N° 
98; bo: 
Lepiodesmus (Pseudoleptodesmus) rubescens, Brô- 
lemann Nº 01 e ©. 
Polydesmus rubescens, Gervais Nº 36 b ™, 
Se A 4 Oe 
a — Brandt Nº 39 a®, 
41 do 
— Lucas Nº 40 bo 
_ rh ho rubescens, Peters N.º 
64 ©, 


Hab.: ® Brésil. — © Rio de Janeiro, Corcovado. 
Leptodesmussimillimus Brólemann, 1902. 


Leptodesmus simillimus,  Brülemann Nº 02 e ©. 
Hab.: Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). 


5. Leptodesmus (Rachidomorpha) tarascus 


(Saussure), 1860. 


ue (Rachidomorpha) tarascus, Attems 
NE 01 eo 


Polydesmus tarascus, Saussure Nº 60 ©. 


208. 


209. 


210. 


211. 


POLYDESMIDAE 13 


Rachidomorpha tarascus, Attems N.º 98 b E, 


Hab.: Brésil; Espirito Santo.—-® Cordova. — 
® Mexique. 


. Leptodesmus tuberculiporus Altes, 


1898. 


Leptodesmus tuberculiporus, Attems N° 98 b™. 
Hab.: Bahia? 


Leptodesmus vanvolxemi (Silvestri), 1897. 
Strongylomorpha van- Volxemi, Silvestri N.º 97 e ©, 
Strongylosoma van-Volxemi, Atiems Nº 90 b ©, 


Hab.: ™ Pedro Açu. 


Leptodesmus verrucula Brülemann, 1901. 


Leptodesmus verrucula, Brülemann N° 01 eb. 


Hab.: Brésil; Alto da Serra (8. P.). 
Mus. Paul.: Est. de $. Paulo, Alto da Serra (Type). 


Leptodesmus virgulatus Attems, 1901. 
Leptodesmus virgulatus, Attems N° 01 c OD, 
Hab.: “ Brésil; Petropolis. 

Leptodesmus volutatus Prülemann, 1901. 


Leptodesmus volutatus, Brólemann N.º 01 e (2, 

Hab.: “ Brésil; Itapetininga (S. P.), Belem (S. P), 
Alto da Serra (S. P.). 

Mus. Paul.: Est. de S. Paulo, Itapetininga (Type), 
Cerqueira Cezar, Alto da Serra, 


74 


212: 


Lo 
Et 
Gs 


214. 


POLYDESMIDAE 


Leptodesmus elebor (Humbert & Saus- 
sure), 1870. 


Leptodesmus Zelebori, Attems N. 98 b™. 
Polydesmus Zelebori.  EHumb. & Sauss. N° 70. 
— (Oxyurus) Zelebori,  Humb. & Sauss. N° 
Rare | 
Hab.: ® Rio de Janeiro. 


38º Genre: ODONTOTROPIS Gumbert & Saus- 
sure, 1869. 


3 Odontotropis clarazianus (Humbert & 


Saussure), 1869. 


Odontotropis Clarazianus, Attems N° 98 b ™. 
— = Brôlemann N° 02 £™. 
Polydesmus ( Odontotropis ) Clarazianus, Humb. & 
Sauss Nº 69h CG 72 2 
— == Clarazianus, Brolemann 


Nº 00:40: 
Hab.:  Therezopolis (R. de Jan.) —º Argentine. 


39.° Genre: ORTHOMORPHA Pollman, 1893. 
Orthomorpha coarctata (Saussure), 1860. 


Orthomorpha coarctata, Bollman N° 93 ©. 
= — Pocock N.º 95 ce, 00 dé. 
— — Silvestri N.º 96b™, 96e. 
== as Brolemann N° 96 d ™, 
98e 0 02140 03 am 
— a Attems N° 97 a 12 98 b 


(8-7-11-12-13) 


=== vicaria, Cook N.º 96 c 49, 


POLYDESMIDAE ; 75 


Paradesmus coarctatus, Tômôsvary N.º 85 M, 


— — Daday N° 89.e (2, 
E Poeyi, Bollman N.º 88 ce ©. 
Polydesmus coarctatus, Saussure N° 60 9. 
— — Peters N.º 64. 
—_— (Paradesmus) coarctatus, Humb. & 
Sauss. N.º 69 a “9, 
fis =— vicarius, Karsch Nº 
ae: 
Strongylosoma coarctatum Pocock Nº 93 a, 93e (9, 
sion tes 
= — Silvestri N.º 95 b ™. 
— Poeyo Bollman N°80 87 


Hab.: O Pará —? Manáos—? Cayenne — Para- 
maribo —- Surinam.— Venezuela. Colombie. 
— (9 Antilles—® Bermudes.—®) Sechelles. — (9 
Liberia, Monrovia. —“” Asie et Malaisie. — (1 
Borneo.—") Madagascar.— Christmas Island. 


Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manâos. 


215. Orthomorpha gracilis (C. Koch), 1547. 


Fontaria gracilis, C. Koch N.º 47 4 63 09, 
Orthomorpha gracilis, Pocock Nº 95a“. 
cem mas Brolemann Nº 96 e 1, 
a pequi! 8 7) 
96 d 9,97 b®, 00 g ® 
Ode Sy 
— a Verhoeff N.º 97 ec 01 
fe 
== ee Attems Nº 98 b. 
— ae 3°, Mariani N° 00 49, 
= ne Fleutiaux N.º 01 42, 
Paradesmus gracilis, Karsch Nº 80 b 09, 
= Ee Latzel N° 84 a‘, 95 a 
2) 95 b 89, 
= e Tômôsvarv N.º 85 0%, 


9 


76 


POLYDESMIDAE 


Paradesmus gracilis, Pocock Nº 88 ce ©. 

— =— Porat Nº 69025 

— — Daday N° 89 a ©, 89 € 

E 91 (15) 

Le — Bllingsen Nº 92 02> 

as — Brolemann N.º 95 e ©) 

— — Ihering N.º 95 ©, 

Storm N.º 98 42 5 

Pie (é Paradesmas) gracilis, Porat Noga 

ms — Lendl N.º 94 49. 
Strongylosoma pace Pocock) NS 03 a 2 


Hab: O Rio de Janeiro. —? Santos. — São Paulo. 
— O Brésil; Alto da Serra Piquete, Cubatão, 
Sta. Rita, Santos, Belém. (S.P.); Paraná, — © 
La Dominique. —! Bermudes. —!? Guatemala. — 
® Madére.— Canaries.— ( Afrique— CD Se- 
chelles.— °° Europe. Asie et Malaisie. — US 
Borneo. —“) Samoa. —!% Olinda. 


Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Santos, Cubatão, Alto. 


da Serra, Belem, Piquete, Santa Rita; Est. Parana. 


Oxyurus cinerascens == L.eptodesmus cinerascens. 


Oxyurus fallax — Leptodesmus fallax. 


Oxyurus glabratus — Leptodesmus glabratus. 
Oxyurus henselii — Leptodesmus dilatatus. 
Oxyurus pallidus — Leptodesmus pallidus. 
Oxyurus parmatus — Leptodesmus parmatus. 
Paradesmus coarctatus — Orthomorpha coarctata. 
Paradesmus gracilis == Orthomorpha gracilis. 


Paradesmus poeyt == Orthomorpha coarctata. 


RG. 


by 
bei 
1 


218. 


POLYDESMIDAE | ge 


402 Genre: PLATYRRHACUS C. Koch, 1847. 
Platyrrhacus bilineatus (Lucas), 1840. 


Platyrrhacus bilineatus, Attems N° 99 b OD, 
Polydesmus bilineatus, Lucas N.º 40 b 2. 
—— — Gervais N° 47 a ©), 590, 
o (Stenonia) bilineatus, Saussure N.º 60 ©. 


Hab.: ® Amazones; Perá; Olivença. —? Mexique. 


. Platyrrhacus rufipes C. Koch, 1847. 


Platyrrhacus rufipes, C. Koch Nº 47 9, 63 ®. 


fTab.: ™ Provenance incertaine, probablement du 
Brésil. 


Platyrrhacus scaber (Perty), 1838. 


Platyrrhacus scaber, O. Koch Nº 470, 630. 
Polydesmus scaber, Perty Nº 33. : 
— a= Gervais N.º 37 a ©, 
— = Brandt N° 394, 41 d 9, 
— — Lucas Nº 40, Db 
— (Fontaria) scaber, Gervais N° 47 a ©, 59 ©. 
(Humbert & Saussure considèrent l’espèce de Pertv 
comme differente de celle de C. Koch.) 


Hab.: O Brésil.—® Est. de Minas Geraes. 


41: Genre POLYDESMUS Latreille, 1802. 


(On n’a trouvé jusqu'ici aucun véritable représentant 
de ce genre au Brésil. Les espèces qui figurent 
encore dans notre liste appartiennent certainement 
à d’autres genres; mais elles ont été si briève- 
ment décrites qu'on ne pourra probablement jamais 
leur assigner leur véritable place.) 


il 


8 


POLYDESMIDAE 


219. Polydesmus abbreviatus (Mikan), 1834. 


DO 


EQ 


DO 


Tulus abbreviatus, Mikan, N.º 34 2, 


Polydesmus abbreviatus, Gervais Nº 47 a ©. 


Hab.: © Brésil —® Rio de Janeiro. 


Polydesmus (Rachidomorpha) aduneus — Lepto- 
desmus (Rachidomorpha) aduncus. 


Polydesmus albipes Newport, 1844. 


Polydesmus albipes, Newport (teste Gray N.º 440). 
Hab.: O Brésil. 


Polydesmus bilineatus = Platyrrhacus bilineatus. 
Polydesmus carneus == Leptodesmus carneus. 
Polydesmus clarazianus == Odontotropis clarazianus. 
Polydesmus coarctatus == Orthomorpha coarctata. 


Polydesmus (Strongylosoma) concolor — Strongylo- 
soma concolor. 


Polydesmus conspersus — Leptodesmus conspersus. 


. Polydesmus dasypus Gervais, 1847. 


Polydesmus dasypus, Gervais N.º 47 a, 59 ™. 


Hab.: Amérique méridionale. 


Polydesmus decolor = Leptodesmus decolor. 


- Polydesmus dentosus (Milan), 1834. 


Tulus dentosus, Mikan N° 340. 
Polydesmus dentosus, Gervais N° 47 a ©. 


ob rés 


IO 
DO 
O9 


994. 


POLYDESMIDAE 79 


. Polydesmus dilatatus (Mikan), 1834. 


Lulus dilatatus, Mikan Nº 34 O 
Polvdesmus dilatatus, Gervais Nº 47 a“. 


Non syn.: Polydesmus dilatatus Brandt — Lepto- 
desmus dilatatus. 


Hab.: O Brésil. 


Polydesmus fallax — Leptodesmus fallax. 


Polydesmus flavipes (Mikan), 1834. 
Tulus flavipes, Mikan Nº 34, 
Polydesmus flavipes, Gervais N.º 47 a M. 


Hab.: “© Brésil: environs de Rio de Janeiro. 


Polydesmus glabratus == Leptodesmas glabratus. 
Polydesmus gracilipes — Leptodesmus gracilipes. 


Polydesmus gracilis — Orthomorpha gracilis. 


225. Polydesmus hamulosus (Mkan), 1834. 


Lulus hamulosus, Mikan N.º 34 O, 
Polydesmus hamulosus, Gervais N° 47 a™. 


Hab.: O Brésil. 


Polydesmus nattereri == Leptodesmus nattereri. 
Polydesmus olfersi == Cryptodesmus olfersi. 


Polydesmus parmatus — Leptodesmus parmatus. 


. Polydesmus pinnatus (Mkan), 1854. 


Iulus pinnatus, Mikan Nº 34 tb, 
Polydesmus pinnatus, Gervais, N° 47 à M, 


80 POLY DESMIDAE 


Hab.: ® Brésil. 


Polydesmus rosascens seu rosasceus == Leptodes- 
mus (? Rachidomorpha) rosascens. 


Polydesmus rubescens — Leptodesmus (Pseudolepto- 
desmus) rubescens. 


227. Polydesmus rugulosus ZÆschschoit:, 1823. 


. Polydesmus rugulosus, Eschscholtz N° 23. 
seu we Brandt N.º 33 © 39%an@) 
Ane dues . 
fe HS Gervais N.º 37 ab 47 a, 
59 ©. | 
Ais LES Lucas N.º 40 b ©. 


Hab.: ® Brésil. 
Polydesmus scaber — Platyrrhacus scaber. 
228. Polydesmus serrulatus (Mikan), 1834. 


Tulus serrulatus, Mikan Nº 34 O, 
Polydesmus serrulatus, Gervais Nº 47 a ©. 


Hab.: O Brésil. 


Polydesmus tarascus — Leptodesmus ( Rachido- 
morpha) tarascus. 


229. Polydesmus tuberculosus (Mikan), 1834. 


Tulus tuberculosus, Mikan N° 34 O 
Polydesmus tuberculosus, Gervais Nº 47 a ©. 


Hab.: O Brésil.—® Rio de Janeiro. 


Polydesmus uncinatus == Leptodesmus (Rachido- 
morpha) aduncus. 


bo 


POLYDESMIDAE | 81 


Polydesmus vicarius — Orthomorpha coarctata. 
Polydesmus zebratus seu zonatus — Fontaria zebrata. 


Polydesmus zelebori — Leptodesmus zelebori 
42° Genre: PRIODESMUS Cook, 1895. 


Priodesmus parae Cook, 1895. 


Priodesmus parae, Cook Nº 95 f M. 
— — Attems N° 99 b U: 
Elab dO Para: 


Rachidomorpha aduncus — Leptodesmus (Rachi- 
domorpha) aduncus. 


“(La description donnée par Attems- - 01 c—des Pattes 


Copulatrices du À. tarascus semble trancher la 
question de la place que doit occuper ce groupe 
dans la classification. Il y a cependant lieu de 
faire exception pour le A. brasiliae dont les P. C. 
sont dun type autre que celles de À. tarascus). | 


Rachidomorpha bicolor — Leptodesmus bicolor. 


Rachidomorpha brasiliae — Leptodesmus brasiliae. 


Rachidomorpha rosascens == Leptodesmus (Rachi- 
domorpha) rosascens. 


Rachidomorpha tarascus == Leptodesmus ( Rachi- 
domorpha) tarascus. 


Rhacophorus conspersus — Leptodesmus conspersus. 


Strongylomorpha van-volxemi — Leptodesmus vañ- 
volxemi. 


232. 


bo 
O9 
(oo) 


234. 


POLYDESMIDAE 


43º Genre: STRONGYLOSOMA Brandt, 1833. 


. Strongylosoma apexgalene Brülemann, 


1901. 


Strongylosoma apex-galeae, Brólemann Nº 01 e™. 
b.: Brésil; Belém- (S. P.), Alto da Serra (S. P.). 

Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Belém, Alto da Serra 
(Type). 


Strongylosoma coarctatum == Orthomorpha coar- 
ctata. 


Strongylosoma concolor Gervais, 1847. 


Polydesmus (Str pere ) canaris Peters Nº 
(1) 
Strongylosoma concolor, ee N°47 a 0) 50/62 


Hab.: O Brésil.—® Coquimbo.—® Montevidéo (?). 


3. Strongylosoma coniferum Allems, 1598. 


Strongylosoma coniferum, Attems N.º 98 b™. 
Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. 


Strongylosoma drepanephoron Aitens, 
1898. 


Strongylosoma drepanephoron, Attems N° 98 b®. 
— — Brolemann N.º 02 
ee 
Hab.: ® Santos.—® Brésil; Fazenda Nova Nica- 
ragua (S. P.). 


Strongylosoma glabrum Petters, 1864. 


Str ur glabrum, Peters N° 64. 
— Karsch Nº 81 c™. 


236. 


bo 
oh) 
“I 


239. 


240. 


POLYDESMIDAE 83 


Strongylosoma glabrum, Attems Nº 98 b™. 
Hab.: ® Serra Geral.—® Colombie. 


Strongylosoma gracile == Orthomorpha gracile. 
Strongylosoma kalliston Attems, 1898. 


Strongylosoma kalliston, Attems N.º 98 b ©. 
Hab.: ® Rio Grande do Sul, S. Cruz. 


. Strongylosoma levisetum dltems, 1898. 


Strongylosoma levisetum, Attems N° 98 b™. 
Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. 


. Strongylosoma mesorphinum Aítems, 


1898. 


Strongylosoma mesorphinum, Attems N° 98 b™. 
Hab.: ® Brésil; Santa Catharina. 


Strongylosoma mesoxanthum Aítems, 
1898. 


Strongylosoma mesozanthum, Attems N.º 98 b O. 


Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. 


Strongylosoma myrmekurum Áttems, 
1898. 


Strongylosoma myrmekurum, Attems N° 98 b™. 


Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. 


. Strongylosoma nitidum Brélemann, 1901. 


Strongylosoma nitidum, Brolemann Nº 01 e™. 


Hab.: ® Brésil; Cubatão (8. P.). 


10 


84 


242. 


DO 
um 
O 


245. 


POLYDESMIDAE—ADDENDA 


Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Cubatão (Type). 


Strongylosoma paraguayense Silvestri, 
1895. 
Strongylosoma paraguayense, Silvestri N.º 95 d. 
= on Attems Nº 98 b™. 


Hab.: O Brésil; Blumenau, Santa Catharina.—@ 
Argentine. 


Strongylosoma poeyi == Orthomorpha coarctata. 


3. Strongylosoma pustulatum Brüleman, 


1902. 


Strongylosoma pustulatum, Brôlemann N.º 02 e ©, 
Hab.: ® Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (S. P.). 


. Strongylosoma spilonotum Gervais, 1847. 


Strongylosoma spilonotum, Gervais N.º 47 a D, 59™. 


Hab.: Amérique méridionale. 


Strongylosoma van-volxemi = Leptodesmus van- 
volxemi. 


Ce catalogue était déjà préparé pour limpression 
lorsque nous parvint le dernier travail du Dr. 
Silvestri «Viaggio del Dott. A. Borelli nel Matto 
Grosso» (Boll. Mus. Zool. Anat. comp. Torino, 
XVII, Nº 432, 26 Dicembre 1902) dans lequel 
l’auteur signale, comme trouvées au Brésil, ies 
espèces suivantes : 


SPIROBOLIDAE 
Rhinocricus nodulipes Silvestri, 1897. 


Hab.: Urucum (M. Grosso). 


246. 


248. 


250. 


ADDENDA 85 


SPIROSTREPTIDAE 


Archispirostreptus O libertinus Silves- 
tri, 1895. 


Hab.: Corumbá (M. Grosso). 


Diaporus americanus perproximus 
Silvestri, 1902. 


Hab.: Carandásinho (M. Grosso). 


Nanostreptus mattogrossensis Silvestri 
190% 


Hab.: Corumbá, Carandásinho, Itaicy (M. Grosso). 


Odontopyge © paraguayensis Silvestri, 
1895. 


Hab.: Urucum, Itaicy (M. Grosso). 
Plusioporus gigliotosi Silrestri, 1902. 


Hab.: Corumbä (M. Grosso). 


PSEUDONANNOLENIDAE 
Pseudonannolene brevis Silvestri, 1902. 
Hab.: Parana. 

Psendonannolene parvula Silvestri, 1902. 
Hab.: Bella Vista (Par.). 
Pseudonannolene typica Silvestri, 1895. 


Hab.: Bella Vista (Par.). 


(1) Sons le nouveau nom de: Nanostreptus libertinus. 


(2) Sons le nouveau nom de: //eteropyge paraguayensis. 


‘ 


1 


86 


256 


259. 


ADDENDA 


POLY DESMIDAE 
Euthydesmus Ÿ acicarina Silvestri, 1902. 
Hab.: Urucum, Carandasinho (M. Grosso). 
Leiodesmus © careani Silvestri, 1902. 
Hab.: Urucum (M. G.). 

Leiodesmus orlandi Silvesiri, 1902. 

Hab.: Carandasinho (M. Grosso). 
Leptodesmus bohlsi © Aftems, 1898. 

Hab.: Bella Vista (Par.). 

Leptodesmus “ parallelus Attems, 1898. 
Hab.: Urucum (M. Grosso). 

Mestosoma O bicolor Silvestri, 1898. 

Hab.: Urucum (M. Grosso). 


Sandalodesmus") bertonii Silvestri, 1902. 


Hab.: Bella Vista (Par.). 


(1) Genre non caracterisé: peut-être un Leptodesmus. 
(2) Nom de genre condamné par Attems et tombant en synonymie 


avec Leptodesmus. 


(3) Sous le nom de Ærythrodesmus Bovet (Odontopeltis bovei) qui 


n'a jamais été suffisemment caracterisé pour être reconnaissable et doit par 
conséquent céder le pas au nom créé par Attems. 


(4) Sous le nom nouveau, mais en aucune façon justifié, de: Brachyu- 


rodesmus parallelus. 


(5) Nom de genre condamné par Attems et tombant en synonymie 


avec Stro noyloso Ma. 


(6) Genre non caracterisé; nomen nudum. 


INDEX ALPHABETIQUE 


A 


abbreviatus (Tul) 
abbreviatus (Polyd.) . 
acicarina (Euthyd.). . 
aduncus (Leptod.) . 
aduncus (Polyd.) 
aduncus (Rachid.) . 
affine (Branch) . 
affinis (Tul.) 


albidolimbatus (Rhinocr.) 


albidolimbatus (Spirob.). 
albipes (Polyd.) . 
alegrensis (Cathar.) 
alegrensis (Leptod.) . 
alegrensis (Pseud.) . 
alfxelii (Scolop.). 
algerina (Scolop.) . 
Alloporus . . . ep 54 
alternans (Scolop.). 
amazonica (Newp.). 
amazonicus (Tul.) . 
amazonicus (Spirob.) . 
americanus (Iul.) 
americanus (Spirostr.) 
Anamorpha. 3 
angulata (Scolop.) . 
angulatus (Euryd.). 
angulipes (Scolop.) 
angusta (Scolop.) . 
angustifrons (Spirostr.) . 
annulipes (Scolop.). 
apex-galeae (Strongyl) - 
Aphilodon 

apiculatus (Tul.). 
apiculatus (Spiroc.) 
appendiculata (Scolop.). 
appendiculatus (Leptod.) 


appendiculatus (Otost.) . 


Archispirostreptus . 
asper (Rhinocr.). 
atra (Scolop.) . 
attenuata (Scolop.). 
axteca (Scolop.) . 
audax (Scolop.) . 
aurantiaca (Newp.). 


aurantiaca (Scolopoer.). 


aurantiipes (Cormoe. ) 


aurantiipes (Scolop.) . 7 


auriculatus (Katant.) 
B 


bahiensis (Tul.) . . 
bahiensis (Leptod.) 
bahiensis (Scolop.) . 
bahiensis (Scolopdrp.) 
bahiensis (Spirostr.) . 
bertonii (Sandal.) 
bicegoi (Newp.) . 
bicolor (Tul.) . . 
bicolor (Leptod.) 
bicolor (Mest. ) 
bicolor (Rachi.) . 
bicolor {Spiroc.) . 
biconicus (Leptod.) 
bidens (Leptod.). 
bilineata (Scolop.) . 
bilineatus (Platyrr.) 
bilineatus (Polyd.) . 
biplicatus (Spirostr.) . 
hipulvillatus (ul.) . 


bipulvillatus (Spirostr.) . 


bispinipes (Scolop.) 
bohlsi (Leptod.) . 
borbonica (Seolop.) 


e 


88 


bovei (Erythrod.) 
bovei (Odont.). : 
brachypoda (Scolop.). 
Brachyurodesmus . 
Branchyotrema . 
brandtiana (Scolop.) . 
brasiliae (Leptod.) .. . 
brasiliae (Rachid.) . 
brasiliana (Schend.) . 
brasilianus (Chomat.). 
brasilianus (Nann.) 
brasiliensis (Cormoc.) 
brasiliensis (Crypt.) . 
brasiliensis (Cup.) . 
brasiliensis (Orph.) 
brasiliensis se 
brasiliensis (Siph.) . 
brevilabiatus (Or ph. )- 
brevis (Pseud.) . 
byssina (Scolov.) 


O 


caicarae (Spirostr.). 
calcaratus (Pith.) . 


calcaratus (Scolopdrp.) . 


californica (Scolop.) . 
callipyge (Pseud.) . 
callipyge (Pseud.) . 
capivarae (Crypt.) . 
carcani (Leiod.) . 
carinipes (Scolop.) . 
carinovatus (Leptod.). 
carminatus (Leptod.)'. 
carnea (Font.). 
carneus (Leptod.) . 
carneus (Polyd.). 
Catharodesmus . 
caudatus (Tul.) . 
caudatus (Otost.) -. 
caudatus (Rhinocr.) 


caudatus (Spirob.). .36 


celer (Branch.) 
celeris (Rhys.) 
centropus (Leptod.) . 


4 e 


INDEX ALPHABETIQUE 


cephalica (Scolop.) . 
ceylonensis (Scolop.) . 
childreni (Scolop.) . 


chlorocephala (Scolop.) . 


Chomatobius . 
cinctus (Spirostr.) . 
cinerascens (Leptod.). 
cinerascens (Ox.) . 
cingulata (Scolop.). 
Cladostreptus . 
clarazianus (Odont.) 
clarazianus (Polyd.) . 
clavaria (Leptod.) . 
cluniculus (Spirostr.). 
coarctata (Orth.). 
coarctatum (Strong.) . 
coarctatus (Parad.). 
coarctatus (Polyd.). 
cognata (Scolop.) . 

| cognatus (Leptod.) . 
cognatus (Leptod.) . 
Colobognatha . : 
complanata {Scolop.) . 
compressipes (Scolop.) 
concinnus (Rhinocr.) . 
concolor (Polyd.) 
concolor (Scolop.) . 
concolor (Strong.) . 
coniferum (Strong.) 
conspersus (Leptod.) . 
conspersus (Polyd.; 
conspersus (Rhac.). 
corcovadis (Leptod.) . 
Cormocephalus . 


2 | corniger (Leptod.) . 


crassicornis (Iui.) 
cristata (Scolop.) . 
crudelis (Scolop.) 
cruentatus (Spirob.) 
Cry ptodesmus. 
Cryptops. 
Crypturodesmus . 
cultratus (Spirostr.) 
Cupipes . . . 
cylindricus (Leptod.) . 


.46 


e 


INDEX ALPHABETIQUE 


D 


damnosa (Scolop.) . 
dasypus (Polyd.). 
dealbatus (Spirob.) . 
decipiens (Leptod.) . 
decolor (Leptod.) 
decolor (Polyd.) . 
deerrans (Leptod.) . 
de-haani (Scolop.) . 
dentosus (Tul.) 
dentosus (Polyd.) 
deserticola Ep 
Diaporus . E 
dictyonotus (Spirob.) . 
dilatatus (Tul.) 
dilatatus (Leptod.) . 
dilatatus (Polyd.) 
dilatatus (Polyd.) . 
dinodon (Scolop.) 
dipticus (Spirostr.) . 
dominicae (Spirob.) 
dorsostriatus (Spirostr.) . 
drepanephoron {Strong.). 
dubia (Font) . 


E 
eimeri (Leptod.) . 


elegans (Heter.) . 
elegans (Scolop.). 


elegans (Scolop. fulvipes) 


elongata (Scolop.) . 
elongatus (Eur.). 
epileptica (Scolop.). . 
Epimorpha . 

ernsti (Newp.) . . 
ernsti (Scolopdrd.) . 
erythrocephala (Scolop.). 
Erythrodesmus . ; 
Eurydesmus 
Eurylithobius . 
Euryurus 

Euthydesmus . #7: 
excavatus (Spirostr.) . 


| exilis (Pseud.) 


à 


gigantea (Scolop.) . 
gigas (Scolop.) 

| gighotosi (Plus.). 

4! glabratus (Leptod.). 
glabratus (Ox.) . 


expansus (Leptod.). 
FE 


fabricii (Scolop.) 
fallax (Leptod.) . 
fallax (Polyd.) 

fartus (Spirostr.). 
ferruginea (Scolop.) . 
festivus (Iulus) . 
festivus (Spirob.) 
festivus (Spirostr.) . 
filam (Spirostr.) . 
fissispini (Scolop.) . 


flava (Scolop.) . . 26 e 


flavipes (Tual.) . 
flavipes (Polyd.). 


flavofasciatus (Spirostr.) 


Fontaria . 

forceps (Leptod.) 
forficatus (Lith.) 
formosa (Scolop.) . 
2 | fulvipes (Heter.) 
fulvipes (Scolop.) 
furcilla (Leptod.) 
fuscipes (Spirostr.). 


G 


Geophilidae. . 
| Geophilus À 
georgicus (Scolopocr. ) 


gerväisiana (Scolop.) 21 


gervaish (Scolop.) . 
gibbula (Leptod.) 
gibbus (Leptod.) . 
gigantea (Scolop.) . 


glabratus (Polyd.) . 


glabrum (Strong.) . 


90 INDEX | ALPHABETIQUE 


goeldii (Otost.) - 

goeldw (Rhimoer.) . 

goest (Spirob.) 

goesi (Trig.) +... 

sounellei (Leptod.). 

vounellei . (Schend.) 

sounellei (Spirostr). 

gracile (Branch.) 

gracile (Strong). 

gracilipes (Leptod.) 

gracilipes (Polyd.) . 

gracilipes (Scolop.). 

gracilis (Cormoc.) . 

gracilis (Font.) . 

gracilis (Orth.) . 

gracilis (Parad.) . 

gracilis (Polyd.) . 

gracilis (Pseud. tricolor) 

gracilis Ray cephalica) 

grandis (Tul.) . 

grandis (Notiph.) 

grandis (Spirob.) 

grayw (Scolop.) . 

griseus (Spirob.). 

suillemini (Geoph.) . 9: . 

Gymnostreptus 47, 49, 52, 

54 e 

Fa 


hamulosus (Tul.). . . 
hamulosus (Polyd.): . 
heilprini (Spirob.) . 
helvola eae 
Heniorya site 
henselii (Ox.) . é 
herculeana (Scolop.) . 
Heteropyge . 
Heterostoma 
histrvonica (Scolop. de-haani) 
hopei (Scolop.) 
horrida (Scolop.) 


I 


iheringi (Crypt..) . 
iheringi (Leptod.) . 


29 
30 
27 


69 


iheringi (Spirostr.). 
imperfossa (Schend.) . 
empressa (Scolop.) . 
impressus (Spirob.). 
inaequidens (Scolop.). 
incerta (Scolop.). . 
incissus (Leptod.) . 
indus (Lul.). 

indus (Spirostr.). 
inermis (Pith.) . 
inermis (Scolop.) 
infaustus (Leptod.). 
infesta (Scolop.). 
insignis (Scolop.) . 
insulsus (Rhinocr.). 
intermedia (Scolop.) . 
interruptus (Spirostr.) 
Tulidae à 
Tulus . 


oJ 


jucundus es ) 
Juloidea . 


ine 


kalliston (Strong.) . 
Katantodesmus . 


I 


laetus (Spirob.) . : 
lamellosus (Leptod.) . 
lartigues (Cathar.) . 
lartiguei (Leptod.). . 
laticaudatus (Spirob.). 
lativentris (Leptod.) 
leach (Scolop.) . 
Leiodesmus. : 
leptodera (Scolop.). 
Leptodesmus . TRE 
levior (Spirostr. perlucens) 
levisetum (Strong.) 
libertinus (Archisp.) . 


62 
52 
83 
85 


INDEX ALPHABETIQUE 


libertinus (Nan.) 
limbutus (Otost.). 
limbatus (Rhinocr.) 
limizolor (Seolop.). 
lineatus (Orph.) . 
Lithobiidae . 
Lithobius : : 
lobulatus (Spirostr. ) : 
lobulatus (Arch.) 
longiceps (Scolopocr.) 
longicornis (All.) 
longicornis (Pseud.) . 
longicornis (Scolop.) . 
longipes (Branch.) . 
longipes (Rhys.). 
longipes (Scolop.) . 
longipleura (Scolop.). 
longispina (Scolop.) 
longissima (Hen.) . 
longitarsis (Newp.). 
longitarsis (Scolopocr.) . 
lucasii (Scolop.) . 
lutea (Scolop.) 


M 


macracanthus (Scolop.) . 
macrourus (Spirob.) . 
mactans (Scolop.) . 
marginata (Scolop.) . 
marginatus (Cormoc.) 
marginelius (Rhinocr.) . 
marus (Spirostr.) 
mathematicus (Spirostr.) 


mattogrossensis (Nanostr.). 


maximus (Jul). 
maximus (Spirob.) . 
maximus (Spirocycl.). 
maya (Scolop.) . 


megacephalus (Scolopocr. JE 
melanosoma (Scolopocr.) . 


melanostoma ‘Otocr.) . 


melanostoma (Scolopocr.) . 


mellitus (Spirostr.) . 
mesorphinum (Strong.) . 
mesoxanthum (Strong.) . 


86 
o 


Mestosoma . E 
micronyx (Aph.). 
microps (Spirostr.) . 
miersi (Scolopocr.) . 
miersii (Scolopocr.) 
mitis (Cup. ungulata). 
moestus (Rhinocr.). 
monilicornis (Rhinocr.) . 
monilicornis (Spirob.) 
morsicans (Scolop.) 
morsitans (Scolop.) . 
mossambica (Scolop.). 
multispinata (Scolop.) . 
multispinosa (Scolop.) . 
multispinosa (Scolo. mor- 
sitans) . 
Myriapoda- Chilopoda . 
Myriapoda-Diplopoda . 
myrmekurum (Strong.) . 


IN 


| Nannophilus 


Nanostreptus . 

nattereri (Leptod.) . 

natterert (Polyd.) 

nattereri (Rhimocr.) 

natterert (Spirob.) . 

nesuphila (Scolop.). 

Newportia . - 

newport (Scolop.). 

nagracans (Tul.) . 

nigracans (Sirob.) . 

nigrovittata (Scut.). 

ritida (Scolop.) . 

nitidior (Spirostr. subseri- 
Cells} EN eae 

nitidum ( Strong.) 

nodulipes (Rhinocr.) . 

Notiphilides 

nudipes (Leptod.) . 


O 


obscura (Scolop.) 
obscurus (Cormoc.). 
obscurus (Spirob.) . 


92 INDEX ALPHABETIQUE 


obsoletum (Branch.) 
obtusatus (Tul.) . . 
obtusatus (Spirob.). 
occoecatus (Spirostr.). 


cchrurus (Rhinocr. pugio). 


ochrurus (Spirostr.) 
octocentrus (Eur.) . 


Odontopeltis 67, 69, 72 e 


Odontopyge. . 
Odontotropis . 
olfersi (Cryptod.) 
olfersii (Cryptod.) . 
olfersw (Lul.) . . 
olfersii (Polyd.) . 
olfersi (Spirob.) . 
olfersir (Spirob.) . 
orlandi (Leiod.) . 
ornata (Scolop.) . 
ornithopus pe) 
Orphnaeus . ; 
Orthomorpha . 
Otocryptops 
Otostigmus . 

otomita (Scolop.) 


OUTUS MR GS tle 


1 


pallidus (Leptod.) . 
pallidus (Ox.). 
papillaris (Spirostr. ) 
Paradesmus. 

parae (Priod.) . 
paraensis (Rhinocr.) . 
paraensis (Spirob.). 
paraguayense. (Strong.) . 


paraguayensis (Heterop.) . 


paraguay ensis (Odontopyge 


parallelus (Brachyur.) . 
parallelus (Leptod.). 
Paraspirobolus 
parmatus (Leptod ). 
parmatus (Ox.) . 
parmatus (Polyd.) . 
parva (Scolop.) : 


) 


14 
49 
42 
51 
38 
51 
61 
86 
85 
74 
60 
60 
43 
60 
43 
43 
86 
27 
70 

5 
74 
10 
12 
31 
74 


tial 
el 
51 
75 
81 
38 
38 
84 
86 
85 
86 


parvidens (Scolop.). 
parvula (Pseud.). 


patruelis (Spirostr.). . 


paulista (Pseud.).. . 
paulista (Schend.) . 
paulistus (Leptod.) . 
paulistus (Parasp.) . 
pella (Scolop.). . . 
perfidus (Spirostr.) . 


perlucens (Spirostr.) . 


Cee (Diap. ameri- 


canus) . 
petropolites (Leptod) . 
phranus (Spirob.) . 
picturata (Scolop.) . 
pileolus (Cryptod.) . 
pulosella (Scolop.) . 
pinnatus (Tul.) . 
pinnatus (Polyd.). . 


Pithopus). 01 es VAs ola 


placeae (Scolop.). 
planiceps (Scolop.) . 
planipes (Scolop.) . 


platypoides (Scolop.) . 


platypus (Scolop.) . 
Platyrrhacus . 


Plusioporus. 

poeyi (Parad.). . 
poeyi (Strong) 
politulus (Cryptod.) 
Polydesmidae. 

| Polydesmoidea. . 
Polydesmus. 
Polyzonidae. 


prasina (Scolop.) 


princeps (Spirostr.). 
Priodesmus. 


plumbeolata (Scolop.). 


prasinipes (Scolop.) . 


. 60e 


porphyrotaenia (Scolop.) ) 
praelongus (Spirob.) . 


pseudofuscipes (Spirostr) . 


Pseudoleptodesmus . 
Pseudonannolene. . 
Pseudonannolenidae . 


56 € 


INDEX ALPHABETIQUE 


pugio (Rhinocr.). 
puchra (Scolop.). 
punctatus (Otocr.) . 


puncticeps (Scolop.) . 7 e 


punciiscuta (Scolop.) . 
punetidens (Scolop.) . 
punctidives (Spirob.) . . 
punctiplenus (Spirob.) . 
punctiporus (Arch) . . 
punctiventris (Scolop.) . 
punctulatus (Spirostr.) . 
pusillus (Cryptod.). 
pustulatum (Strong.) . 
pyaomolas (Cormoc.) . 


R 


Rachidomorpha 63, 64, 66, 


MES 6. 
rarispina (Scolop.) 
Rhacophorus . 
Rhinocricus. 
Rhoda. 
tho mbocephalus. Ee 
Rhysida . : 
richardsonii (Scolop. i. 
rosascens (Leptod.). 
rosascens (Polyd.) . 
rosascens (Rachid.). 
rosasceus (Polyd.) . 
rotundanus (Spirostr.). .. 
rubescens (Leptod.). . 
rubescens (Polyd.) . 
rufipes (Platyrr.). . 
rugosus (Spirob.). 
rugulosus (Polyd.) . 


Ss 


scabricauda (Branchiotr.) . 


sagrae (Scolop.) . 
saltatoria (Scolop.). 
sanlae-luciae (Spirob.) . 
sanctus (Arch.) . 
Sandalodesmus . 


ot 


| sandiwchiana (Scolop.) . 


scaber (Platyrr.). 
scaber (Polyd.) 
scabricauda (Branch.). 
scabricauda (Otost.) 
Scaphiostreptus . 
scapulatus (Katant.) 
Schendyla .. 
Scolopendra. 
Scolopendridae . 


Scolopendrides . . . 9 e 


Scolopendropsis . 
Scolopocryptops . . 
scopoliana (Scolop.) 
Scutigera. 
Scutigeridae. . 
sebae (Iul.} . 

sebae (Spirostr.) . 


sebastianus (SEER longi- 


cornis). 
sebastianus (Spirostr.). 
semicinctus (Spirostr.) 
septemspinosa (Scolop.) . 
sericiventris (Rhinocr.) . 
serrulatus (Tul.) . 
serrulatus (Polyd.) . 
setiger (Spirostr.) . 
sexspinosa (Crypt. ). 
sexspinosa (Scolop.) . 


sexspinosa (Scolop. subspi- 


nipes) . à 
Seæspinosa (Scolopoer.) : 
sexspinosus (Crypt) . 
sexspinosus (Otocr.) . 
sexspinosus (Scolopocr.) 
stlhetensts (Scolop.) 
simillimus (Leptod.) 
Siphonotus . 
slateri (Euryl.) 
smaragdinus (Rhomb.) . 
spilonotum (Strong.). 
spimicauda (Scolopoer.) . 


4 | Spirobolellus . 


Spirobolidae . . . .35 


}!Spirobolus . 


47, 49 e 


e 


94 INDEX ALPHABETIQUE | 


Spirocyclistus . 
Spirostreptidae 
Spirostreptus . 
Stenonia. 
strangulatus (Spirostr.) . 
striatellus (Rhinocr.) . 
striolatus (Tul.). 
striolatus (Spirob.). 
Strongylomorpha 
Strongylosoma 
Strongylosomides 
sublaevis (Geoph.). 
subsericeus (Spirostr.) . 
subspinipes (Scolop.). 
subuniplicatus (Tul.). 


subuniplicatus (Spirostr.) 


sulfurea (Scolop.) . 
sa 


tarascus (Leptod.) . 
tarascus (Polyd.) . 
tarascus (Rachid.). 
targionii (Crypturod.) 
teres (Spirostr.) . 
testacea (Scolop.) . 
thayert (Rhd.) 

thayeri (Scolopdrp.) . 
tibialis (Otost.) . 
tigrina (Scolop.) 

tolteca (Scolop.) . 
tongana (Scolop.) . 
torifer (Spirostr.) . 
torquata (Scolop.) . 
trasversalis (Rhinocr.) . 
tricolor (Pseud.). 
Trigoniulus. . 
trilineatus (Lith. pit 
trimarginatus (Lul. ve 
trimarginatus cu 
tristis (Spirostr.) 

: tuberculidens (Scolop.) . 
tuberculiporus (Leptod.) 
tuberculosus (Lul.) . 
tuberculosus (Polyd.) 
typica (Pseud.) . 


re 


Be 


U 


uncinatus (Polyd.) 
ungulatus (Cup.) . 
univittatus (Spirob.) . 


y 


vanvolxemi (Leptod.). 
vanvolxemi (Strong.). 


vanvolremi (Strongylos.) . 


varia (Scolop.) . 


varians (Rhinocr. nattereri) 


variegala (Scolop.) 
variispina (Scolop.) 
ventralis (Spirostr.) 
verrucula (Leptod.) 
vicaria (Orth.) . 
vicarius (Polyd.) 
virgulatus (Leptod.) . 
virescens (Snirob.). 
virgulatus (Leptod.) . 
viridicornis {Scolop.). 
viridis (New.) 

viridis (Scolop.) . 
viridis (Scolopocr.) 
volutatus (Leptod.) 


volxemi (Spirostr.). 


vulgatus (Spirostr.) 
W 

wahlbergi (Scolop.) 
A 


aapotecus (Tul.) . 
zapotecus (Rhinocr.) . 
azapotecus {Spirob.) 
zebrata (Font.) . 
xebratus (Polyd.) 
zelebori (Leptod.) . 
xelebori (Polyd.) 
zonatus (Polyd.) 


63 
43 


73 
73 
13 
24 
37 
30 


24 


39 
39 
Doe 
62 
62 
74 
14 
62 


See DA © Re eae 


D“:  EDITADOS PEEO | oot  . 


Museu Faulista 
ae 6 


E 


Be Poa nto 


+ 


= ere de Por 


= à ? 


ADOLPH HEMPEL | 
| | 


we | 
{ 


O) 
e 
SÃO PAULO 
TYPOGRAPHIA DO “ DIARIO OFFICIAL » 
1912 


Entomologista do Instituto Agronomico-de Campinas, Est. de S. Paulo - et 


é 


AS COCCIDAS DO BRAZIL 


CATALOGOS 


DA 


VAUNA BRAZILEIKRA 


EDITADOS PELO 


Museu Paulista 


S. PAULO—BRAZIL 


Vol. III 
AS COCCIDAS DO BRAZIL 


POR 


ADOLPH HEMPEL 


Entomologista do Instituto Agronomico de Campinas, Est. de S. Paulo 


m 
SAO PAULO 
TYPOGRAPHIA DO «DIARIO OFFICIAL » 


1912 


«| 
Ten 


KE | OS 9 


Here ; ‘ Me 
, Pan E AW PO q BRA 


Dando ao prélo o Catalogo das Coccidas do Brazil, 
elaborado pelo Snr. Adolph Hempel, Phytopathologista 
do Instituto Agronomico de Campinas, Estado de S. Paulo, 
sinto natural satisfacção pelo bom exito a que conduziram 
as pesquizas iniciadas no Museu Paulista sobre estes 
piolhos vegetaes. No primeiro estudo que publiquei sobre 
o assumpto, (Rev. Mus. Paul., II) consegui reunir na lista 
das Coccidas do Brazil apenas 21 especies. Foi a doença 
das jaboticabeiras que me havia levado a taes investigações . 
e, entrando por esta epoca o Snr. A. Hempel para o 
quadro do pessoal do Museu, como entomologo, incumbi-o 
da continuação destes estudos, dos quaes resultou a bella 
monographia das Coccidas publicadas na Revista deste 
Museu, vol. IV. Com este alentado trabalho o Snr. 
Hempel inscreveu o seu nome na lista dos entomologos 
competentes e geralmente apreciados da actualidade. Desde 
a publicação daquella monographia que deu a descripção 
detalhada de 131 especies de Coccidas, tanto o seu autor 
quanto o pessoal do Museu não cançaram no prosegui- 
mento destas investigações. De valor especial para o 
trabalho do Museu foi o laboratorio de que o mesmo 
dispõe no Alto da Serra, sob a denominação de Estação 
Biologica, e diversas das especies alli descobertas, sendo 
novas para a sciencia, foram descriptas pelo Snr. Hempel, 
em parte como annexo a este catalogo. Por todos estes 
esforços combinados o autor enumera como especies co- 
nhecidas do Brazil 165 Coccidas. 

A direcção do Museu Paulista, que se ufana de ter 
introduzido no Brazil o estudo da entomologia economica 
sobre base scientifica, agradece ao Snr. A. Hempel a 
elaboração desinteressada do presente catalogo e ao seu 
illustre chefe, Snr. Arthaud-Berthet, Director do Instituto 


Agronomico, a amavel collegialidade com que sempre 
auxiliou as intenções desta repartição. Entendemos que 
o conhecimento destes terriveis inimigos da agricultura e 
silvicultura é uma medida indispensavel para sua destruição: 
e que neste sentido, publicações desta ordem terão, além 
de seu valor scientifico, tambem a mais alta importancia: 
economica. 


São: Paulo, 31 de Marco de 1912. 


Dr. HERMANN VON _[HERING:. 


VII 


INDICE 


Introducção. 

Relação das Publicações (abreviaturas). 
Bibliographia das Coccidas Brazileiras. 
Literatura Geral sobre as Coccidas. 
Indice Systematico. 

Enumeração das especies. 

Descripção das especies novas. 

Indice Alphabetico. 


ar 


OA Doida 3 
Au RTE 5 RTE ces jé at 


rhe Tr À 
ote 
a 
) + 
a 
f 
HEC sm 
E À 
E y 
F 
e if 
: if r # 
K VA À ) 
E HUE Nee 
= a i 1, i 
a z 3 x 
‘ ck 
h i; 
É ‘ 
= se 4 À 
eS \ 
a i al 


As Coccidas do Brazil 


|. INTRODUCÇÃO 


Doze annos são passados desde que foi publicado o meu 
pequeno trabalho sobre «as Coccidas Brazileiras» no qual foram 
descriptas 131 especies desta familia de insectos nocivos. Du- 
rante este tempo foram encontradas outras especies, algumas 
novas para a sciencia, outras já conhecidas mas cuja presença 
no Brazil foi apenas agora constatada, até que, actualmente, 
são conhecidas, como fazendo parte da fauna brazileira, nada 
menos de 165 especies e variedades. 

Todos estes insectos pertencem à familia Cocczdae da or- 
dem Hemiptera, e, por seu caracter parasitico, têm elles uma 
certa importancia economica em todos os paizes agricultores. 

Convidado pelo dr. H. v. Ihering, digno Director do Museu 
Paulista para collaborar na publicação dos catalogos da Fauna 
Brazileira, preparando o manuscripto para o catalogo das Coc- 
cidas do Brazil, acceitei o honroso convite, porque julguei 
opportuno reunir, em um só volume, os novos dados sobre 
esta familia de insectos, accumulados em doze annos de es- 
tudos. A falta de monographias, compendios e catalogos sobre 
a fauna brazileira é sobremodo sensivel entre nós, e muitos 
novos estudantes e investigadores desanimam logo nas suas 
primeiras pesquizas, pela ausencia da literatura competente ; 
assim julgo que este catalogo pode servir para estimular o 
estudo desta familia de insectos. 

O catalogo da o nome scientifico de cada especie, o nome 
do auctor, indica onde foi primeiramente descripta e da a sua 
destribuição geographica bem como o nome das plantas da 
qual é parasita a especie em questão. Contem tambem refe- 
rencias 4 literatura mais importante e recente, tanto da de 
natureza geral, como áquella que trata só das especies bra- 
zileiras ; com referencias ás especies indigenas essa biblio- 
graphia é completa. 


8 RELAÇÃO DAS PUBLICAÇÕES 


Julguei inutil dar a synonymia completa das especies, 
pois isto seria repetir o trabalho já existente no Catalogo das 
Coccidas do Mundo, publicada pela Snra. d. Maria E. Fernald, 
o qual contem uma synonymia completa de todas as especies 
conhecidas até 1903. 

Campinas, 2 de Junho de 1911. 


ll. RELAÇÃO DAS PUBLICAÇÕES 


(Explicação das abreviaturas) 


Am. Nat. The American Naturalist. Philadelphia. 

Ann. Mag. N. EH. Annales and Magazine of Natural 
History. London. 

Ann. Soc. Ent. Fr. Annales de la Societé Entomologique 
de France. Paris. 
- Bol. Agri. Boletim da Agricultura do Estado de S. 
Paulo. 

Bol. do I. A. Boletim do Instituto Agronomico do Es- 
tado de S. Paulo. S. Paulo. 

Boll. Mus. Torino. Bolletino dei Musei di Zool. ed Anat. 
comparata della R. Universita di Torino. 

Bull. Soc. Hnt. Fr. Bulletin de la Societé Entomologique 
de France. Paris. 

Can. Ent. The Canadian Entomologist. London. Can. 

Cat. Br. Mus. Hom. Catalogue of Insects in the British 
Museum, Homoptera. (Walker). London. 

Deutsch. Ent. Zeit. Deutsche Entomologische Zeitschrift. 
Berlin. 

Ent. Mon. Mag. The Entomologist’s Monthly Magazine. 
London. 

Ent. News. Entomological News. Philadelphia Pa. 

Essai Hist. Nat. des Oranges. Essai sur l'Histoire Natu- 
relle des Oranges. (Risso). Paris, 1818. 

Gard. Chron. The Gardener’s Chronicle. London. 

In. Agr. Insectologie Agricole Paris, 1867 a 1870. 

Ind. Mus. N. Indian Museum Notes. Bombay. 
Jahrb. Ham. Wiss. Anst. Jahrbuch der Hamburgischen 
Wissenschaftlichen Anstalten. 


BIBLIOGRAPHIA 9 


Journ. Quek, Micr. Club. Journal of the Quekett Micros- 
copical Club. London. 

Journ. Ins. Jam. Journal of the Institute of Jamaica. 
Kingston. 

Mem. d'Hist. Nat. Sc. Mémoires d'Histoire Naturelle, 
Académie de Science. Paris. 

NV. Z. Trans. Transactions of the New Zealand Insti- 
tute. Wellington. 

Naturg. ©. bromelice. Naturgeschichte des Coccus bro- 
melice. (Kerner). Stuttgart, 1778. 

R. Dep. Ent. Corn. Univ. Report of the Department of 
Entomology of Cornell University. Ithaca, 1883. 

Rep. U. 8. Dept. Ag. Report of the United States De- 
partment of Agriculture. Washington. 

Rev. Revista do Museu Paulista. S. Paulo. 

Rev. Agr. Revista Agricola. S. Paulo. 

Rev. Chil. Hist. Nat. Revista Chilena de Historia Na- 
tural. Valparaiso. 

Schäd. Gart. In. Naturgeschichte der Schädlichen Gar- 
ten Insecten (Bouché). Berlin, 1833. 

Spic. Zool. Spicilegia Zoologica. (Gray). London (1829). 

Stett. Ent. Zenit. Stettiner Entomologische Zeitung. Berlin. 

Studi sul. Cocc. Studii sulle cocciniglie. (Targioni-Toz- 
zetti). Milano, 1867. 

Syst. Nat. Syst. Natural. (Linnaeus), editio. 

Targ. Tos. Cat. Coccidarum Catalogus. (Targioni-Toz- 
zetti). Milano, 1868. 

The Ent. The Entomologist. London. 

Tr. Ent. Soc. Lon. Transactions of the Entomological 
Society of London. London. 

Zeit. f. W. In. Zeitschrift fir Wissenschaftliche Iu- 
sektenbiologie. Berlin. 


lil BIBLIOGRAPHIA DAS COCCIDAS 
BRAZILEIRAS 


Campos Novaes, José de, 1897. — «Uma Doença das 
Jaboticabeiras». Revista Brazileira, Tomo XI, Fasciculo 62‘ 
p. p. 113-118, Julho de 1897. 

Campos Novaes, José de, 1899. — «A Molestia das Ja- 
boticabeiras». Revista Brazileira, Tomo XVII, Fasciculo 86, 
p. p. 227-244, 1899. 


10 BIBLIOGRAPHIA 


Cockerell, T. D. A., 1893. — «Notes on Lecanium with. 
a List of the West Indian Species». Transactions of the Ame- 
rican Entomological Society, p. p. 49-56, Philadelphia, April, 
1893. 

Cockerell, T. D. A., 1893. — «A New Subspecies of 
Ceroplastes from Mexico». Zoe. Vol. IV, No. 1, p. p. 104- 
106, San Francisco, Cal., April, 1893. 

Cockerell, T. D. A., 1894. — «A New Wax-Scale found 
in Jamaica». Entomological News, p. 157, Philadelphia, 1894. 

Cockerell, T. D. A., 1894. — «Coccidae or Scale In- 
sects». V. Bulletin of the Botanical Dept. Jamaica, Vol. I, 
part 5, p. p. 69-73. Kingston, Jamaica, May, 1494. 

Cockerell, T. D. A., 1894. — «Description of New Coc- 
cidae». Entomological News, p. p. 203-204, Philadelphia, June, 
1894. 

Cocherell, T. D. A., 1894. — «The Distribution of Coc- 
cidae». Annals and Mag. of Natural History, Series 6, Vol. 
XIV, p. p. 76-80, London, July, 1894. 

Cockerell, T. D. A., 1895. — «Coccidae or Scale In- 
ects». VI. Bulletin of the Botanical Dept., Jamaica, Vol. II, 
part 1, p. p. 9-8, Kingston, Jamaica, Jan. 1895. 

Cockerell, T. D. A., 1895 — «Two New Species of 
Lecanium from Brazil. The American Naturalist, Vol. 28, 
p. p. 178-175. Philadelphia, Feb. 1895. 

Cockerell, T. D. A., 1895. — «Thow New Species of Coc- 
cidae. The Entomologist, p. p. 100-101, London, England, 1895. 

Cockerell, T. D. A., 1895. — «Coccidae or Scale Insects. 
Vil». Bulletin of the Botanical Dept., Jamaica, Vol. I}, part. 
9, p. p. 100-102. Kingston, Jamaica, May, 1895. 

Cockerell, T. D. A., 1895. — «On the Sub-globular Spe- 
cies of Lecanium». The Canadian Entomologist, Vol. XX VII, 
p. p. 201-204, London, Ontario, August, 1895. 

Cockerell, T. D. A., 1897. — «Notes on the Coccidae, 
a Family of Homoptera, with a table of the Species hitherto 
observed in Brazil». Revista do Museu Paulista, Vol. II, p. p. 
65-72, S. Paulo, 1897. 

Cockerell, T. D. A., 1897. — «Further Notes on Cocci- 
dae from Brazil». Revista do Museu Paulista. Vol. II, p. p. 
383-384, S. Paulc, 1897. 

Cockerell, T. D. A., 1898. — «Coccidae or Scale In- 
sects». XII. Bulletin of the Botanical Dept., Jamaica, Vol. V, 
part 2, p. p. 40-44. Kingston, Jamaica, Feb., 1898. 


BIBLIOGRAPHIA 11 


Cockerell, T. D. A., 1898. — «Three New Coccidae of 
the Sub-family Diaspinae». Psyche, Vol. VIII, p. p. 201-202. 
Cambridge, Mass., U. S. A., April, 1898. 

Cockerell, T. D. A., 1898. — «Some New Coccidae col- 
lected at Campinas, Brazil, by Dr. F. Noack». Revista do Mu- 
seu Paulista, Vol. III, p. p. 41-42, S. Paulo, 1898. 

Cockerell, T. D. A., 1898. — «Mais algumas Coccidas 
colligidas pelo Dr. F. Noack». Revista do Museu Paulista, 
Vol. HI, p. p. 501-503, S. Paulo 1898. 

Cockerell, T. D. A., 1898. — «Some New Coccidae of the 
Sub-family Lecaniinae». The Entomologist. p. p. 130-132. 
London, England, Jan., 1898. 

Cockerell, T. D. A., 1899. — «Two New Genera of Le- 
canine & Coccine Coccidae». The Entomologist, p. p. 12-13, 
London, England, Jan. 1899. 

Cockerell, T. D. A., 1899. — «Thre New Coccidae from 
Brazil». The Canadian Entomologist, Vol. XXXI, No. 2, p. p. 
45-45. London, Ontario, Feb., 1899. 

Cockerell, T. D. A., and P. J. Parrott, 1899. -— «Con- 
tributions to the knowledge of the Coccidae». The Industria- 
list, p. p. 276-284, May, 1899. 

Cockerell, T. D. A. 1940. —Notas sobre Coccidas Brazileiras. 
Revista do Museu Paulista, Vol. IV, p.p. 363-364, S. Paulo, 1900. 

Cockerell, T. D. A. 1902.—Some Brazilian Coccidae. 
Annals and Magazine of Natural History, Ser. 7, vol. IX., p.p. 
454-456. London, England, June, 1902. 

Goeldi, Dr. E. A., 1SS6.—Beitraege zur Kenntniss der 
kleinen und kleinsten Gliederthierwelt Brasiliens. Mittheilun- 
gen der Schweiz. Entomol. Gesellschaft. Bd. 7, p.p. 283-355, 
1880. 

Goeldi, Dr. E. A., 1886.— Apontamentos de Zoologia 
Agricola e Horticultura. Jornal do Agricultor. Tomo XIV, n. 
346, p.p. 110-111, Rio de Janeiro, Fev. de 1886. 

Goeldi, Dr. E, A., 1899.— «Epeiroides bahiensis Keyser- 
ling. Eine Daemmerungs Kreuzspinne Brasiliens. Zoologische 
Jahrbiicher, Band XII, p.p. 161-169, Jena, 1899. 

Hempel, Adolph, 1895.—Notas sobre Capulinia Jaboti- 
cabæ Jhering. Revista do Museu Paulista, Vol. HI, p.p. 51-62. 
S. Paulo, 1898, 

Hempel, Adolph, 1899. Two new Coccidae of the Sub- 
family Lecaniinae. The Canadian Entomologist, Vol. XXXI, 
n. 6, p.p. 131-133, London, Ontario, June 1899. 


12 BIBLIOGRAPHIA 


Hempel, Adolph, 1900.—Descriptions of Three New Spe- 
cies of Coccidae from Brazil. The Canadian Entomologist, Vol. 
XXXII, n. 1, p.p. 3-7, London, Ontario, Jan., 1900. 

Hempel, Adolph, 1900.— As Goceidas Brazileiras. Revista 
do Museu Paulista, Vol. IV, p.p. 365-537. S. Paulo, 1900. 

Hempel, Adolph, 1900. Descriptions of Brazilian Cocci- 
dae. Annals and Magazine of Natural History, Ser. 7, Vol. VI, 
and following, London, England, 1900. 

Hempel, Adolph, 1901.—A Preliminary Report on some 
new Brazilian Hemiptera. Annals and Magazine of Natural 
History, Ser. 7, Vol. VIII, p.p 383-391, London, England, 
Nov. 1901. 

Hempel, Adolph. 1902.—Notas sobre alguns Insectos No- 
civos. Boletim da Agricultura, 3 serie, p.p. 237-205, S. Paulo, 
Maio de 1902. 

Hempel, Adolph, 1904.—Resuliado do exame de diversas 
Collecções de Coccidas enviadas ao Instituto Agronomico pelo 
Snr. Carlos Moreira, do Museu Nacional, Rio de Janeiro. 
Boletim da Agricultura, 5 serie, p.p. 311-323, S. Paulo, Julho 
de 1904. 

Hempel, Adolph, 1¥10.—Descripcio de um novo Genero e 
uma nova Especie de Coccidas. Revista do Museu Paulista. 
Vol. VIII p.p. 52-53, S. Paulo, Abril de 1910. 

Ihering, Dr. H. v., I897.—0s piolhos vegetaes (Phyto- 
phthires) do Brazil. Revista do Museu Paulista, Vol. IL, p.p. 
389-420. S. Paulo, 1897. 

Ihering, Dr. H. v., 1898.- À doença das jaboticabeiras. 
Revista Agricola, Vol. IV, n, 35, p.p. 185-189. S. Paulo, Junho 
de 1298, e tambem Revista do Museu Paulista, Vol. III, p.p. 
45-49, S. Paulo, 4898. 

Ihering, Dr. H. v., 1S99.—Prejuizos causados em S. 
Paulo às larangeiras por piolhos vegetaes. Revista Agricola, 
Vol. 5, n. 44, p.p. 89-91, S. Paulo, Margo de 1899. 

lhering, Dr. H v., 1899.—Notas sobre as especies de 
Aspidiotus. Revista Agricola, Vol. n. 54, p.p. 13-18, S. 
Paulo, 1899. 

Lindinger, Dr. Leonhard, 1910.—Beiwaege zur Kenntnis 
der Schildläuse und ihrer Verbreitung. Il. Zeitschift für Wis- 
senschaftliche Insektenziologie, Band VII, Heft 1, p.p. 9-12, 
Berlin, Jan. de 1911. 

Moreira, Carlos, 1899.—Contra os inimigos. A Lavoura 
V. 2.º serie, p.p. 140-144. 1899. 


LITERATURA GERAL 13 


Silvestri, F., 1901.—Nota preliminare sur Termitidi sud- 
americani. Boll. Mus. Torino. XVI, n.° 395, p. 4 1901. 

d'Utra, Dr. G. R. P. 1899.—A fumagina ou morphéa 
das Larangeiras. Boletim do Instituto Agronomico do Estado 
de S. Paulo, Vol. X, ns. 9 e 10, pp. 694-610, Campinas, Set. 
e Out. de 1899. 


IV. LITERATURA GERAL SOBRE 
AS COCCIDAS 


Cockerell, T. D. A., 1894 — «A Check-List of the Cocci- 
dae of the Neotropical Region». Journal of the Trinidad Field 
Naturalists Club. Vol. 1, p. p. 311-312. Port of Spain, Trin- 
idad, 1894. 

Cockerell, T. D. A., 1895.—«Notes on the Geographi- 
cal Distribution ot Scale Insects». Proceedings of the U.S. 
National Museum, Vol. XVII, p. p. 615-625, Washington, 
1895, 

Cockerell, T. D. A., 1896. — «A Check-List of the 
Coccidae». Bulletin of the Illinois State Laboratory of Natu- 
ral History, Vol. IV, Article XI, p. p. 318-339, Urbana, Illi- 
nois, July, 1896. 

Cockerell, T. D. A., 1997. — «The Food Plants of 
Scale Insects» (Coccidae). Proceedings of the U. S. National 
Museum, Vol. XIX, p. p. 725-786, Washington, 1897. 

Cockerell, T. D. A., 1897. — «The San José Scale and 
its Nearest Allies». U. S. Dept. of Agriculture. Division of 
Entomology. Technical series, No. 6, Washington, 1897. 

Cockerell, T. D. A., 1899. — «First Supplement to Check- 
List of the Coccidae». Bulletin of the Illinois State Labora- 
tory of Natural History, Vol. V, Article VII, p. p. 389-398, 
Urbana, Illinois, Jan, 1899. 

Cockerell, T. D. A., & P. J. Parrott, 1899. — Biologia 
Centrali Americana, Rhynchota, Homoptera, December, 1899. 

Comstock, J. H., 1881.—«Report of the Entomologist of 
the U. S. Dept. of Agriculture for the year 1880, Washing- 
ton, 1881. 

Comstock, J. H., 1883.— «Second Report of the Cornell 
University Experiment Station». Ithaca, N. Y, 1888. 


14 LITERATURA GERAL 


Fernald, Mrs. Maria E., 1908. —«A Catalogue of the 
Coccidae of the World». Hatch Experiment Station of the 
Massachusetts Agricultural College, Bulletin N. 88, Amherst, 
Mass., 1903. 

Green, E. Ernest, 1896-1904.—«The Coccidae of Ceylon». 
Part I, London, 1896. Part II, London, 1899. Part II, Lon- 
don, 1904. 

Maxwell-Lefroy, H., 1902.— «Scale Insects of the West 
Indies». The West Indian Bulletin, Vol. III, N. 3, p. p. 
240-270, 1902. 

Newstead, R., 1900. - - «The Injurious Scale Insects and 
Mealy Bugs of the British Isles». Journal of the Royal Hor- 
ticultural Society, Vol. XXIII, Part 3, p. p. 1-44, London, 
England, 1900. 

Newstead, R., 1901-1903.—«A Monograph of the Goccidae 
of the British Isles». Ray Society, London, England, 1901-1903. 

Sanders, J. G., 1906. — «Catalogue of recently described 
Coccidae». U. S. Dept. of Agriculture, Bureau of Entomology. 
Technical Series N. 12, Part I, Washington, June, 1906. 

Sanders, J. G., 1909.— «Catalogue of recently described 
Coccidae, II». U. S. Dept. of Agriculture, Bureau of Ento- 
mology, Technical Series, N. 16, Part III, Washington, 
December, 1909. 

Signoret, V., 1868-1876. —«Essai sur les cochenilles». 
Annales de la Societé Entomologique de France. Paris, 
1868-1876. 

Targioni- Tozzetti, 186%. — «Studi sulle Cocciniglie». 1867. 

Targiom-Tozzettz, 1809.—Coccidarum Catalogus. 1869. 

Tambem se acham muitos artigos sobre Coccidas nas se- 
guintes publicações : 

Reports and Bulletins of the U. S. Department of Agri- 
culture, Washington, D. C., U. S. A. 

Publicações das diversas Estações Experimentaes na Ame- 
rica do Norte. 

Transactions and Proceedings of the New Zealand In- 
stitute. Wellington, New Zealand. 

The Entomologist's Monthly Magazine. London, England. 

The Canadian Entomologist. London, Ontario. 

The Entomological News. Philadelphia, Pa., U. S. A. 

Psyche, Gambridge, Mass., U. S. A. 

Bulletin e Annales de la Societé Entomologique de 
France, Paris. 


V INDICE SYSTEMATICO 


Ciasse Hexapoda 


OrRDEM HEMIPTERA 


SUB-ORDEM HOMOPTERA 


FAM LIA COCCIDAE 


Sub-familia Monophlebinae 


Stigmacoccus Hempel. 
Palaeococeus Cockerell 
Icerya Signoret 


Sub-familia Orthezinae 
Orthezia Bosc. 
Sub-familia Conchaspinae 
Conchaspis Cockerell 
Sub-familia Dactylopinae 


Asterolecanium Targ. 
Lecaniodiaspis Tag. 
Solenococcus Cockerell 
Eriococcus Targ. 
Tectococcus Hempel. 
Carpochloroides Cockerell 
Apiococcus Hempel 
Capulinia Signoret 
Cryptokermes Hempel 
Phenococcus Cockerell 


Lachnodiella Hempel 
Pseudococcus Westwood 
Erium Crawford 
Ripersia Signoret 
Chaetococcus Maskell 
Termitococcus Silvestro 
Tachardia Blanchard 


Sub-familia Coccinae 


Pulvinaria Targ. 
Protopulvinaria Cockerell 
Pulvinella Hempel 
Tectopulvinaria Hempel 
Mallococcus Maskell 
Lichtensia Signoret 
Ceroplastes Gray 
Vinsonia Signoret 
Alichtensia Cockerell 
Edwailia Hempel 
Platinglisia Cockerell 
Pseudokermes Cockerell 
Encalymnatus Cockerell 
Stictolecanium Cockerell 
Coccus Linnaeus 
Mesolecanium Cockerell 
Neolecanium Parr 
Akermes Cockerell 
Eulecanium Cockerell 
Paralecanium Cockerell 
Saissetia Deplanches 
Lecanium 


16 INDICE SYSTEMATICO 


Sub-familia Diaspinae. 


Chionaspis Signoret 
Diaspis Costa 

Aulacaspis Cockerell 
Hemichionaspis Cockerell 
Pinnaspis Cockerell 
Fiorinia Targ. 
Aspidiotus Bouché 
Morganella Cockerell 
Pseudaonidia Cockerell 


Selenaspidus Cockerell 
Chrysomphalus Ashmead 
Pseudischnaspis Hempel 
Odonaspis Leonardi 
Pseudoparlatoria Cockerell 
Diaspidistis Hempel 
Gymnaspis Newstead 
Lepidosaphes Shimer 
Ischnaspis Douglas 
Parlatoria Targ. 


Descripção de 5 especies novas: Icerya genistae, Riper- 
sia taquarae, Sarssetia lucida, Puivinaria ornata, Pseudo- 


parlatoria argentata. 


VI ENUMERACAO DAS ESPECIES 
BRAZILEIRAS 


Da familia das Coccidas, insectos, que perteacem à ordem 
dus Hemipteros. 


Sub-ordem dos HOMOPTEROS 


Familia COCCIDÆ 
SuB-FAMILIA MONOPHLEBINÆ 
Genero S'TISMARASOSSTS Hempel, 1900 
1. Stigmacoccus asper Hempel. 


Stigmacoccus asper Hempel, Rev. IV, p. 400, 1900. 

Fab. Estado de S. Paulo, Rio Mogy-Guassú, perto de 
Pirassununga. 

Mus. Paul. : N. 389, Rio Mogy-Guasst (Est. de S. Paulo), 
Hempel leg. Typo. 

Em Inga sp. Agrupados no lado inferior dos galhos e 
ramos, e acompanhados de uma formiga do genero Camponotus. 


Genero PALABOSOCSESTS Cockerell, 1894 


2, Palaeococcus braziliensis (Walker). 


Monophlebus brazihensis Walker, Cat. Br. Mas. Hom., 
p. 1089, 1852. 
Hab. America do Sul. 


3. Palaeococcus hempeli (Cockerell). 


Icerya hempeii Ckll. Can. Ent. XXXI, p. 43. 1899. 

Crypticerya hempeli Hempel, Rev. IV, p. 376, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Bauru. 

Mus. Paul. N. 258. Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. 
Noack leg. Co-typo. 

Em galhos de Mimosa sp. 


18 COCCIDÆ 
Genero ISERTA Signoret, 1875 | 
4, Icerya braziliensis Hempel. 


lcerya braziliensis Hempel. Rev, IV, p. 370, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo, Iguape. 

Mus. Paul. N. 324 S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo ; 
N. 15633, idem, F. Lex leg.; N. 16235, Ypiranga, S. Paulo. 

Em Liriodendron tulipifera L., Laurus camphora L., 
Codiaeum sp., Ficus sp. e roseira. 


5. Icerya genistae n. sp. (*) 


Hab. Estado de S. Paulo. Campinas. 

Mus. Paul. N. 16293, Campinas (Est. de S. Paulo,) 
Hempel leg. Co-typo. 

Em Genista scoparia Lam., Lespedeza striata H. e A., 
e morango, Fragaria sp. 


6. Icerya schrottkyi Hempel. 


Icerya schrottky: Hempel, Rev. IV, p. 373, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Jundiahy. 

Mus. Paul. N, 391, Jundiahy, Est. de S. Paulo, Schrottky 
leg. ; N. 10710, S. Paulo, cidade. 

Em uma arvore sylvestre. 


SuBerAMILIA ORTHEZIINÆ 
Genero ORTEEZIA Bosc d Antic, 1784 


7. Orthezia insignis Douglas. 


Orthezia insignis Douglas, Jn. Quek, Mic. Club, p. 169, 
1887. 
Orthezia insignis Hempel, Rev. IV, p. 376, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Estado de Minas 
Geraes, Aguas Virtuosas, America do Norte, Mexico, Jamai- 
ca, Trinidade, Inglaterra, Africa do Sul, Ceyläo, Mauricia e 
China. 

Mus. Paul. N. 393, Aguas Virtuosas (Est. Minas Geraes) 
Alvaro da Silveira leg. 

Em Coleus; Lantana, Ipomoea, Thunbergia, Verbena, 
Strobilanthus, Achillea, Salvia, Cuphea. Capsicum, Ageratum, 


(*) Veja-se a deseripção nc fim deste catalogo. 


COCCIDÆ 19 


Vernonia, Gardenia, Chrysanthemum, Lonicera, Citrus, cha, 
morango, tomate e outras plantas cultivadas. 


8. Orthezia praelonga Douglas. 


Orthezia praelonga Douglas, Ent. Mon. Mag. XXVII, 
po 246;, 1391. 

Orthezia praelonga Hempel, Rev. IV, p. 377, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Estado do Para, 
Jamaica, Trinidade e Guiana Ingleza. 

Mus. Paul. N. 15634, Ypiranga, S. Paulo, N. 193, Tri- 
nidade. 

Em Hyptis, Citrus, Capsicum, Croton, Sanchezia. 


SuB-FAMILIA CONCHASPIN At 
Genero CONCEASPIS Cockerell, 1895 
9. Conchaspis fluminensis Hempei. 


Conchaspis fluminensis Hempel, Bol. Agri, V, p. 312, 
1904. 

Hab. Rio de Janeiro. 

Em uma planta sylvestre. 


SuB-FAMILIA DACTYLOPINÆ 
Genero ASTEROLECANEUM Targioni-Tozzetii, 1869 


10. Asterolecanium bambusae Boisduval. 


Asterolecanium bambusce Boisduval, In. Agr., 1869. 

Asterolecanium bambusce Hempel, Rev. IV, p. 409, 1900 

Hab. Estado de S. Paulo. Campinas, Mexico, Indias Occi- 
dentaes, Ceylão, Algeria, Mauricia. 

Mus. Paul. 15.043, Campinas, S. Paulo, Dr. F. Noack 
leg. ; N. 215, idem, idem. 

Em bambú cultivado. 


11, Asterolecanium limeare Lindinger. 


Asterolecanium lineare Lin., Jahrb. Ham. wiss, Anst., 
XXVI, 1908. 

Fiab. Brazil. 

Em Cocos nucifera L. 


20 COCCIDÆ 
42. Asterolecanium miliaris Boisduval. 


Asterolecanium miliaris Boisduval, In. Agr., 1869. 

Asterolecanium miliaris Hempel, Rev. IV, pag. 409, 
1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Gubatão, S. Paulo, Cachoeira, 
Trinidade, Jamaica, Alegria, Mauricia. 

Mus. Paul. N. 247 e 15.724 Cachoeira (Est. de S. 
Paulo, Hempel leg. ; N. 347, S. Paulo (cidade), Hempel leg. 

Em bambü cultivado. 


13. Asterolecanium pustulans (Cockerell). 


Asterodiaspis pustulans Ckll., Journ., Inst. Jam., I, p. 
143, 1892. 

Asterolecanium pustulans Hempel, Rev. IV, p. 409, 
£900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Jamaica, Porto 
Rico, Antigua, Grenada, Mexico, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 235, Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. 
F. Noack leg.; N. 12.915, Estação do Rio Grande (Est. de 
S. Paulo). 

Em pecegueiros, macieiras, figueiras, mangueiras, guan- 
du, amoreira, Anona, Hibiscus. 


Genero LECANIODIASEFIS Targioni-Tozzettt, 1869 


14. Weeaniodiaspis rugosa Hempel. 


Lecantodiaspis rugosus Hempel, Rev. IV, pag. 407, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 
Mus. Paul. N. 215, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 


Typo. 
Em ramos de uma arvore sylvestre. 


Genero SOLENOSOSETS Cockerell, 1899 
15. Solenococcus baccharidis Hempel. 


Solenococcus baccharidis Hempel, Rev. IV, pag. 392, 
1900. 
Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 320, S. Paulo, Ypiranga, Topo; Nº 
16.236 e 15.636, idem, Hempel leg. 


‘COCCIDÆ 21 
Em galhos e tronco de Baccharis dracunculifolia D. C. 
46. Solenococeus tuberculus Hempel. 


Solenococcus tuberculus Hempel, Rev. IV, p. 390, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo, 

Mus. Paul. N. 15.645, S. Paulo (cidade) Hempel leg. 
Typo. 
Km Paccharis sp. 


Genero ERIOSOSSTS Targioni-Tozzetti, 1869 


17. Eriococeus araueariae Maskell. 


: Eriococcus araucariæ Maskell, N. Z. Trans., XI, p. 218, 
1878. 

Hab. Estado de S. Paulo, Gampinas; Nova Zelandia, 
Ilhas Hawai, Ceyläo, Africa do Sul, Mexico, 

Mus. Paul. N. 16.294, Gampinas, (Estado de S. Paulo), 
Hempel leg. 

Em Araucaria excelsa. 


18. Eriococcus brazilensis Cockerell. 


Eriococcus braziliensis Ckll., Rev. IV, p. 363, 1900. 

Eriococcus braziliensis Hempel, Rev. IV, p. 380, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 314, Ypiranga, S. Paulo, dr. H. v. Ihe- 
ring, leg. ; N. 14.428, idem. 

Baccharis dracunculifolia D. G. 


19, Eriococcus perplexus Hempel. 


Eriococcus perplexus Hempel, Rev. IV, p. 381, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Estado de Minas 
Geraes, Bello Horizonte. 

Mus. Paul. N. 299, Ypiranga, S. Paulo, Hempel, leg. 
Typo; N. 394, idem; N. 366, Belle Horizonte (Est. de Mi- 
nas Geraes) Ol. de Assis leg. 

Em Eugenia jaboticaba e Myrtacece. 


Genero TESTOIOSOSCUS Hempel, 1900 
20. Tectococcus ovatus Hempel. 


Tectococcus ovatus Hempel, Rev. IV, p. 406, 1900. 


22 COCCIDÆ 


Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 354, S. Paulo (cidade) Hempel. leg. 
Typo; N. 14.432, Ypiranga, S. Paulo. 

Em folhas de Myrtacece. 


Genero SARPOSEHLOROIDES Cockerell, 1899 
21. Carpochloroides viridis Cockerell. 


Carpochloroides viridis Ckll., The Ent., XXXI, p. 12 
1899. 

Carpochloroides viridis Hempel, Rev. IV, p. 393, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas. 

Mus. Paul. Ns. 315 e 15.685, Ypiranga, S. Paulo; 
N. 16.303, Campinas (Est. de S. Paulo) Hempel leg. 

Em Hugena sp., Myrtacece. 


Genero APLOSCSSSUS Hempel, 1900 


22. Apiococeus asperatus Hempel. 


Aproccoceus asperatus Hempel, Rev. IV, p. 404, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15.640, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 

Em Myrtaceae. 


23. Apiococeus globosus Hempel. 


Apiococcus globosus Hempel, Rev., IV, p. 405, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo. S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 15.641, S. Paulo (cidade) Hempel leg. 
Typo. at) 
Km Myrtaceae. 


21. Apiococcus gregarius Hempel. 


Aprococcus gregarius Hempel, Rev., IV, p. 402, 1900. 

flab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. 15.639, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 

Em Myrtaceae. 


COCCIDÆ 23 
25. Apiococeus singularis Hempel. 


Aprococcus singularis Hempel, Rev., IV, p. 403, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 19, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 

Em Myrtaceae. 


Genero CAPULINEA Signoret, 1875. 
26. Capulinia crateraformans Hempel. 


Capulinia crateraformis Hempel, Can. Ent, XXXII, 
p. 3, 1900. 

Capulinia crateraformans Hempel, Rev., IV, p. 395, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Itatiba, S. Paulo, 
Estado de Minas Geraes, S. João del Rei. 

Mus. Paul. N. 369, 8. João del Rei (Est. de Minas 
Geraes) Alvaro da Silveira leg.; N. 374, Estação Alto da 
Serra (Est. de S. Paulo) Hempel leg. 

Em galhos de Eugenia jaboticaba. 


27. Capulinia jaboticabae v. Thering. 


Capulinia jaboticabae v. Ihering, Rev. Agr., p. 188, 
1898; Rev. III, 1898 p. 46-49. 

Capulinia jaboticabae Hempel, Rev., III, p. 51, 1898, 

Capulinia jaboticabae Hempel. Rev., IV, p. 394, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, S. Paulo, Campinas, 
Capoeira Grande, Mogy-Guassu. 

Mus. Paul. N. 214, Capoeira Grande (Est. de S. Paulo) 
Hempel leg. Co-typo. 

Em Eugenia jaboticaba. 


Genero CREPTOEERMES Hempel, 1900. 


28. Cryptokermes brasiliensis Hempel, 
Cryptohermes brasiliensis Hempel, Rev., IV, p. 398, 
G 


Hab. Estado de Minas Geraes. Poços de Caldas. 

Mus. Paul. N. 286, Poços de Caldas (Est. de Minas 
Geraes), Typo; N. 380, 15.642, idem. 

Em Schinus sp. 


24 | COCCIDÆ 
Genero PHRENWACOSSUS Cockerell, 1593 
29. Phenacoceus spiniferus Hempel. 


Phenacoccus spiniferus Hempel. Rev., IV, p. 389, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 336, S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. 
Em uma arvore cultivada. 


Genero BACHNWODIELL4 Hempel, 1910 


30. Lachnodiella cecropiae Hempel. 


Lachnodiella cecropiae Hempel, Rev. VII, p. 52, 1910. 

Hab. Estado de S. Paulo. Campinas, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 11.599. Estação Raiz da Serra (Est. de 
S. Paulo) Luederwaldt leg. 

No interior de Cecropia adenopus. 


Genero PSBUDOSOSSUS Westwood, 1839. 
31. Pseudocoeecus bromeliae (Bouché) 


Lecanium bromeliae Bouché, Schad. Gart. In., p. 49, 
1833. 

Hab. Estado de Piauhy, Itagybá; India, Zanzibar, Africa 
do Sul, America do Norte. 

Em Abacaxi, amoreira, Canna e Hibiscus. 


32. Pseudococcus citri (isso). 


Dorthesia citri Risso, Essai, Hist. Nat. des Oranges. 1818. 

Dactylopius citri Hempel, Rev., IV, p. 384, 1400. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas; Estado do Rio Grande 
do Sul, Colonia Novo Mundo; Jamaica, Europa, America do 
Norte, Ilhas Hawai, Mauricia. 

Em Citrus, cafeeiro, fumo, algodão, Ipomoea, Solanum 
e outras plantas. 


93. Pseudococeus grandis (Hempel) 


Dactylopius grandis Hempel. Rev., IV, pag. 384, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 342, Ypiranga, (S. Paulo) Hempel leg. 
Typo; N. 16.635, idem. 

Em Psidium sp. 


COCCIDA 25 


34. Pseudococeus magnolicida (“von Thering,” 


King). 


Dactylopius magnolicida King, Rev., V, p. 616, 1902. 
Hab. Brazil. 


55. Pseudococeus secretus (Hempel). 


Dactylopius secretus Hempel, Rev., IV, p. 387, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 346, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 
. Em Solanaceae. 
56. Pseudococcus setosus (Hempel). 


Dactylopius setosus Hempel. Rev. IV, p. 386, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo, Estado do Rio de 
Janeiro, Praia de Botafogo. 


Mus. Paul. N. 545, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 
Em Ficus sp. e Sapindus saponaria. 


Genero ERITM Crawford, 1891 


97. Erium armatum (Hempel). 


Eriococcus armatus Hempel, Rev. IV, p. 383, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 


Mus. Paul. N. 110, Ypiranga, S. Paulo, Pinder leg. Typo. 
Em Baccharis sp. 


Genero RIPERSIA Signoret, 1875 


38. Wipersia taquarae n. sp. (*) 


Hab. Estado de S. Paulo, Alto da Serra. 
Em taquara-uçú. 


Genero SEABTOSOSSUTS Maskell, 1828. 
39. Chaetococcus bambusae (Maskell). 


Sphaerococcus bambusae Maskell, N. Z. Trans., X XV, p. 
237, 1892. 


(*) Veja-so a descripção no fim dest catalogo, 


26 COCCIDÆ 


Chaetococcus bambusae Ckll., Rev. III, p. 501, 1898. 

Chaetococcus bambusae Hempel, Rev., 1V, p. 397, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Ceyläo, Ilhas Ha- 
wai, Mauricia. 

Mus. Paul. N. 15.637, Campinas (Est. de S. Paulo), Dr. 
F. Noack leg. 

Em bambi cultivado. 


Genero ESRMITOCOSSUS Silvestri, 1901. 
40. Wermitococeus brevicornis Silvestri. 


Termitococcus brevicornis Silvestri, Boll. Mus. Torino, 
XVID. 4, 4901 

Hab. Estado de Matto Grosso, Cuyabá. 

Em ninhos de cupim. 


SuB-FAMILIA TACHARDIINAE 
Genero TH&CEARDEA Blanchard, 1886. 


44, Tachardia caerulea Hempel. 


Tachardia caerulea Hempel, Bol. Agri., V, p. 314, 1904. 
Hab. Estado do Rio de Janeiro, Mauá. 

Mus. Paul. N. 16.291, Rio de Janeiro, Hempel leg. 
Em uma arvore sylvestre. 


42, Wachardia cydoniae Hempel. 


Tachardia cydoniae Hempel, Rev., IV, p. 410, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 267, S. Paulo (cidade) Typo. 

Em ramos de marmelleiro cultivado, Cydonia sp. 


45. Tachardia ingae Hempel. 


Tachardia ingae Hempel, Fev. IV, p. 415, 1900. 

Hab. Estado de 8. Paulo, Mogy-Guassú. 

Mus. Paul. N. 388, Mogy-Guasst (Est. de S. Paulo) 
Hempel leg. Typo; N. 15.679, Cachoeira (Est. de S. Paulo) 
Hempel leg. 

Em galhos de Inga sp. 


COCCIDÆ 27 
44. Wachardia parva Hempel. 


Tachardia parva Hempel, Rev. IV, p. 413, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Cachoeira. 

Mus. Paul. N. 15 646, Cachoeira (Est. de 8. Paulo) Typo. 
Em Myrtaceae. 


45, Wachardia rosae Hempel, 


Tachardia rosae Hempel, Rev. IV, p. 414, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 332, S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. 
Em ramos de roseira cultivada. 


46. Tachardia rubra Henpel. 
Tachardia rubra Hempel, Rev. IV, p. 411, 1600. 


Hab. Estado de S. Paulo, Cachoeira, Villa Americana. 
Mus. Paul. N. 15.648, Cachoeira (Est. de S. Paulo). 


Hempel leg. Typo; N. 282, Santa Barbara (Hst. de S. Paulo); 
15.647, Est. do Rio Grande do Sul, Dr. J. Dutra leg. 


leg. 


Em Croton sp. 
SuB-FAMILIA COCCINAE 


Genero PULVIN4GARIA Turgioni- Tozzetti, 1869. 
47, Pulvinaria depressa Hempel. 


Pulvinaria depressa Hempel, Rev. IV, p. 490, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15.668, Ypiranga, S. Paulo, Hempel 
Typo. 

Em Miconia sp. 


48. Pulvinaria eugeniae Hempel. 


Pulvinaria eugeniae Hempel, Rev. IV, p. 488, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. 
Mus. Paul. N. 290, S. Paulo (cidade) Typo; N. 257, 


Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 


Em Eugenia jaboticaba e outros arbustos da ordem Myr- 


taceae. 


28 COCCID A 


49, Pulvinaria ficus Hempel. 


Pulvinaria ficus Hempel, Rev., IV, p. 486, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo. 


Mus. Paul. Ns. 318 e 15.667, S. Paulo (cidade) Typo. 


Em Ficus sp., Psidium sp., Mangifera indica, e Ixora 
coccinea. 


56. Pulvinaria grandis Hempel. 


Pulvinaria grandis Hempel, Rev., p. 491, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 270, Ypiranga, S. Paulo, Typo. 

Em Myrcia sp., e outras plantas da ordem Myrtaceae. 


54, Pulvinaria ornata n. sp. (*) 


Hab. Estado de S. Paulo. Campinas. 


Mus. Paul. N. 16.295, Campinas (Est. de S. Paulo), 
Hempel leg. Co-typo. 


Em planta trepadeira Arrabidaea sp. fam. Bignomaceae. 
Genero PROTOPTLVINARIA Cockerell, 1594 
52. Protopulvisaria convexa Hempel. 


Protopulvinaria convexa Hempel, Rev., IV, p. 485, 
1900 


Hab. Estado de S. Paulo. Republica Argentina. 


Mus. Paul. N. 327, S. Paulo (cidade; Hempel leg. Typo. 
Em Smilax sp. 


Genero PWTLVINSLLA Hempel, 1900. 
53. Pulvineila pulcheila Hempel. 


Pulvinaria (Pulvinella\ pulchella Hempel, Can. Ent., 
KOO pe a2 ESS 


Pulvinella pulchella Hempel, Rev., IV, p. 481, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 


Mus. Paul. N. 265, Ypiranga, 8. Paulo, Hempel leg. 
Typo 


Em Baccharis dracunculifolia D, C. 


(*, Veja-se a discripçäo no fim deste catalogo. 


COCCID A 29 
Genero PEOTOPULVINARIA, Hempel, 1900. 
54. Wectopulvinaria albata Hempel, 


Tectopulvinaria albata Hempel, Rev., IV, p. 483, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, Jundiahy, Campinas. 

Mus. Paul. N. 15.638, Jundiahy, Schrottky leg.; N. 
1360009 Ypiranga: N. 15,670, 8. Paslo. 

Em Vernonia polyanthus Less. e Trichogonia salviaefolia. 


Genero MALLOSCSSSUS Maskel, 1898. 


55. Mallococcus lanigerus (Hempel). 

Lecanium lanigerum Hempel, Rev., IV p. 446, 1900. 

Hab. Estado do S. Paulo, Itapira, margens do rio Mogy- 
Guassú. | 

Mus. Paul. N. 387, Rio Mogy-Guassu (Est. de S. Paulo) 
Hempel leg. Typo. | 

Em um arbusto sylvestre. 


Genero LESETENSEA Signoret, 1875. 


56. Lichtensia argentata Hempel. 


Lichtensia argentata Hempel, Rev., IV p. 492, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. - 

Mus, Paul N. 16.237, Ypiranga, S.. Paulo, Hempel 
leg. Typo. 

Em Jlicinae. 


Genero SEROPLASTES Gray, 1850. 


57. Ceroplastes albolineatus Cockerell. 


Ceroplastes albolineatus Ckll., Ent. News, V, p. 157, 
1894. 

Ceroplastes albolineatus Ckll., Rev., I, p. 70, 1897. 

Ceroplastes albolineatus Hempel, Rev, IV, p. 474, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Jamaica, Mexico. 

Mus. Paul. N. 12.914, Franca (Estado de S. Paulo); 
N. 15.676, S. Paulo; N. 15.677, Ypiranga, Hempel leg. 

Em Baccharis, Schinus, Fuchsia, Maytenus. 


30 COCCIDÆ 
58. Ceroplastes amazonicus Hempel. 


Ceroplastes amazonicus Hempel, Rev., IV, p. 454, 1900, 

Hab. Estado de Amazonas, Manãos. 

Mus. Paul. N. 448 e 15.687, Mandos (Estado do Ama- 
zonas) Bicego leg. Typo. 

Provavelmente em planta sylvestre. 


59. Ceroplastes bicolor Hempel. 


Ceroplastes bicolor Hempel, Ann. Mag. N. H., (7), VII, 
p. 380; 1901. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. 

Em arvore do matto, não identificada. 


60. Ceroplastes campinensis Hempel. 


Ceroplastes campinensis Hempel, Ann. Mag. N. H., (7), 
Van p-SS9; 1901. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. 

Em Psidium sp. 


61. Ceroplastes cassiae (Chavannes) 


Coccus\cassine Chav., Ann. Soc: Ent. Er (2), Wap: 
141, 1848. 

Ceroplastes cassiae Ckll., Rev., II, p. 70, 1897. 

Ceroplastes cassiane Hempel, Rev., IV, p. 402, 1900. 

Hab. Estado do Rio de Janeiro, Europa, Antigua. 

Em Bursera gummifera, Cassia, sp. 


62. Ceroplastes communis Hempel. 


Ceroplastes communis Hempel, Rev., 1V, p. 459, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 281, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 

Km Maytenus sp. 


65. Ceroplastes coníluens Cockerell & Tinsley. 


Ceroplastes confiuens Ckll. & Tins., Journ. Ins. Jam. 
UG jp. OS, Som 


COCCIDÆ 31 


Ceroplastes confluens Hempel, Rev., IV, p. 460, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Cachoeira, Ypiranga, Mogy- 
Guassú, Jamaica. 

Mus. Paul. N. 295, Jamaica; N. 412, S. Paulo, R. v. 
Ihering, leg.; N. 15.690, Mogy-Guassu (Estado de S. Paulo) 
Hempel leg. 

Em Inga sp., Mimosa, sp., e outras plantas. 


64. Ceroplastes cultus Hempel. 


Ceroplastes cultus Hempel, Rev. IV, p. 470, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 
Mus. Paul. N. 15.675, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 


Typo. 
Em Ærigeron canadensis L. 


65. Ceroplastes cumeatus Hempel. 


Ceroplastes cuneatus Hempel, Rev. VI, p. 471, 1900. 

Hab: Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15.673, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 

Em Hrigeron canadensis L. 


€6. Ceroplastes fairmairii Targioni-Tozzetta., 


Ceroplastes fairmairi Targ. Toz., Cat., p. 29, 1869. 
Hab. Rio de Janeirc, Montevideo. 
Em Cravo da India. 


67. Cereplastes floridensis Comstock. 


Ceroplastes floridensis Comstock, Rep. U. S. Dept. Ag. 
1880, p. 331, 1881. 

Ceroplastes floridensis Hempel, Rev., IV, p. 462, 1900. 

Hub. Estado de 8. Paulo, S. Paulo, America do Norte, 
India, Japäo, Australia, Ilhas Hawai, Ceyläo. 

Mus. Paul. N. 15.683 e 15.688, S. Paulo, Hempel leg. ; 
N. 15.689, Panamá. 

Em Ficus sp., Hedera sp., Citrus, Mangifera, Anona 
reticulata, Psidium, etc. 


68. Ceroplastes formicarius Hempel. 


Ceroplastes formicarius Hempel, Rev., IV., p. 472, 1900. 


32 


Typ 


nas 


Typ 


Mec 


COC CIDA 


Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 
Mus. Paul. N. 15684, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 


0. 
Em Maytenus sp. 


69. Ceroplastes formosus Hempel. 


Ceroplastes formosus Hempel, Rev., IV, p. 468, 1900. 
Hab. Estado de Minas Geraes, Pocos de Caldas. 

Mus. Paul. N. 15.672, Poços de Caldas, (Estado de Mi- 
Geraes) Hempel leg. Typo. 

Em ramos de Æugenia sp. 


70. Ceroplastes grandis Hempel. 


Ceroplastes grandis Hempel, Rev., IV, p. 455, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 15.678, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
0. | 

Em Zanthoxylum, Îlex, Psidium, Baccharis, Platanus, 
hilia flava. 


11. Ceroplastes iheringi Cockerell. 


Ceroplastes theringt Cockerel, The Ent., XXVIII, p. 100, 
95 


Ceroplastes cheringi Cockerell, Rev., II, p. TO, 1897. 
Ceroplastes theringy Hempel, Rev., IV, p. 452, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas, Cachoei- 


ra, Itapira, Capoeira Grande, Estado do Rio Grande do Sul. 


Mus. Paul. N. 274, 14.429 e 15.681, Ypiranga, S. Paulo, 


Co-typo ; 15.533, Alto da Serra (Est. de S. Paulo). 


Em Baccharis platensis e Baccharis dracunculifoliae. 
72. Ceroplastes janeirenses Gray. 


Ceroplastes janeirenses Gray, Spic., Zool., p. 7, 1830. 
Ceroplastes janeirensis Hempel, Rev., IV, p. 451, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas, Europa. 
Mus. Paul. N. 50, Ypiranga, S. Paulo, Dr. H. v. Ihe- 


ring, leg.; N. 12.887, idem, Luederwaldt leg. 


Em Psidium sp. e outras plantas da ordem Myrtaceae. 


Typ 


COSCID A 33 
15. Ceroplastes lucidus Kempel. 


Ceroplastes lucidus Hempel, Rev., IV, p. 465, 1909. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 251, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
0. 

Em Baccharis dracunculifolia. 


74. Ceroplastes novaesi Hempel. 


Ceroplastes novaest Hempel, Rev., IV, p. 457, 1900. 
flab. Estado de S.-Paulo, Ypiranga, Campinas, Capoei- 


ra Grande, Cachoeira. 


leg. 


Mus. Paul. N. 248, Cachoeira (Est. de S. Paulo) Hempel 
Typo; N. 15.682, Ypiranga, S. Paulo. 
Em Abutelon, Baccharis dracunculifolia, Baccharis sp. 


e Vernonia riedelii. 


VI, 


leg. 


E 


75. Ceroplastes psidii Chavannes. 


Ceroplastes psidi Ckavannes, Ann. Soc. Ent. Fr., (2) 
p. 139, 1848. 

Hab. Rio de Janeiro, Est. de S. Paulo, Europa. 

Mus. Paul. N, 15.680, Campinas (Est. de S. Paulo) Hempel 


Em Psidium sp. 
76. Ceroplastes purpureus Hempei. 


Ceroplastes purpureus Hempel, Rev., IV, p. 466, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Em Miconia sp. 

Mus. Paul. N. 292. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. 


77. Ceroplastes excaecariae n. sp. (9 


Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 
Mus. Paul. N. 16.611, Ypiranga, H. Luederwaldt leg. 


po. + sá 
Sobre Euphorbiacea, Hacaecaria biglandulosa, M. Arg. 


(*) Veja-se a descripção no fim deste catalogo, 


34 


leg. 


leg. 


111, 


COCCIDÆ 
78. Ceroplastes rarus Hempel. 


Ceroplastes rarus Hempel, Rev., IV, p. 469, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 25. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. 
Em uma planta sylvestre. 


79. Ceroplastes rotundus Hempel. 


Ceroplastes rotundus Hempel, Rev., IV, p. 473, 1900. 
Fiab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15674. Ypiranga, S. Paulo, Zypo. 

Em Maytenus sp. 


80. Ceroplastes simplex. Hempel. 


Ceroplastes simplex Hempel, Rev., p. 475, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga 

Mus. Paul. N. 402. Ypiranga, S. Paulo, Dr. H. v. Ihering 
Typo. 

Em Myrtaceae. 


81. Ceroplastes speciosus Hempel. 


Ceroplastes speciosus Hempel. Rev., IV, p. 464, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 1568€. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 

Em Myrtaceae. 


82. Ceropiastes variegatus Hempel. 


Ceroplastes variegatus Hempel, Rev. IV, p. 462, 1900. 
flab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 207 e 403, Ypiranga, S. Paulo, Hempel 
Typo. 

Em Miconia sp. 


Genero FINSONIA Signoret, 1872. 
83. Vinsonia stellifera (Westwood) 


Coccus stellifera Westwood, Tr. Ent. Soc. Lon., pp. 3, 
Nesle 


Vinsonia stellifera, Hempel, Rev.. IV, p. 477, 1900. 


COCCIDA | 35 


Hab. Rio de Janeiro e Pará, Barbados, America do 
Norte, etc. 

Mus. Paul. N. 16296. Rio de Janeiro, Hempel leg. 

Em Lucuma caimito, mangosten, avenca, Orchideae, 
mangifera, Cocus nucifera, nós moscado. 


Genero ALICELTENSTA Cockerel, 1902. 
84. Alichtensia attenuata (Hempel). 


Lichtensia (?) attenuata Hempel, Rev., IV, p. 494, 1900, 
Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. 

Mus. Paul. N: 16.239. S. Paulo, Typo. 

Em Baccharis genistelloides var. trimera Baker. 


Genero BDWALLIZ, Hempel 1899. 
85. Edwailia rugosa Hempel. 


Edwalha rugosa Hempel, Gan. Ent., XX XI p. 131, 1899. 
Edwallia rugosa Hempel, Rev., IV, p. 478, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo. S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 288. S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. 
Em Eugenia jaboticaba. 


Genero PLATINGLRISIA Cockerell, 1899. 
86. Platinglisia noacki Cockereil. 
Platinglisia noacke Ckll., The Ent., XXXII, p. 12, 1899. 
Platinglisia noacki Hempel, Rev., IV, p. 477, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo, Alto da 
Serra, S. José dos Campos. 
Mus. Paul. N. 280, Estação Alto da Serra, Hempel leg. 
Em Lavrus, Euphorbeacea, Thymeleacea e Myrtacea. 
Genero PSBUIUDOEERMES Cockerell, 1895. 


87. Pseudokermes nitens (Cockerell). 


Lecanium (Pseudokermes) mtens Ckll., Can. Ent., XXVII, 
p. 203, 1895. 

Pseudokermes nitens Hempel, Rev., IV, p. 448, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo. 

Mus. Paul. N. 285, Ypiranga, S. Paulo. 

Em Myrtus (Blephorocalya) tweedu, Psidium sp. 


36 COCCiID A 
Genero BOCSLZIANAEUS Cockerell, 1902. 
88. Eucalymnatus brunfelisiae (Hempel) 


Lecanium brun (felsiae) Hempel, Rev.. IV, p. 418, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Pilar, Alto da Serra. 

Mus. Paul. N. 264. Estação Pilar (Est. S. Paulo) Typo. 
Em Brunfelsia sp. 


89. Eucalymmatns gracilis /Hempel). 


Lecanium gracile Hempel, Rev., IV, p. 419, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Villa Americana. 

Mus. Paul. N. 15655. Sta. Barbara (Est. S. Paulo) Typo. 
Em Sapindaceae. 


90. Eucalymnatus perforatus (Newstead). 


Lecanium perforatum Newst, Ent. Mon. Mag., XXX, 
p. 233, 1894. 

Eab. Rio de Janeiro. Inglaterra, Ilhas Hawai, Australia, 
America do Norte. 

Mus. Paul. N. 16.297. Rio de Janeiro, Hempel leg. 

Em Areca oleracea, Caryota cuminga, Eugenia jam- 
bos, Hevea belmoreana, Trachycarpus excelsus, etc. 


Genero STICTOLECANITAE Cockerell, 1902. 


M. Stictolecanium ornatum (Hempel). 


Lecanium ornatum Hempel, Rev., IV. p. 421, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. 
Em Eugenia jaboticaba. 


Genero SOSSTES Linnaeue, 1758. 
92. Coccus hesperidum Linn. 


Coccus hesperidum L., Syst. Nat, Ed. X, i, p. 455, 
1758. 

Lecanium hesperidum Hempel, Rev., IV, p. 436, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Capoeira Grande, 
Europa, Australia, Nova Zelandia, Africa do Sul, ilhas Hawai, 
Japão, Algeria, Chile, America do Norte. 


CSCCIDÆ 37 


Mus. Paul. N. 15.660. Campinas (Est. S. Paulo) Dr. F. 
Noack leg. 

Em Citrus, Clematis flammula, Convolvulus tricolor, Mi- 
mosa, Nerium, Abutilon, Cycas revoluta, Morus, Phlox, etc. 


95. Coceus viridis (Green). 


Lecanium viride Green, Ent. Mon. Mag., XXV, p. 248, 
1889. 

Lecanium viride Hempel, Rev., IV, p. 454, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Ceyläo, Mauricia. 

Mus. Paul. N. 15.662, Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. 
F. Noack leg. 

Em Cnchona, Citrus, Gardenia, Psidiwn, café e cha 
da India. 


Genero MESOLSSC4NEGHE Cockerell, 1902. 
94. Mesolecanium baccharidis (Cockerell). 


Lecanium baccharidis Ckll., Am. Nat., XXIX, p. 174, 
1895. 

Lecanium baccharidis Ther., Rev. II, p. 498, 1897. 

Lecanium baccharidis Hempel, Rev., IV, p. 435, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 271. Ypiranga, S. Paulo. 

Em Baccharis dracunculifoha D. O. 


95. Mesolecanium (?) campomanesiae (Hempel) 


Lecanium campomanesiae Rev.. IV, p. 447, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 258, S. Paulo, Typo. 

Em Campomanesia sp. 


96. Mesolecanium inflatum Æempel. 


Mesolecanium inflatum Hempel, Bol. Agr. V, p. 316, 1904. 
Hab. Rio de Janeiro. 
Mus. Paul. N. 26298, Rio de Janeiro, Hempel leg. 
Em Myrtacee. 


38 COCCIDÆ 
97. Mesclecanium lucidum n. sp. (*) 


Hab. Est. Rio Grande do Sul, Porto Alegre. 


Mus. Paul. N. 16.600, Porto Alegre, Typo, Paldaof leg. 
Em Solanacea. 


98. Mesolecanium (2) jaboticabze (Hempel). 


Lecanium jaboticabe Hempel, Rev.. IV, p. 443, 1900. 
flab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 
Em Eugenia jaboticaba. 


99. Mesolecanium mayteni (Hempel) 


Lecanium mayteni Hempel, Rev,, IV, p. 438, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, Jundiahy. 

Mus. Paul. N. 15664, Ypiranga, S. Paulo, Typo. 
Em Maytenus sp. 


100. Mesolecanium (2) obscurum (Hempel) 


Lecanium obscurum Hempel, Rev., IV, p. 441, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus, Paul. N. 283 (Typo) 14831, Ypiranga; N. 15653, 
S. Paulo, Dr. H. von Ihering leg. 

Em Maytenus sp. 


101. Mesolecanium pseudosemen (Cockerell) 
Lecanium pseudosemen Ckll., Can. Ent., XXVII, p. 202, 
1895, 
Lecanium pseudosemen Ckll., Rev., II, p. 70, 1897. 

Lecanium pseudosemen Hempel, Rev., IV, p. 444, 1900. 


Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy, Estado 
de Minas Geraes, Poços de Caldas. 


Mus. Paul. N. 15654, S. Paulo (cidade); N. 15656, 
Poços de Caldas (Est. Minas Geraes). 
Em Solanum paniculatum L. 


102. Mesolecanium rhizophoræ (Cockerell) 


Lecanium rhizophoræ Ckll., Rev., Ill, p. 501, 1898. 
Lecanium rhizophoræ Hempel, Rev. IV, p. 437, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Cubatäo, 

Em Rhizophora mangle. 


(*) Veja-se a descripção po fia deste cat-l go. 


COCCIDÆ 39 


Genero NESLESANIUM Parr. 1901. 
105. Neolecanium perconvexum (Cockerell) 


Lecanium perconvexzum Ckll., The Ent. XXXI, p. 132, 
1898. 


Lecanium perconvexum Ckll., Rev., HI, p. 41, 1898. 

Lecanium perconvexum Hempel, Rev., IV, p. 422, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo; Est. 
Minas Geraes, Poços de Caldas. 

Mus. Paul. N. 205 Campinas (Est. S. Paulo) Dr. F. 


Noack leg. ; N. 15661, Poços de Caldas (Est. Minas Geraes). 
Em Nectandra. 


104. Neolecanium silveirai (Hempel) 


Lecanium silveira: Hempel, Can. Ent. XXXII, p. 5, 1900, 
Lecanum silveirai Hempel, Rev., IV, p. 424, 1900. 
Hab. Estado de Minas Geraes, Sete Lagoas, Diamantina. 


Mus. Paul. N. 359, S. João del Rei (Est. Minas Geraes), 
Alvaro da Silveira leg. Typo. 


Em raizes de videira cultivada. 
405. Neolecanium urichi (Cockerell) 


Lecanium urichi Ckll., Ent. News, V, p, 203, 1894. 

Lecanium urichi Hempel, Rev., IV, p. 423, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Rio Grande do Sul 
Trindade e as Antilhas. 

Em Smilax campestris Gr. e na casa de uma formiga, 
Crematogaster brevispinosa Mayr. var. 


Genero BEERMES Cockerell, 1902 


106. Akermes monilis (Cockerell) 


Lecanium monile Ckll, Can. Ent., XXVII, p. 203, 1395. 

Lecanium monile Ckll. Rev, Il, p. 70, 1897. 

Lecanium monile Hempel, Rev., IV, p. 446, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, (S. Paulc). 

Mus. Paul. N. 15658, S. Paulo (cidade), Dr. H. v. Ihe- 
ring leg. 

Em uma planta não identificada. 


40 CcocclozA 
Genero BOLSCANIOGM Cockerell, 1901 
197. Eulecanium eugenize (Hempel). 


Lecanium eugene Hempel, Rev., IV, p. 439, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 263—15649, Ypiranga, S. Paulo, Typo. 
Em Hugenia sp. 


Genero PARALECSGANIGAÆE Cockerell, :902 


108. Paralecanium marianum Cockerell 


Paralecanium marianum Ckll., Ann. Mag. N. H., (7) 


IX, p. 499, 1902. 


Hab. Mauá, Rio de Janeiro. 
Mus. Paul. N. 16292, Rio de Janeiro, Hempel leg. 


Genero SBAESSETIA Deplanches, 1865 


109. Saissetia depressa (Targioni-Tizzetti). 


Lecanium depressum Targ., Studii sul Cocc. p. 29, 1867. 
Lecanium nigrum var. depressum Hempel, Rev., IV, 


p. 425, 1900. 


Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Pará, Europa, Aus- 


tralia, Ilhas Hawai, etc. 


Em Hibiscus ‘sabdariffa L., Ficus, Hakea, Psidium, 


Bambusa. 


110. Saissetiu discoides (Hempel) 


Lecanium discoides Hempel, Rev. IV, p. 433, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15659, Ypiranga, S. Paulo, Typo. 

Em Psidum sp. e outras plantas da ordem Myrtaceae. 


111. Saissetia dura (Hempel). 


Lecanium durum Hempel, Rev., IV, p. 427, 1900. 
Hab. Estado de 8. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15650 Ypiranga. 

Em Baccharis dracunculifolia D. C. 


Coccip AL 41 
112. Saissetia glanuiosa (Æempcl). 


Lecanium glanulosum Hempel, Rev., IV, p. 428, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15651 Ypiranga, S. Paulo, Typo. 

Em Myrtacee. 


415. Saissctia hemisphaerica (Tergioni-Tozzetti). 


Lecanium hemisphaericum Targ., Studii del Goce. p. 
20,1 1867. 

Lecanium coffeæ Hempel, Rev., IV, p. 426, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Poço Grande, Bahia, 
Pará, Europa, Australia, Mauricia, America do Norte, Me- 
xico, etc. 

Mus. Paul. N. 161 Poço Grande, (Est. S. Paulo) Hem- 
pel leg. 

Cycas, Psidium, cate, Citrus Nerium, Camellia. ete. 


114. Saissetia infrequems (Hempei). 


Lecanium infrequens Hempel, Rev. IV, p. 431, 1900. 
Hab. Estado de 8. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 371, Ypiranga, $. Paulo, Hempel leg. Typo. 
Km Zanthoxylum sp. 


115. Saissetia lucida n. sp. (*) 


Hab. Estado de S. Paulo, Alto da Serra. 

Mus. Paul. N. 15534 Parque Cajurt, Alto da Serra 
(Est. de S. Paulo) Schwebel leg. Typo. 

Em uma arvore sylvestre. 


116. Saissetia oleæ (Bernard). 


Chermes oleæ Bern., Mem., d'Hist. Nat. Ac., Mar., p. 108, 
1782. 

Lecanium oleæ Hempel, Rev., IV, p. 425, 1900. 
| Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas, Europa, 
America do Norte, China, Japäo, Australia, Africa, etc. 

Mus. Paul. N. 21 e 15661, Ypiranga, S. Paulo. 

Em Nerium, Citrus, Psidium, Eucalyptus, Magnolia, 
pereira, macicira, videira, oliveira, etc. 


(* Veja-se à d scripçüo no fim deste caalogo. 


42 COCCIDÆ 


117. Saissetia reticulata (Cockerell). 


Lecanium reticulatum Gkll, Am. Nat., XXIX, p. 174, 
1895. 

Lecanium reticulatum Ckll., Rev, I, p. 408, 1897. 

Lecanium reticulatum Hempel. Rev., IV, p. 426, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 297 e 15666, Ypiranga, S. Paulo, 

Km Myrtaceae. 


118. Saissetia zanthoxylum (Hempel). 


Lecanium zanthoxylum Hempel. Rev., IV, p. 439, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15657 Ypiranga, S. Paulo, Typo. 
Genero MESASAISSETIA CE. 1901. 

119. Megasaïssetia brasiliensis n. sp. (*) 


Hab. Est. S. Paulo, Ato da Serra. 
Mus. Paul. Estação Biologica, Alto da Serra, N. 16604, Typo. 


120. «Lecanium» erythrinae v. Jhering. 


Lecanium erythrinae v. Ihering Rev. JT. pag. 407, 1897. 
Lecanium erythrinae Hempel. Rev., IV, p. 438, 1900. 
Hab. Estado do Rio Grande do Sul. 

Em Erythrina cristagalli L. 


491. «<Lecanium» insolens King. 


Lecanium insolens. King, Rev. Chil. Hist. Nat. VI, p. 
200, 1902. | 

Hab. Brazil. 

Em Philodendron. 


SUB-FAMILIA DIASPINAE 
Genero SEIONASPIS Signoret, 1869. 


122. Chionaspis citri Comstock. 


Chionaspis citri Comstock. 2 R. Dep. Ent. Corn. Univ., 
p. 100, 1888. 
Hab. Rio de Janeiro, Mexico, Australia, Japäo, Samoa, 
Nova Zelandia. America do Norte. 
Em Citrus, Euonymus latifolius, Osmanthus, palmeiras, etc. 


(*) Veja-se a dercripçäo no fim deste catalego. 


COCCIDÆ 43 
Genero EOWARDIA Berl. e Leon. Typo biclavis. 1896. 
125. Wowardia hiclavis Comstock. 


Chionaspis (2) beclavis Comstock, 2 nd. Report. Dept. Ent. 
Cornell University, p. 98, 1888. 

Hab. America do Norte, Inglaterra, Tahity Ceylão, Japão, 
Ilhas Hawai, Mauricia. Estado de $. Paulo, Campinas. 

Em Ficus sp. Citrus, café, cha, tamarindo, Anona mu- 
ricata, Hibiscus aculeatus etc. 


Genero DIASEIS Costa, 1828. 
124. Diaspis australis Hempel, 


Diaspis australis Hempel, Rev,. IV, p. 521, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 15.720, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 
Typo. 
Em Myrtaceae. 


125. WDiaspis boisduvalii Signoret. 


Diaspis boisduvalir Sign., Ann. Soc. Ent. Fr. (4), IX, p. 
432, 1869. 

Aulacaspis boisduvalii Hempel, Rev., IV, pag. 518, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Capoeira Grande, Alto da 
Serra; Estado de Minas Geraes, Poços de Caldas. Europa, 
America do Norte, Australia, Mexico etc. 

Mus. Paul. N. 26= 16.241, Ypiranga, S. Paulo, Hem- 
pel leg. ; N. 329 Capoeira Grande (Est. de S. Paulo); N. 273 
Pocos de Caldas (Est. de Minas Geraes); N. 256, Estaçäo 
Alto da Serra (Est. S. Paulo) Edwall leg. 

Em Pleiochiton ebracteatum, Acacia, Cattleya, pal- 
mciras, etc. 


196. Diaspis boisduvalii maculata (Cockerell). 


Aulacaspis boisduvalit var. maculata Ckll., Rev., III, 
p. 902, 1898. 

Aulacaspis boisduvalii var. maculata Hempel, Rev., IV, 
p. 518, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Campinas, Antigua. 

Em Lamaceae, ananas. 


44 COCCIDA 
197. WDiaspis bromeliae (Kern.) 


Coccus bromeliae Kern., Naturg. C. bromeliae, pp. 20, 
DA TIO. 
Hab. Estado de S. Paulo, Europa, America do Norte, 
Mexico. 
Mus. Paul. N. 12.886, Ypiranga, S. Paulo, Luederwaldt leg. 
Em Bromelia pinguin, Hibiscus, Canna, Billbergia ze- 
brina, Olea fragrans, ananás, éra. : 


498. WDiaspis cordiae Rübsamen. 


Diaspis cordiae Riibs., Marcellia, IV, 5, p. 122, 1905. 
Hab. Rio de Janeiro. 
Em Cordia curassavica. 


129. Diaspis echinocacti cacti Comstock. 


Diaspis cacti Comstock, 2nd. Rep. Dep. Ent. Corn. Univ., 
D'OISE» 

Diaspis cacti Hempel. Rev. IV, p. 520, 1900. 

Hab. Rio de Janeiro. India, Mauricia, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 368, Rio de Janeiro, E. Ule leg. 

Em Cereus macroconus, Cereus giganteus. Echinocactus. 


Genero &OGAGCASPES Cockerell, 1893. 
130. Aulacaspis pentagona (Targioni-Tozzetti). 


Diaspis pentagona Targ. Revista di Bacchicoltura, N. 
11, 1885. 

Diaspis pentagona Hempel. Rev. IV, p. 519. 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Estado de Minas 
Geraes, S. João d'el Rei, Rio de Janeiro, America do Norte, 
Europa, Geyläo, Australia, Republica Argentina. 

Mus. Paul. N. 15.718, S. João del Rei (Est. Minas Ger.) 
Alv. da Silveira leg.; N. 15.719, Est. Rio de Janeiro. 

Em ameixeira, pecegueiro, videira, nogueira, Hibiscus ete. 


Genero EBMICEIONASELIS Cockerell, 1897. 
151. Hiemichiomaspis aspidistrae (Signoret). 


Chionaspis aspidistrae Sign., Ann. Soc. Ent. Fr., (4), 
IX, p. 443, 1869. 


COSCIT Æ 45 


af ei aspidistrae Hempel, Rev. IV, p. 516, 
1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. Europa, 
America do Norte, India, Formosa, Japão, Geyläo, Australia, 
Trindade. 

Mus. Paul. N. 15.713, Ypiranga, S. Paulo. 

Em Aspidistra lurida, Cocos plumosa, Cyanotus, Areca 
catechu, Acacia melanoxylon, Citrus, etc. 


132. Hemichionaspis minor (Maskell). 


Chionaspis minor Maskell, N. Z. Trans, XVII, p. 33, 
1884. 

Hemichionaspis minor Hempel, Rev. IV, p. 417, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Campinas, Cachoeira. Rio de 
Janeiro. Nova Zelandia. Japão, Ceyläo, Grenada, Antigua, 
Jamaica, Panama, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 14.449, Campinas (Est. S. Paulo); N. 
15.715, Rio de Janeiro, E. Ule leg. 

Em Melia azederack, Parsonia, Rhipogonum scandens, 
Hhbiscus, Capsicum, Cycas revoluta, Cocos nucifera, Pelar- 
gomum, Albizzia, Agava, figueira, laranjeira, algodoeiro, 
Nerium. 


153. Hemichionaspis orlandi Leonardi. 


Hemichionaspis orlandi Leonardi, Redia, II, p. 5, 1906. 
Hab. Brazil. 
Em uma planta não classificada. 


Genero PENNASPIS Cockerell, 1892. 
434, Pinnaspis buxi (Bouché). 


Aspidiotus buxi Bouché, Stett. Ent. Zeit., XL, p. 111, 
1851. | 

Hab. Rio de Janeiro, Europa, America do Norte, Ja- 
maica, Trindade, Panama, Grenada. 

Mus. Paul. N. 16.299, Rio de Janeiro, Hempel leg. 

Em Buaus sempervirens, Dictyosperma album, Areca 
lutescens, Cocos nucifera, Pandanus conoidens, Anthurium 
cristallinum, Thrinax exclesa, Dracaena. 


46 € OSCIDÆ 
Genero PLORLINEE Targioni- Tozzetti, 1869. 


455. Wiorinia fioriniae (Targioni-Tozzetti). 


Diaspis fioriniae Targ., Studi sul. Cocc., p. 14, 1867. 

Fiorinia fioriniae Hempel, Rev. IV, p. 509, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Campinas. Europa, Ceylao, 
Australia, Ilhas Hawai, Mauricia, China, Jamaica, Barbados, 
Mexico, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 15.717, Campinas (Est. S. Paulo) Dr. F. 
Noack leg. 

Em Hedera helix, Cocos nucifera, Camellia, Areca 
aurea, Cycas revoluta, Anthurium acaule, Phytelephas ma- 
crocarpa, Livisiona, Kentia balmoreana, Leptospermum, 
Ficus, Podocarpus, Cupressus, cha, etc. 


Genero BSSISIOETUS Bouche, 1833. 


156. Aspidiotus cyanophylli Signoret. 


Aspidiotus cyanophyllt Sign., Ann. Soc. Ent. Fr. (4), 
ep LS SIS), 

Aspidiotus cyanophylli Hempel, Rev., IV, p. 498, 1900. 

flab. Estado de S. Paulo. S. Paulo, Eurcpa, Ceylao, 
Mauricia, Mexico, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 373 8. Paulo, Dr. H. v. Ihering leg. 

Em Laurus, Cyanophyllum, Ficus, Cycas revoluta, Ipo- 
maea, Pritchardia filifera, palmeiras, orchideas, cha da In- 
dia, Cinchona. 


157. Aspidiotus cydoniae Comstock. 


Aspidiotus cydoniae Comstock, Rep. U. S. Dep. Ag,, 
1880, p. 295, 1881. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, America do Norte, 
Mexico, Indias Occidentaes, Ceyläo, Samoa. 

Mus. Paul. N. 560, S. João del Rei (Est. Minas Ger.) 
Alv. da Silveira leg. 

Km Marmelleiro, figueira, palmeira, cha da India, Cactus, 
laranjeira, Jasminum, Lantana. 


COCCIDÆ 47 
158. Aspidiotus destructor Siynoret. 


Aspidiotus destructor Sign. Ann. Soc. Ent. Fr., (4), 
En 120. 1869: 

Hab. Rio de Janeiro, China, Formosa, India, Mexico, 
Bourbon, Mauricia, Demerara, Indias Occidentaes. 

Mus. Paul. N. 16.301, Rio de Janeiro, Hempel leg. 

Em Anona squamosa, Celtis occidentalis, Terminalia, 
palmeiras, mangueiras, bananeiras, noz moscardo. 


159. Aspidiotus lataniae Signoret. 


Aspidiotus lataniae Sign., Ann. Soc. Ent. Fr, (4), IX, 
p. 124, 1869. 

Aspidiotus (Hemiberlesia) lataniae Hempel, Rev., IV, p. 
502, 1900. 

Hab. Estado de Minas Geraes, Uberaba, S. João d’el 
Rei, Europa, Mauricia, Ilhas Galapagos. 

Mus. Paul. N. 293 Est. Rio Gr. do Sul, Dr. J. Dutra 
leg; N. 15.099, Ypiranga S. Paulo, Dr. H. v. Ihering leg. ; 
N. 15.700, S. Joäo del Rei (Est. Minas Geraes). 

Em Videira, Latania, Areca lutescens, Scalesia, Cocos 
nucifera. 


140. Aspidiotus moreirai Hempel. 

Aspidiotus moreira: Hempel, Bol. Agri, V,p. 320, 1904. 
Hab. Rio de Janeiro. 

Em Drimys sp. 


144, Aspidiotus orientalis Newstead. 


Aspidiotus orientalis Newstead, Ind. Mus. N., I, No. 
5, p. 26, 1894. 

Hab. Rio de Janeiro, Rio Grande do Sul, S. Catharina. 

Em Myrtaceae, Podocarpus lambert, Weinmannia sp., 
Myrrhinium rubriflorum, Orchideae. 


149, Aspidiotus pisai Hempel. 


Aspidiotus pisai Hempel. Bol. Agr., V, p. 320, 1904. 

Hab. Rio de Janeiro. 

Mus. Paul. N. 16.300, Itatiaya (Est. Rio de Janeiro) 
Hempel leg. 

Em Drimys sp. 


48 COCCIDÆ 
143. Aspidiotus rapax Comstock. 


Aspidiotus camelliae Sign., Ann. Soc. Ent. Fr., (4) IX, 
p. 117, 1869, (nome preoccupado). 

Aspidiotus rapax Comst., Rep. U. S. Dept. Ag., 1880, 
PO HSM 

Aspidiotus (Hemiberlesia) camelliae Hempel, Rev., IV, p. 
501, 1900, 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Rio de Janeiro. 
America do Norte, Indias Occidentaes, Europa, Ilhas Hawai, 
Nova Zelandia, Australia, Africa do Sul. 

Mus. Paul. N, 322, 348; (9.721, Wpiransa Ss) seanloe 
N. 15.694, Uberaba (Est. Minas Ger.); N. 15.702 Rio de 
Janeiro. 

Em Baccharis dracunculifolia, Hrigeron canadensis, 
Trichogonia salviaefolia, Camellia, Acacia, Fuchsia, Eu- 
calyptus, Myoporum, Rhamus crocea, Cercis, Coprosma, 
nogueira, oliveira, figueira, laranjeira, macieira, pereira, mar- 
melleiro, cha da India. 


Genero MORGANELLA Cockerell, 1897. 


144. Morganella maskelli (Cockerell) 


Aspidiotus longispina Mask. (non Morg.), N. Z. Trans., 
XXVII, p. 38, 1894. 

Aspidiotus (Morganella) maskelli Ckll., Bull. 6, T. S. 
Dept No. p 22, 18017 

Aspidiotus (Morganella) maskelli Hempel, Rev., IV p. 
498, 1900. 

flab. Estado de S. Paulo, Campinas; Mauricia, Ilhas 
Hawai. 

Mus. Paul. N. 16802, Campinas (Est. de S. Paulo) 
Hempel leg. 

Em Michelia flava, Camellia 


Genero PESUD4LONIDIA Cockerell, 1897 
145. Pseudaonidia trilobitifor mis (Green.) 


Aspidiotus trilobitiformis Green, Ind. Mus. Notes, IV, 
p. 4 1896. 

Aspidiotus (Pseudaonidia) trilobitiformis Hempel, Rev., 
IV, p. 499, 1200. 


COCCID Au 49 


Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Rio de Janeiro, 
Bahia, Japão, Ceylão, Mauricia, Indias Orientaes. 

Mus. Paul. N. 15696 Bahia; N. 16701 e 15703 Rio de 
Janeiro, Hempel leg. 

Em Dalbergia championu, Ficus scandens, Citrus, Myr- 
tacece, kaki, Anona, caju. 


Genero SELENASPIDUS Cockerell, 1897 


146. Selenaspidus articulatus (Morgan) 


Asprdiotus articulatus Morgan, Ent. Mon. Mag., XXV, p. 
302, 1889. 

Aspidiotus (Selenaspidus) articulatus Hempel, Rev., IV, 
p. 499, 1900. 

Hab. Pará, Mexico, Panama, Costa Rica, Demerara, Indias 
Occidentaes, Africa, Inglaterra. 

Em Cordiline terminalis, Pandanus, Gardenia, Ficus, 
Dictyosperma album, Citrus, cafeeiro. 


Genero CERTEOMPEALTS Ashmead, 1880 
447. Chrysomphalus aonidum (Linn.) 


Coccus aonidum Linn., Syst. Nat.. Ed. X I. p. 455, 1758. 

Aspidiotus (Chrysoinphalus) aonidum Hempel, Rev. . V, 
p. 502, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas. Estado 
do Rio de Janeiro, Barra do Pirahy, Barbados, Jamaica, 
Japão. Australia, Mauricia, Africa, India, Ceyläo, Europa, 
America do Norte. 

Mus. Paul. N. 105 e 15697, S. Paulo, (cidade); N. 
15692, Campinas, (Est. S. Paulo). 

Em Citrus, Hedera, Cocos nucifera, bananeira, Laurus, 
palmeiras, roseiras, Îlex latifolia, Llex lurida, Camellia, 
Dictyosperma album, Rhododendron arboreum, Psidiuin, 
Ficus, Nerium, Begonia magnifica, etc. 


448, Chrysomphalus dictyospermi (Morgan) 


Aspidiotus dictyospermi Morgan, Ent. Mon. Mag. XXV, 
p. 302, 1889. 

Aspidiotus (Chrysomphalus) dictyospermi Hempel. Rev., 
IV, p. 505, 1900. 


50 COCCIDÆ 


Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Rio de Janeiro, 
Mexico, America do Norte, Indias Occidentaes, Demerara, China. 

Mus. Paul. N. 413, Ypiranga, S. Paulo; N. 156938, Pa- 
nama. 

Em Dictyospermum album, Erythrina indica, Cycas, 
Latama, Drymophloeus robustus, palmeiras, roseiras, man- 
gueiras. 


149. Chrysomphalus dictyospermi arecæ 
(Newstead) 


Aspidiotus dictyosperint arecæ Newst. Ent. Mon. Mag., 
XXIX, p. 185, 1893. 

Hab. Brazil, Demerara, India, Inglaterra, Indias Occi- 
dentaes. 

Em Areca triandra, Cypripedium, Dendrobium, An- 
thurium, Aloe zeyberi, cha da India. 


150. Chrysomphalus paulistus (Hempel) 


Aspidiotus (Chrysomphalus) paulistus Hempel, Rev., IV, 
p, 904, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 

Mus. Paul. N. 14430, S. Paulo (cidade). Zypo. 

Km Laurus e outras plantas cultivadas e sylvestres. 


151. Chrysomphalus personatus (Comstock) 


Aspidiotus per sonatus Comstock, 2nd. Rep. Dep. Ent. Corn. 
Univ., p. 66, 1883. 

Hab. Estado de S. Paulo, (Sa Paulo), Mexico, Indias 
Occidentaes, Guyana Ingleza, Inglaterra. 

Em Eugenia jaboticaba, Citrus, Areca rubra, Sabal, 
Jasminum, Tillandsia corallina, Tillandsia confertiflora, Tal- 
landsia saundersü, caju, bananeira, figueira, mangueira. 


152. Chrysomphalus scutiformis (Cockerell) 


Aspidiotus scutiformis Cockerell, Ann. Mag. N. H. (6), 
XII, p. 48 1893. 

Aspidiotus (Chrysomphalus) scutiformis Hempel, Rev., 
IV, p. 803, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, (S. Paulo). Estado de Minas 
Geraes, S. João d'el Rei, Mexico, America Central. 


COCCIBÆ 51 
Mus. Paul. N. 348, 8. João del Rei (Est. Minas Geraes) 
Alv. da Silveira leg.; N. 15695, S. Paulo (cidade) Hempel leg. 
Em Laurus, Persea gratissima, Citrus. 


Genero PSEUVDISCENASPIS Hempel, 1900. 


155. Pseudischmaspis linearis Hempel 


Pseudischnaspis linearis Hempel, Rev., IV, p. 506, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. 
Mus. Paul. N. 350. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. 


Genero ODONASELS Leonardi, 1897. 
154. Odonaspis janeirensis (Hempel) 
Aspidiotus (Odonaspis) janeirensis Hempel, Rev., IV, p. 
900, 1900. 


Hab. Bahia do Rio de Janeiro, Ilha das Flores. 
Mus. Paul. N. 10704, Uha das Flores (Rio de Janeiro) 


Typo. 
Genero PSBUDOTPARLATORIA Cockerell 1892. 


455. Eseudoparlatoria argentata n. sp. (*) 


Hab. Estado de S. Paulo, Gampinas. 
Em murta cheirosa. 


155. Pseudoparlatoria cristata (Lindinger) 


Pseudoparlatoria cristata Lindg. Zeit. £ W. In. VII, 
Me p10, 1914. 

Hab. Japura, Rio Negro. 

Em Gnetum leyboldr. 


457. Pseudoparlatoria noacki Cockerell. 


Pseudoparlatoria noacki Ckll., Psyche VII, p. 201, 
1898, 


Pseudoparlatoria noacki Ckll., Rev., HI, p. 42, 1898. 
Pseudoparlatoria noacki Hempel, Rev., IV, p. 911, 1900. 


(*) Veja-se a descripçäo no fim deste catalogo, 


52 COCCID As 


Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. 

Mus. Paul. N. 19707, Campinas (Est. S. Paulo), Dr. F. 
Noack leg. 

Em Nectandra. 


158. Pseudoparlatoria parlatorioides 
(Comstock) 


Aspidiotus ? parlatorioides Comst., 2 Rep. Dep. Ent. 
Corn. Univ. p. 64, 1885. 

Pseudoparlatoria parlatorioides Hempel, Rev. IV, p. 
911, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo, Cachoeira 
Estado do Rio de Janeiro, Nova Friburgo, Mexico, America 
do Norte. 

Mus. Paul. N. 225 Novo Friburgo (Est. Rio de Janeiro) ; 
Nº 245, Cachoeira (Est. de S. Paulo); N. 15708, Ypiranga, 
S. Paulo. 

Em Psidium, Persea carolinensis, Drimys, Magnolia 
grandiflora, Oncidium varicosum, pecegueiro. 


Genero DIASPIDISTIS Hempel, 1900. 
159. Diaspidistis multilobis Zempel. 


Diaspidistis multilobis Hempel, Rev., IV, p. 522, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. | 

Mus. Paul. N. 15716, Ypiranga, S. Paulo, Hempel, leg. 
Typo. 


Genero SEMENASPES Newstead, 1898. 
160. Gymnaspis aberemoæ Lindinger. 


Gymnaspis aberemoæ Lindinger, Deutsch. Ent. Zeit. IV 
p. 437, 1910. 

Bab. Brazil. 

Kim Aberemoa rhizantha. 


161. Gymnaspis aechmese Newstead. 


Gymnaspis aechmece Newstead, Ent. Mon. Mag., XXXIV, 
ps 92 1808: 
| Gymnaspis aechmece Hempel, Rev., IV, p. 508, 1900. 


coccIDA 53 


Hab. Rio de Janeiro, Inglaterra. 
Mus. Paul. N. 15705, Rio de Janeiro, E. Ule leg. 
Em Aechmea aquilega. 


Genero EEPIDOSAPEES Shimer, 1868. 
162. Lepidosaphes argentata (Cockerell) 


Mytilaspis argentatus Ckll., Rev., Ii, p. 43, 1898. 
Mytilaspis argentatus Hempel. Rev., IV. p. 514, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. Mexico. 

Mus. Paul. N. 49711, Cachoeira. 

Em uma arvore sylvestre. 


165. Lepidosaphes bambusicola (Cockerell) 


Mytilaspis bambusicola Chkll., Gan. Ent, XXXI, p. 44, 
1899. 
Mytilaspis bambusicola Hempel, Rev., IV, p. 515, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. 
Mus. Paul. N. 19710 Campinas (Est. S. Paulo) Dr. F. 
Noack leg. 

Em bambú cultivado. 


164. Lepidosaphes beckii (Newman). 


Coccus becki Newman, The Ent., IV, p. 217, 1869. 

Mytilaspis citricola Hempel, Rev., IV, p. 513, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo, etc. Eu- 
ropa, Madeira, Africa, Mauricia, Ceyläo, Japão, Australia, Tas- 
mania, Nova Zelandia. Fiji, Ilhas Hawai, Bermuda, Indias Oc- 
videntaes, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 15712 Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. 
Noack leg.; N. 16542, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 

Em Citrus, Ficus, Croton, Elaeagnus, Banksia inte- 
grefolia, Taxus cuspidata, Cercidiphyllum japoncum, Po- 
maderris apetala, Quercus. 


165. Lepidosaphes perlonga (Cockerell). 


Mytilaspis perlonga Ckll., Psyche, VIII, p. 202, 1898. 
Mytilaspis perlonga Ckll., Rev., II, p. 42, 1898. 
Mytilaspis perlonga Hempel, Rev., IV, p. 914, 1900. 
Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas. 


54 COCCIDÆ 


Mus. Paul. N. 262, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. ; 
N. 19709, Campinas (Est. S. Paulo) Noack leg. 
Em Baccharis dracunculifolia. 


166. Lepidosaphes ulmi (Linnaeus). 


Coccus ulmi Linn., Syst. Nat., Ed. X. 1, p. 455, 1758. 

Mytilaspis ponorum Hempel, Rev., IV, p. 512. 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo. Em maçãs importadas da Re- 
publica Argentina. America do Norte, Europa, Algeria, Aus- 
tralia, Nova Zelandia, Japão, Ilhas Hawai. 

Mus. Paul. N. 334 S. Paulo (cidade) Hempel leg. 

Em Stillingia sebifera, Ailanthus glandulosus, Ceano- 
thus americanus, Sassafras officinale, Aesculus glabra, Sy- 
ringa persica, Cysticus, Cormos, macieira, pereira, ameixeira, 
nogueira, roseira, carvalho, choupo, etc. 


Genero EBCENASPIS Douglas, 1887. 
167. Eschnaspis longirostris (Signorei). 


Mytilaspis longirostris Sign., Bull. Soc. Ent. Fr., (6), 
Ip DOOM SA, 

Ischnaspis longerostris Hempel, Rev., IV. p. 509, 1900. 

Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Ypiranga, ete. ; 
Inglaterra, Nova Zelandia, Australia, Japão, Panamá, Demerara, 
Indias Occidentaes, America do Norte. 

Mus. Paul. N. 15714, S. Paulo, (cidade); N. 169, Trin- 
dade. 

Em Latana, Pandanus, Magnolia grandiflora, Jasmi- 
num, Monstera, palmeiras, mangueiras, cafeeiros etc. 


Genero PS&RaETOREE Targioni-Tozzetti, 1869 


168. Parlatoria pergandii (Comstock). 


Parlatoria pergandu Comstock, Rep. U. S. Dep. Ag., 
1880, p. 327, 1881. 

Parlatoria pergandi Hempel, Rev., IV, p. 510, 1900. 

Hab. Estado do Rio de Janeiro, Parahyba do Sul, Ame- 
rica do Norte, Europa, Japão, Algeria, Ilhas Hawai. 

Mus. Paul. 15706, Parahyba do Sul. 

Em Citrus japonica. 


COCCIDÆ 55 
169. Parlatoria proteus (Curtis). 


Aspidiotus proteus Curtis, Gard. Chron., p. 676, 1843. 

Hab. Brazil, America do Norte, Europa, Australia, Japão, 
China, Formosa, Ilhas Hawai. 

Em Selenipedium, Macrozamia, Pinus ensignis, Myrtus, 
Citrus, Camellia, Machilus, macieira, tamareira. 


VII. DESCRIPÇÃO DE OITO ESPECIES 
NOVAS DE COCCIDAS 


SUB-FAMILIA MONOPHLEBINAE 
cf. N. 5. Icerya genistae n. sp. 


A femea adulta tem o corpo oval, um pouco mais largo 
na parte posterior do que na anterior. O dorso é coberto com 
uma secreção branca, disposta em cinco fileiras principaes, 
sendo uma central, duas sublateraes e duas marginaes. A se- 
creção esta disposta nestas fileiras em topetes irregulares e 
curtos, sendo os da fileira central mais compridos no centro 
e em cada extremidade. O ovi-sacco é grande e de forma 
conica, terminando, posteriormente, em um unico processo curto. 
Elle é composto de cera branca tingida côr de creme na base, 
tem o dorso marcado com cerca de 14 estrias longitudinaes, 
mas o lado inferior é liso. O insecto tem a largura de 3,5 
mm., a altura de 2,75 mm. e o comprimento de 6 mm. sem 
o ovi-sacco, e de 13 mm., incluindo o ovi-sacco. 

Despido da secreção branca, o corpo tem a cor parda 
com a extremidade anterior amarellada. As antennas e as 
pernas são de côr pardo-escura, quasi pretas. Cosido em uma 
solução de KOH, elle torna o liquido turvo e de côr amarel- 
lada. O corpo, sem a secreção cerosa, tem o comprimento de 
4,75 mm., a largura de 2,50 mm. e a altura de 2 mm. 

As antennas tem 0,909 mm. a 1,058 mm. de compri- 
mento, e compõe-se de 11 articulações. Ha bastante variação 
no comprimento das diversas articulações, mas as proporções 
relativas são conservadas. A formula approximada 6 11, (2, 1, 
3) (6, 7, 8, 9, 10,) (4, 5). O comprimento das articulações, 


56 COCCIDÆ 


em micromillimitros, (*) é: (1), 105; (2), 105 a 122; (3), 87 
a 1055 (461 a 70). o) ol a OE (6) TO ATO UE 
19; (8) Ovar Sil (OO aS O TO a 7) RE 
175. Todas as articulações tem pellos. Os olhos são grandes, 
escuros, conicos, e situados perto da base das antennas. As 
pernas são compridas e bem guarnecidas com pellos; faltam 
os digitulos no tarso, que é curvado. As diversas articulações 
das pernas variam consideravelmente em comprimento, sendo 
estas as medidas das articulações do primeiro par de pernas. 
Coxa 210 a 227; femur com trochanter 542 a 612; tibia 525 
a 612; tarso 192 a 297; unha 92 a 70. Os digitulos da unha 
são filiformes e curtos. 

Perto da margem posterior ha tres pares de espiraculos 
pequenos, cada um com um tubo curto e terminando em um 
botão, dando-lhe a forma de um cogumelo. No lado inferior 
do corpo e perto da extremidade posterior, ha ainda quatro 
orificios grandes, circulares ou ovaes, situados, tres, em linha 
transversal e perto da extremidade, e o outro, isolado, um 
pouco afastado e em frente dos outros. Esies orifícios variam 
em tamanho e tem até 100 micromillimetros de diametro. 

Toda a superficie do corpo é guarnecido com numerosos 
pellos, sendo muito delles curtos, mas outros ha que são for- 
tes e compridos. Dispostos entre os pellos acham-se glandulas 
em grande numero, com orifícios pequenos, circulares e com- 
postos de 8 a 10 poros. 

Os ovos são lisos, ellipticos, de côr parda, e têm cerca 
de 0,700 mm. de comprimento e 0,262 mm. de diametro 
transversal. 

A larva recem-nascida tem a côr pardo-amarellada, com 
a extremidade das antennas escuras. © corpo é oval, medindo 
cerca de 0,600 mm. de comprimento e 0,330 mm. de largura. 
As antennas têm seis articulações, sendo a ultima a mais com- 
prida. Os olhos são grandes e conicos. A margem lateral do 
corpo tem uma franja de pellos, sendo os seis pellos anaes 
muito compridos, e todos os outros muito mais curtos. 

Hab. Campinas, no jardim do Instituto Agronomico, sobre 
Genista scoparia Lam, Lespedeza striata Hook & A. e 
morango, Fragaria sp. 


(*) Todes ss medidas das articulações das antennes e pernas são 
indicadas em micromillimetros. 


COCCID Aa 57 


Iceria genistae n. sp. 


The adult female oval in outline, a little wider posterio: ly 
than anteriorly. The dorsum is covered with secretion, arranged 
in five principal rows, one central, two marginal. The se- 
cretion is arranged in short, irregular tufts, that are longer 
in the central row in the middle and at each extremity. The 
ovi-sac is large, conical in form, and terminates posteriorly 
in one short process. It is white with a creamy tint at the 
base, smooth on the ventral surface and finely striated with 
about 14 lines on the dorsum. The insect is 3,5 mm. wide, 
2,75 mm. high, and 6 mm. long without the ovi-sac, or 
{3 mm. including the ovi-sac. 

Denuded of wax, the body is brown with the anterior 
extremity yellowish. The antennae and legs are dark brown, 
nearly black. Boiled in a solution of KOH, it turns the 
liquid turbid and yellow in color. The body is 4,75 mm. 
long, 2,50 mm. wide, and 2 mm. high. 

The antennae are from 0,909-1,058 mm. long, with eleven 
joints. The joints vary much in length, but their relative 
proportions are preserved. The length of the joints is: (1), 
ia (2); 105 to 1225 (3), 87 to 105; (4), 61 to 705 (5), 61 
mee 6) TO to TOS 407), TON to 705 8), TOutors 13 TO 
to 87; (10), 70 to 79; (11), 140 to 175. The approximate 
Renta is 14, (2, 1, 3) (0, 7, 8, 9,010); (4,00). > All of the 
joints have hairs. The eyes are large, dark and conical in 
shape, and are situated near the base of the antennae. The 
legs are long, well furnished with hairs, with the tarsus curved 
and without digitules. Length of the first pair of legs: coxa 
210 to 297; femur with trochanter 542-612; tibia 925-612 ; 
tarsus 192-297; claw 52 to 70. The digitules of the claw 
are short and filiform. 

Near the posterior margin of the body there are three 
pair of little spiracles, each one with a shorte tube termina- 
ting in a button, giving them the shape of mushrooms. On 
the ventral surface of the body, near the posterior exiremity, 
there are four large, circular or oval orifices, three of which 
are situated in a transverse row and near the extremity, and 
the remaining one is isolated, and placed a little in front of 
the others. These orifices vary in size, some of them having 
a diameter of 100 micromillimetrs. 

The entire surface of the body is furnished with haics, 
some of which are short, but there are others that are stout 


53 COCCIDA 


and long. Among the hairs there are numerous, circular 
glands, composed of 8 to 10 pores, and with small orifices. 

The eggs are smooth, elliptical, brown in colcr, about 
0,700 mm. long and with a transverse diameter of 0,262 mm. 

The newly hatched larva is yellowish brown in color 
with the ends of the antennae dark. The body is oval in 
outline, about 0,600 mm, long and 0,830 mm. wide. Antennae 
with six joints of which the last is the longest. The eyes are 
large and conical. The lateral margin of the body has a 
fringe of hairs, of which the six anal hairs are very long, 
and all of the others much shorter. 

Hab. Campinas, in the garden of the Instituto Agronomico, 
on Genista scoparia Lam., Lespedeza striata Hook. & A. 
and strawberry, Fragaria sp. 


SUB-FAMILIA DACTYLOPINAE 
cf. N. 38. Ripersia taquarae n. sp. 


A femea adulta tem o corpo convexo, em iorma de co- 
ração, mais largo na extremidade anterior do que na posterior; 
com o comprimento de 5 mm. e a largura maior de 4 mm. 
Toda a superficie é coberta com um pó fino e branco. 

Fervido em uma solução de KOH, a derme conserva-se 
ainda um pouco dura, e o liquido tinge-se de côr pardo-clara. 

As antennas medem 0,247 mm. de comprimento e compõem- 
se de 6 articulações, com os comprimentos seguintes: (1) 52; 
(2) 39; (3) 46; (4) 26; (5) 32; (6) 52. A formula approximada 
é 16) 3254. As pernas são curtas e muito espaçadas umas 
das outras. O comprimento das articulações do primeiro par 
é o seguinte: coxa 72; femur e trochanter 286; tibia 97; 
tarso com unha 97. Os digitulos näo foram observados. Nas 
pernas existem apenas poucos pellos curtos. O annel anal tem 
6 pellos. À derme é cheia de pequenas glandulas circulares, 
e tambem tem numerosos espinhos dispostos em carreiras 
transversaes. 

As larvas recem-nascidas têm o corpo de forma elliptica, 
de côr pardo-clara, com os olhos pretos. O abdomen tem os 
segmentos distinctos, cada um com um pello curto na mar- 
gem. O corpo tem, na sua extremidade posterior, dcis pellos 
muito compridos, e outros pellos curtos na extremidade ante- 
rior entre as antennas. As antennas compõem-se de 6 articulações 


GOCCIDÆ 59 


e tambem säo guarnecidas com muitos pellos. O rostro é 
grande e o laço rostral alcança a extremidade posterior do 
corpo. As pernas são curtas e guarnecidas de pellos. 


Hab. Gantareira. Estado de S. Paulo. No interior do 
taquara-ugu e acompanhado por formigas. Existe na collecção 
do Museu Paulista soh o n. 15.630. Enviado pelo Director do 
Museu Paulista, Dr. H. v. !hering. 


Ripersia taquarae n. sp. 


Tbe adult female has the body convex, heart shaped, 
wider at the anterior extremity than at the posterior, having 
a total length of 5 mm. and a width of 4 mm. The entire 
surface is covered with a fine, white powder. 


Boiled in a solution of KOH, the liquid is colored light 
brown, and the derm remaines somewhat hard. 


The antennae are compesed of 6 joints and are 0,247 mm. 
long. The various joints have the following lengths: (1) 52; 
(2) 39; (3) 46; (4) 26; (5) 32; (6) 52. The approximate for- 
mula is (16) 3254. There are three pairs of short legs set very 
wide apart. The joints of the first pair of legs have the following 
lengths: coxa 72; femur with trochanter 286; tibia 97; 
tarsus and claw 97. No digitules were observed, and the legs 
have but few short hairs. The analring is furnished with 6 
large hairs. The derm contains innumerable small circular 
glands, and many spines arranged in transverse lines. 


The newly hatched larvae have elliptical, light brown 
bodies with black eyes. The abdomen is composed of distinct 
segments each one with a short marginal hair on each side. 
The body has two very long hairs at the posterior extremity 
and several shorter hairs at the anterior extremity between 
the antennae. The antennae are conposed of 6 joints all of 
which are furnished with many long hairs. The legs are short 
and furnished with hairs. Rostrum large and _ rostral loop 
reaches to the posterior extremity of the body. 

Hab. Cantareira. State of S. Paulo. On the interior of 
large cane accompanied by ants. N. 15.630 in the collection 
of the Museu Paulista. Sent by the Director of the Museu 
Paulista, Dr. H. v. Ihering. 


€0 COCEIDÆ 
SuB-FAMILIA COCCINAE 
cf. N. 115. Saissetia lucida n. sp. 


A femea adulta tem o corpo oval, um pouco achatado, 
com 9,95 mm. de comprimento, 6,9 mm. de largura e 3,5 mm. 
de altura. A côr do insecto no dorso é pardo-escura, com 
uma fita marginal preta. A derme do dorso é enrugada, relu- 
zente e dura. Removido da casca da arvore, o insecto deixa 
uma fina camada de cera. 

Fervido em uma solução de KOH, elle tinge o liquido 
de côr pardo-clara. A derme amolece e torna-se transparente, 
mas conserva-se grossa. O dorso está cheio de grandes glan- 
dulas redondas ou irregulares, as quaes se desprendam pela 
ebulição. As glandulas na fita marginal são mais persistentes 
que na outra parte da derme. 

As antenas compõe-se de & articulações, e tem cerca de 
0,925 mm. de comprimento. O comprimento das articulações é o 
seguinte: (1) 71; (2) 65; (3) 91; (4) 78; (5) 91; (6) 42; (7) 36; 
(8) 52. A formula approximada é (39) 412867. Todas as arti- 
culações têm pellos. Existem tres pares de pernas bem desen- 
volvidas. As articulações do primeiro par de pernas tem o 
seguinte comprimento: coxa 117; femur e trochanter 305; 
tibia 195; tarso 130; unha 26. Os digitulos do tarso são del- 
gados e compridos, e os da unha largos, com a extremidade 
muito dilatada. Ao redor da margem lateral do corpo ha uma 
fileira de espinhos finos e compridos. Os espinhos da região 
dos espiraculos são em numero de 3, e são mais grossos 
que os outros. 

Hab. Alto da Serra. Estado de S. Paulo. Na casca de 
uma arvore sylvestre. Tem o n. 15534 na collecção do Museu 
Paulista. Enviado pelo Director do Museu Paulista Dr. H. v. 
Ihering. 


=aissetia lucida n. sp. 


The body of the adult female is oval in form, slightly 
flattened, and is 9,5 mm. long, 6,5 mm. wide and 3,5 mm. 
high. The color of the dorsum is dark brown, with a narrow, 
black marginal band. The derm is wrinkled, hard and shiney, 
when removed from the bark the insect leaves a thin waxy 
scale. 


COCCIDÆ 61 


Boiled in a solution of KOH, the liquid is tinged light 
brown. The derm becomes soft and transparent, but remains 
thick. The dorsum is full of large round or irregular glands 
which are loosened and fall out by the boiling. The glands 
of the marginal band are more persistent than those on the 
other part of the derm. 

The antennae are composed of 8 joints, and are. 0,525 mm. 
long. The individual joints have the following lengths: (1) 71; 
(2) 65; (3) 91; (4) 78; (5) 91; (6) 42; (7) 36; (8) 52. The appro- 
ximate formula is (35) 412867. All of the joints bear hairs. 
The joints of the first pair of legs have the following lengths : 
coxa 117; femur with trochanter 805; tibia 195; tarsus 130; 
claw 26. The digitules of the tarsus are fine and long, those 
of the claw wide, with the distal ends widely expanded. 

The body is furnished with a marginal row of fine, long 
spines. The spines of the spiracular regions are three in num- 
ber and are stouter than the others. 

Hab. Alto da Serra. State of S. Paulo. On the bark of 
a forest tree. Present in the collection of the Museu Paulista 
as N. 15534. Sent by the Director of the Museu Paulista, Dr. 
H. v. Ihering. 


ef. N. 51. Pulwimaria ornata n. sp. 


A femea adulta tem o corpo hemispherico, com o lado 
ventral chato e oval, sendo elle um pouco mais largo na parte 
posterior do que na anterior. O dorso é duro e enrugado. A 
côr geral é creme no lado dorsal, e avermelhada no lado 
ventral. As rugas do dorso têm a côr pardo-escura, e ha tam- 
bem uma faixa mediana e longitudinal de côr amarello-clara. 
Esta faixa principia perto da margem anterior do corpo e 
extende-se atê chegar quasi a tocar as placas anaes. Estas placas 
são pequenas e triangulares e de côr parda. Todo o insecto 
é coberto com uma camada fina de cera branca, e quando 
se o tira do galho, tambem deixa uma fina escama de cera 
branca. Os individuos maiores tem 7 mm. de comprimento, 
425 mm. de largura, e 3,25 mm. de altura. 

O ovi-sacco é estreito, tendo apenas 2,50 a 3 mm. de 
largura, chato, mas muito comprido, alcançando, geralmente, 
o comprimento de 6 cm., mas ha individuos com o ovi-sacco 
de 10 cm. de comprimento. A secreção do ovi-sacco é branca, 


62 COCCIDÆ 


e muito adherente. Os ovos são pequenos, de forma oval, 
reluzentes e côr de carne. 

As antennas são curtas, com seis articulações apenas. As 
vezes, a sexta articulação, que termina em um grupo de pellos, 
está dividida formando uma articulação falsa. A primeira e a 
terceira articulação são as mais compridas, sendo a quarta a 
mais curta. A formula approximada é 315624 ou (31) 5 (62) 4. 
O seu comprimento total é de 0,486 mm. a O, 435 mm., tendo 
as articulações os comprimentos seguintes: (1), 91 a 97; (2), 
6546) 106 CO 90052 15) Sa oro) Ga) aT: 

As pernas são curtas e grossas, sendo o tarso muito 
curvado. Tanto o tarso como a unha tem os digitulos delga- 
dos com as suas extremidades dilatadas. As articulações do 
primeiro par de pernas tem o comprimento seguinte: coxa 
157, femur com trochanter 525, tibia 332 a 350, tarso 157, 
unha 52. O mento é relativamente pequeno. 

A margem lateral do corpo é guarnecida com uma car- 
reira dupla de pequenos espinhos. Ha tres espinhos grossos 
na região dos espiraculos, sendo um comprido e os dois ou- 
tros muito curtos. O annel anal tem 10 pellos compridos. 
Toda a superficie da derme é provida de numerosas glandulas 
pequenas, tanto circulares como compridas, e tambem tem 
alguns espinhos curtos. 

O macho é grande, de côr pardo escura com as antennas 
e as pernas amarelladas. As antennas tem 9,787 mm. de com- 
primento e compõe-se de nove articulações, das quaes as pri- 
meiras são as mais curtas. As azas são largas, transparentes. 
e ornamentadas com pellos diminutos. O corpo, inclusive o 
estylete, tem 1.138 mm. de comprimento. 

Hab. Campinas. Jardim ‘do Instituto Agronomico, nos 
galhos de uma planta trepadeira, Arrabidaea sp. da familia 
Bignonaceae. 

Pulvinaria ornata n. sp. 


The adult female has the body hemispherical in form, with 
the ventral surface flat and oval in outline, a little wider poste- 
riorly than anteriorly. The dorsum is hard and wrinkled. The ge- 
neral color is cream on the dorsal surface, and with a reddish tint 
on the ventral surface. The wrinkles on the dorsum are dark 
brown in color, and there is also a longitudinal median band, 
yellow in color, and extending to the anal plates, wich are small, 
triangular, and brown in color. The entire insect is covered 
with a fine layer of white wax, and when the insect is 


COCCIDÆ 63 


removed from the twig, it leaves a fine scale of white wax. 
The largest individuals are 7 mm. long., 4,25 mm. wide, and 
3,20 mm. high. 

The ovi-sac is narrow, from 2,50 mm. to 3 mm. wide, 
flat, and from 6 to 10 cm. long. The secretion of the ovi-sac 
is white and very sticky. The eggs are small, oval, shiney, 
and flesh colored. 

The antennae are short, six-jcinted. Sometimes the last 
joint, which ends in a brush of hairs, is divided, making a 
false joint. The length of the antennae is 0,486 mm. to 
0.435 mm., and that of the joints is: (1), 91 to 97; (2), 65; 
RR) 39) 0.92.5), (O) TS to 9: (6) .G5) to 78s) The 
approximate formula is 315624 or (31) 5 (62) 4. 

The legs are short and thick, the joints of the first pair 
measuring: coxa 197, femur and trochanter 525, tibia 332 
to 390, tarsus 197, claw 52. The digitules of tarsus and 
claw are fine with the distal end expanded. The mentum is 
relatively small. 

The lateral margin of the body is furnished with a double 
row of short spines. The region of the spiracles is chara- 
cterized by three thick spines, one of which is long and the 
two remaining ones are short. The anal ring has 10 long 
hairs. The entire surface of the derm is furnished with nu- 
merous glands, some circular and some long, but all small; 
and also contains some small, short spines. 

The male is large, dark brown in color, whith the 
antennse and legs yellow. The antennae are 0,787 mm. long, 
and are composed of nine joints, of which the first are the 
shortest. The wings are wide, transparent, and ornamented 
with minute hairs. The body, including the style, is 1.138 mm. 
long. 

Hab. Campinas, State of S. Paulo. In the garden ot the 
Instituto Agronomico, on the twigs of a climbing plant, 
Arrabidaea sp. of the family Bignonaceae. 


SUB-FAMILIA DIASPINAE 


cf. N. 155. Pseudoparlatoria argentata n. sp. 


Escudo da femea adulta circular até subcircular, um pouco 
achatado na margem anterior, com cerca de 1,226 mm. de 
diametro. O escudo é duro, chato, de côr preta, com um 
circulo excentrico e uma area marginal transparente. As pel- 


64 COCCID Au 


liculas säo marginaes, sendo a primeira pequena e de cor 
amarello-clara, e a segunda muito grande e transparente na 
margem, ficando o restante da pellicula constituido em uma 
mancha triangular e preta. O escudo do macho tem a forma 
um pouco mais alongada do que o da femea, e é tambem 
menor, pois alcança apenas 0,612 a 0,700 mm. no seu dia- 
metro maior. Este escudo não é preto, pois destaca-se bem a 
pellicula amarella na parte mais elevada, que é marginada por 
uma area quasi transparente. 

A femea adulta é subcircular, tendo a maioria dos irdi- 
viduos apenas O, 520 mm. de diametro, mas os individuos 
alcançam o diametro de 0, 717 mm. Ella tem a côr amarello- 
clara ou branca. O pygidium tem tres pares de lobulos, todos 
muito curtos, e com a margem posterior arredondada. O par 
mediano tem os lobulos largos e simples, sendo o segundo e 
terceiro par de lobulos profundamente incisos. Entre os dois 
lobulos medianos ha um par de placas simples; entre estes e 
os segundos ha uma placa que tem a extremidade posterior 
incisa ; e entre os segundos e os terceiros lobulos ha uma 
placa simples. A margem do pygidium, na parte anterior dos 
lobulos, é espessa, dura e finamente dentada. Os tres seg- 
mentos do corpo anterior do pygidium têm a margem lateral 
modificada em lobulos grandes. Existem no pygidium nume- 
rosas glandulas circulares, e algumas transversaes e outras 
lineares; os antero-lateraes variam de 12 a 19, os postero- 
lateraes de 14 a 25, e o grupo mediano de 1 a 4. Este grupo 
mediano falta em alguns exemplares. 


2 


O macho & pequeno, de côr pardo-escura, com as anten- 
nas e as pernas mais claras. O corpo, inclusive o estylete, tem 
0,612 mm. de comprimento e 0,210 mm. de largura. Os olhos 
são grandes e de côr preta. As antennas têm dez articulações, 
As azas medem 0,647 mm. de comprimento e são transparentes, 


As larvas recem-nascidas tem o corpo elliptico, chato, 
e de côr branco-am:rellada, com dois pellos curtos na extre- 
midade posterior. Os olhos não são visiveis. Comprimento do 
corpo 0,245 mm. largura 0,131 mm. 


Os ovos são brancos, ellipticos, lisos e reluzentes, e têm 
0,210 mm. de comprimento e 0,105 mm. de largura. Cada 
femea põe de 30 a 35 ovos. 


Hab. Campinas, em folhas de murta cheirosa, Agima sp. 
da familia Meliaceae. 


COCCIDA 65 


Os escudos das femeas e dos machos, agrupados no lado 
inferior das folhas, são cobertos com uma camada muito fina ' 
de secreção branca, que dá à folha a apparencia de ser prateada. 


Pseudoparlatoria argentata n. sp. 


The female scale is circular to subcircular in outline, slightly 
flattened at the anterior margin, and about 1.226 mm in diameter. 
The scale is hard, flat, black, with an excentric circle and a mar- 
ginal area transparent. The pellicles are marginal ; the first is 
small and light yellow in color, the second is large, with a 
transparent margin, and the remainder forming a black, tri- 
angular spot. The male scale is slightly smaller than that of 
the female, and also more elongate, being from 0,612 to 
0,790 mm. long. This scale is not black, but consists of the 
yellow pellicle situated in the central elevated area and the 
marginal area which is nearly transparent. 

The adult female is subcircular in outline, having a 
diameter of about 0,525 mm. but there are some individuals 
that have a diameter of 0,717 mm. The body is light yellow 
in color or white, with the posterior margin rounded, having 
three pair of very short lobes on the pygidium, of which the 
Median pair is wide and simple, and the second and third 
pairs are deeply incised. Between the two median lobes there 
is one pair of simple plates; between this and the second 
pair there is a plate that is incised; and between the second 
and third pair there is a simple plate. The margin of the 
pygidium cephalad of the lobes, is thick hard and finely 
dentated. The three segments of the body cephalad of the 
pygidium, have the lateral margin modified into large lobes. 

The pygidium contains numerous circular glands, others 
transverse, and still others linear. There are usually five 
groups of circumgenital glands; of which the anterior-laterals 
vary from 12 to 19, the posterior-laterals from 14 to 29, 
and the median group from 1 to 4. In some specimens the 
median group is wanting. 

The male is small, dark brow in color, with the antennae 
and the legs lighter. The body is 9,210 mm. wide and 
0,612 mm. long, including the style. The eyes are large and 
black. The antennae have ten joints. The wings are 0,647 
mm. long and are transparent. 

The newly hatched larvae have the body elliptical, fat, 
and yellowish white in color, with two short terminal hairs. 


66 COCCIDÆ 


The eyes are not apparent. The body is 0,245 mm. long 
and 0,131 mm. wide. 

The eggs are white, elliptical, smovth and shiney, and 
are 0,210 mm. long and 0,105 mm. wide. Each female lays 
from 30 to 35 eggs. 

Hab. Campinas, State of S. Paulo. On leaves of «fra- 
grant«, Aglaia sp. of the family Meliaceae. 

The scales of both males and females are grouped on 
the under side of the leaves and are covered with a very fine 
white secretion, giving them a silvery appearance. 


Ceroplastes excaecariae 1. sp. 


O escudo de cera da femea méde 5mm. de Compr ENT: 
9,9 mm. de largura e 2 mm. de altura; é irre- e 
gular, branco com colorido amarello, e não é di- 
vidido em placas distinctas. A cêra é dura, mas 
sem ser quebradiça, profundamente recortada nos 
nucleos, especialmente no dorsal; este é grande e 2 
de côr parda, escura. Ha 8 nucleos, sendo um ¢ excaccariaen, ap. 
dorsal, um anterior, 2 posteriores e 2 lateraes em 
cada lado. Duas linhas de giz partem dos nucleos lateraes 
e chegam até embaixo à face ventral. O corno caudal ter- 
mina em ponta glabra. Especimens mais novos têm cera mais 
escura; nos mais velhos a cera está quebrada e é muito con- 
vexa. Despida da cera, a femea tem configuração oval, é 
chata e de cor castanho-escura, medindo 3,5 mm. de com- 
primento, 3 mm. de largura e 1,35 mm. de altura. Ha um 
pequeno lobulo anterior, 3 lobulos lateraes de cada lado e um 
dorsal maior que os outros. O corno caudal, que é inserido 
verticalmente, é muito curto. 

Cosido em solução de KOH, a derme torna-se trans- 
parente e macia. 

Antennas e pês são curtos. As antennas, que se compõem 
de 7 articulos, medem (1) 46; (2) 39; (3) 97; (4) 33; (5) 
33; (6) 20; (7) 20; a formula approximada é 312 (45) (67). 
Comprimento do primeiro par de pernas: coxa, 65-71; tro- 
chanter e femur, 117-123; tibia 65-84; tarso 39-45; unha 
13. O corno caudal é bruno escuro. A areas estigmaes são 
caracterizadas por 40 a 50 glandulas claviformes, assim como 
por numerosas pequenas fieiras circulares, que se extendem 
até os espiraculos. 


COCCIDÆ 67 


Parece ser muito alliada a O. zheringz Ckll. e C. scute- 
gera CKll. 

Hab. Ypiranga, Estado de S. Paulo. 

Sobre Excaecaria biglandulosa M. Arg. 


Ceroplastes excaecariae n. sp. 


Waxy scale of female 5 mm. long, 5,5 mm. wide, 
and 2 mm. high; irregular, white with yellowish tinge, 
not divided into distinct plates. Wax hard but not brittle, 
deeply indented at nuclei, especially the dorsal one; which 
is large and dark brown in color. Eight nuclei present, being 
one dorsal, one anterior, two posterior, and two lateral on 
each side. Two chalky lines from the lateral nuclei reach 
under the ventral surface. End of caudal horn bare. Younger 
specimens with wax darker; older specimens with wax broken 
and very convex. Denuded of wax, the female is oval in 
outline and flat, of a dark chestnut color, being 3,5 mm. 
long, 3 mm. wide, and 1,35 mm. high. There is one small 
anterior lobe, three lateral lobes on each side, and one dorsal 
larger than the others. The caudal horn is very short and 
inserted vertically. 

Boiled in a solution of KOH, the derm becomes trans- 
parent and soft. Antennae and legs short. Length of an- 
tennae, that are sevenjointed, 0,288 to 0,318 mm. Length of 
joints, (1) 46; (2) 39; (3) 97; (4) 33; (5) 33; (6) 20; (7%) 
20. Approximate formula 312 (45) (67). Lenght of the first 
pair of leg, coxa, 65-71; trochanter and femur, 117-123; ti- 
bia 65-84; tarsus 39-45; claw 13. Caudal horn dark brown. 
Stigmatal areas characterized by 40 to 40 club-shaped glands, 
and many small circular spinnerets, which extend to the spi- 
racles. 

Apparently closely related to O. #heringi Ckil. and O. scu- 
tigera Ckll. 

Hab. Ypiranga, State of 8. Paulo. 

On Excaecaria biglandulosa M. Arg. 


Mesolecanium lucidum n. sp. 


A forma adulta tem forma globular e méde 6,25 mm. 
de comprimento, 7,25 mm. de largura e 5,50 de altura. A. 
derme é dura, lisa relusente e de cor bruno-castanha, com 
colorido amarello nos lados; na margem ventral é de côr 


68 COCCIDA 


mais escura A margem. lateral é provida de lobulo posterior 
e nas areas estigmaes. Cosido em solução de KOH, o liquido 
toma cor bruno-clara, ao passo que a derme se torna quasi 
transparente e flexivel. 

As antennas médem 0, 511 a 0, 530 mm. de comprimento. 
e ee se de 8 articulos, que tem as seguintes dimen- 
sões: (1) 78; (2) 91; (3) 91; (4). 4535 (9) 58; (6) 455 (1) 
AS ; (8) Ag “A formula approximada é (23) 1 (58) A6T. 

Comprimento dos articulos do primeiro par de pernas: 
cocha 143; trochanter e femur 292; tibia 201; tarso 123; 
unha 19. Os digitulos das unhas bem como a derme contem 
numerosas pequenas glandulas redondas. As areas stigmaes 
são muito recortadas e caracterizadas por 3 espinhos grossos; 
um longo e os dous outros mais curtos; além disto numero- 
sas pequenas glandulas circulares. 

Hab. Porto Alegre, Estado do Bio Grande do Sul. 

Sobre uma Solanacea. 


Mesolecanium lucidum n. sp. 


Adult female, globular in shape, 6,25 mm. long, 7,25 mm. 
wide, and 5,50 mm. higb. Derm hard, smooth, shiney chestnut 
brown in color, with a yellow tint at sides. and the ventral 
margin darker. Lateral margin lobed posteriorly and at the 
stigmatal areas. Anal fissure 2 mm. long, with the sides con- 
tiguous. Boiled in a solution of KOH, it turns the liquid light 
brown ; the derm itself becomes nearly transparent and flexible. 

The antennae are 0,511 mm. to 0,530 mm. long and 
are composed of eight joints with the following dimensions; 
(1) 18: (2) 0] (9) Sls) (4) 4050) 985 (6) 49 (SER) 
58. Approximate formula (23) 1 (58) 467. Length of the 
joints of the first pair of legs: coxa 143: trochanter and fe- 
mur 292; tibia 201; tarsus 123; claw 19. Digitules of claw 
as well as derm contains numerous small, round glands. Sti- 
gmatal areas are much indented and characterized by three 
thick spines, one long and the other two shorter, and by nu- 
merous small circular glands. 

Hab. Porto Alegre, State of Rio Grande ao Sul. 

On a Solanaceae. 


Megasaissetia brasiliensis n. sp. 


A femea adulta méde 10 mm. de comprimento, 8, 5 mm: 
de largura, e 7 mm. de altura; é de cor bruno- castanha, clara. 


‘COCSIDA 69 


O escudo é muito convexo, sub-globular, e com a face ven- 
tral ligeiramente deprimida. A derme é dura, lisa e relu- 
sente; torna-se mais macia depois de cosida em solução de 
KOH, comtudo é bastante chitionosa para manter a sua forma. 
A derme tem os polygonos peculiares ao genero Saissetia. A 
fissura anal méde 1,5 mm. e tem os bordos contiguos. 

As pernas e antennas são normaes, estas ultimas medindo 
O, 569 mm. de comprimento e são compostas de 8 articulos, 
com as seguintes medidas: (1) 71; (2) 71:43) 97; (4) 78; 
(5) 97; (6) 49; (7) 45; (8) 65; formula approximada (35) 
4 (12) S (67). Comprimento dos articulos do primeiro par 
de pernas: coxa 130; femur e trochanter 318; tibia 227; 
tarso 130; unhas 26. Os digitulos do tarso são longos, com 
a extremidade distal alargada; os da unha são mais curtos e 
largos. O bordo marginal é provido de tuberculos espinosos, 
longos e grossos. As areas estigmaes são caracterizadas por 
tres espinhos em cada uma, sendo um longo e curvado e os 
‘outros dous menores. 

Hab. Parque Cajurü, Alto da Serra, Estado de S. Paulo. 


Megasaissetia brasiliensis n. sp. 


Adult female, 10 mm. long, 8,5 mm. wide, and 7 mm. 
high, of a light chestnut brown color. The scale is very 
convex, sub-globular, with the ventral margin slightly de- 
pressed. The derm is hard, smooth and shiny, becoming softer 
after boiling in a solution of KOH, but being chitinized enough 
to retain its form. Derm with the polygons peculiar to the 
genus Saissetia. Anal fissure 1,5 mm. long, with the sides 
contiguous. 

Legs and antennae normal, the latter 0,569 mm. long, 
and composed of 8 joints, with the following measurements : 
(eet (2) 11; (5) 97; (4) 185 (09) 97 6) 495) (1) 49:48) 
65. Appreximate formula, (35) 4 (12) 8 (67). Length of 
the joints of the first pair of legs, coxa 130; femur and tro- 
chanter 318; tibia 227; tarsus 130; claw 26. Digitules of 
tarsus long, with the distal end expanded; those of the claw 
shorter and broader. There is a marginal fringe of rather 
long, stout, tuberculate spines. The stigmatal areas are cha- 
racterized by three spines each, one large and curved, and 
the other two smaller. 

Hab. Parque Cajurú, Alto da Serra, State of S. Paulo. 

Campinas, 26 de Fevereiro de 1912. 


Cm 


OCT STE 


AAA 


ASE 
HQ 
PT 


INDICE ALPHABETICO 


absremose (Gymaaspis). 
aechmeae (Gymnaspis) » 
Aksrmes . + + o. 
albata (Tectopulvinaria) 
albolineatus Gone) 
Alichtensia + . 
amazonicus (Ceroplestes) « 


aonidum (Chrysomphalus) (Cspidzotas) 


acnidum (Chrysomphalus) . 
aonidum (Coccus) * « e 
Apiococeus + + + + + 
araucariao (Eriococeus) . 


arecae dictyospermi (Cleycemphalus) 


argenteta (Lepidosaphes) . 
argentata (Lichtsnsia) . . 


argentata (Pseudoparlatoria) 51, 


argentatus (Mytilaspis). . 
armatum (Exium) + . . 
armatus (Eriococcus) « «+ 
articulatus (Aspidiotus) . 
erticulatus (Selenaspidus) . 
asper (Stigmacoccus) + 
asperatus (Apiococcus). . 
aspidistrae (Chionaspis) . 
aspidistrae (Hemichionaspis) 
Aspidiotus o o od o o 
Asterodiaspis + + « e 
Asterolecanium + + . 
attonuata (Alichtensia). ° 
attenuata (Lictensia?). « 
Aulacaspis . . . . 
australis (Diaspis) + + « 
baccharidis (Lecantum). o 
baccharides (Mesolecanium) 
baccharidis (Solenccoccus) . 
bambusas (Asterolecanium) 
bambusae (Chaetococcus) 
bambusae (Shpaerococcus) « 


e e LZ es e e es e e e e L e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e 


eeeeeeee + “o . o-'o, ef eo ele 0) 0 o)' o: eve. etre 0 - o» o ore 0 Jor 05 65:67 o (e 


bambusicola (Lepidosaphes) . 
bambusicola a) sie 
beckii (Coccus) + « . 
beckii (Lepidneaphes)) - . 
bicolor (Ceroplastes) . . 
biclavis (Chionaspis) +: 
biclavis (Howardia). . 
boisduvalii (Aulacaspis) . 
boiscuvalii (Diaspis) . . 
bcisduvalii maculata (Aulacaspis 
boiscuvalii maculata (Diaspis). 
brasiliensis (Cryptokarmes). . 
brasiliensis (Eriococez:) . . 
brasiliensis (Icerya). +. « . 
brasiliensis (Megasaissetia) 68 6 
brasiliensis (Palaeococcus) . 
brevicornis (Termitscoccus) 
bromeliae (Coccus) «+ + « 
bromeliae (Diaspis) . + o 
bromeliae (Pseudococeus) 
brunfelsise (Eucalymnatns) 
brunfelsiae (Lecanium) « 
buxi (Aspidiotus) . -« 
buxi (Pinnaspis). . + 


cacti (Diaspis) »« « 
caerulea Tachardia . 
camelliae (Aspidiotus) . 
campinensis (Ceroplastes) 
campomanesiae (Lecaniun) 
campomanesiae (Mesolecanium ?) 
Capulinia e e e e e 
Carpochloroides. . . 
cassia (Ceroplastes). . 
cassize (Coccus). 
cecropiae (Lachnodiella) 
Ceroplestes + + « 
Chsetococcuse . « 
Chionaspis + « + 
Chrysomphalus . . 
citri (Chionaspis) . 
citricola (Mytilaspis) 
citri (Dactylopius) .« 
citri (Dorthesia). . 
citri (Pseudococeus) 
Coczidae . e e e 
Coccinae « + « « 
Coceus . + 
communis (Ceroplastes) 
Conckbaspinae . . 
Conchaspis + . 


e e e e e © e e e e e e e e e » e e e 
e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e 


O o: 0 je en 0, 0 (6) 9 o Jor ee “ere “ee o or 0 q co o 0 10 6 97 6e se Les” se DD 0 ere ne 6 ele es ete elles 


“o +. +. ee ee @ @ oeeeee eo + o: o o eco: e o e o e e o e o o e e e » o e e e e e e e o e e e e e 


” e e e e e e e e e e e 


e e e e e e e ? e 


7 


confluens (Ceroplastes). . 
convexa (Protopulvinaria) . 

cordiae (Diaspis). + . 

crateraformans (Capulinia). 
crateraformis (Capulinia) . 

cristata (Pseudopariatoria) . 
Cryptoksrmes e o 
Crypticerya «+ .« ° 
culius (Ceroplastes) . . 
cuneatus (Ceroplastes) . 
cyanophylli (Aspidiotus) 
cydoniae (Aepidiotus) . 
cydoniae (Tachardia) . 
Dactylopinae o e e e 
Dactylopius e e e e 
depressa (Pulvinaria) . 
depressa (Saissetia) . . 
depressum (Lecanium) « 
destructor (Aspidiotus). 
Diaspidistis o le tele 
Diaspinae. º o e e 
Diaspis . « . 
dictyospermi Gree Cepia à 
dictyospermi arecae (Chrysomphalns). 
dictiospermi (Aspidiotus) + + . 
dictyospermi (Chrysomphalus). 
discoides (Lecanium) 
discoides (Saissetia) 
Dorthesias + + e 
dura (Saissetia) . . 
durum (Lecanium) + + o 
echinocacti cacti (Diaspis). 
erythrinae (Lecanium). . 
Eucalymnatas +. +. + + 
eugeniae (Hulecanium). . 
eugeniae (Lecanium) .«. « 


e e 
e e 
e o 
e e 
e e 
o o 
e e 
e 6 
e e 
o e 
e e 
e e 
e e 
e e 
e e 
e o 
e e 
o e 
e o 
e e 
© o 
e e 
e 


eugeniae (Pulvinaria) . 
Eulecanium + + + + + + 
excaecariae (Ceroplastes), 33 e 
Edwallia . . e ° ° e 
Eriococeus + + + ° 
Erium. ° . e ° e 
fairmairii (Ceroplastes) « . 
ficus (Pulvinaria) . . . 
Fioriaia + + ue io ° 
fioriniae (Diaspis) o o 
fioriniae (Fiorinia) . . . 
floridensis (Ceroplastes) . 
fluminensis (Conchaspis) . 
farmicarius (Ceroplastes) . 


e 
Dre ee, 8: so De se te = 0e, q rs". ere eeeeee@ 


e e e e e e e q s L 1 e e e e e o e e e e e e e e e e e º e e e e e e e e e e e e e e e º º e e e e o 


e do 1% 1e O. “O 16-10 0) ee Le :e se 16; 50 10) (0% ee; O e.:e eee ee 6 + © -e © 


e “ e e e es e es e e e e e e e e e 


formosus (Cercplastes) . 
genistse (Icerya), 18 e. 
glanulosum (Lecanium) 
glenulosa (Saissetia) 
globosus (Apioceccus) » 
gracile (Lecanium) + + 
gracilis (Eucalymnatus) 
grandis (Ceroplastss) . 
grandis (Dactylopius) « 
grendis (°ulvinaria) . 
grandis (Pzeudococcus). 
gregorius (Apioceceus) . 
Gymnaspis + + «+ e 
Hemichionaspis » . . 


hemisphaericum (Lecanium 


hemisphaerica (Saissetia) 
hempeli (Pelzeccoccus) . 
hesperidum (Coccus) . 
hesperidum (Lecanuim) 
Howardia . e e e e 
Icerya. e e e o e 
iheringi (Ceroplastes) 
inflatum (Mesolecanium) 
infrequens (Lecanium) » 
infrequens (Saissetia) . 
irgas (Tachardis) . o 
insignis (Orthezia) . . 
insclens (Lecanium) . 
Ischnaspis .« co 
jaboticabse (Capulinia). 
jaboticabae (Lecanium) e 


jaboticabae (Mesolecanium) 


janeirensis (Ceroplastes) 
janeirensis (Odonaspis). 


janeirensis (Odonaspis) (Aspidiotus) 


Lachnedielia. +. « 
lanigerum (Lecanium) « 
lanigerus (Malococcus) . 
latsniae (Aspidictus) . 
Lecaniodiaspis . +. 
Lepidosaphes. + + + 
Lichtensia o e e e 
lineare (Asterolecanium) 
linearis (Pseudischnaspis) 
longirostris (Mytilaspis) 
longirostris (Ischnaspis) 
longispinus (Aspidiotus) 
lucida (Saissetia), 41 e. 


luzidum (Mesolecanium), 6 


lucidus (Ceroplastes). e 


7 


@ 
e 


e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e 


e 


PES 


maculata (Diaspis boiduvalli) . 
magnolicida (Dactylopius). . 
magnolicida a) ° 
Maloccceus + o se 
marianum (Paralecanium) . ° 
markelli (Morganella) + + « 
maskelli (Aspidiotus Morganella). 
mayteni (Lecanium) + + e 
mayteni (ano cent 
Mesolecanium . + 

miliaris (Asterolocaninm) 
minor (Chionaspis) » 
miner (Hemichionaspis) 
monile (Lecanium) « 
monilis (Akermes) e 
Mencphiebinze . . 
Monophiebus St es 
mereirai ities) 
Morgarella . . 

multilebis (D: 2 pidistis) 
Neolecanium. + +. : 
nitens (Pseudokermes) + . 
nitens (Pseudokermes) (Lecanium 
noacki (Platinglisia) . . 


noacki (Pseudoparlatoria) . . 
novsesi (Ceroplastes) . + 
obscurum (Lecanium) + « .« 
obscurum (Mesolecanium). . 
Odonasris e ° e e e o 
olene (Kermes) » + + « . 
oleae (Lecanium) + + + o 
oleae (Saissetia). + + + « 
orientalis (Aspidiotus) «+ + . 
orlandi (Hemichionaspis) . . 
orpata (Pulvinaria), 28 e . . 
ornatum (Lecanium) + «o. 
orn:tum (Stictolecanium) . . 
Ortheziz . . ° ° o ° ° 
Ortheziinae ° e e e ° e 
ovatus (Tectococcus) . . + 
Palaeococccs ° ° ° ° ° ° 
Paralecanium . «o... 
Eminioria, sa a & we 


parlatarioides (Aspidiotus ?) . 
parlatorioides eee sori) 
parva (Tachardia) . , « . 
paulistus (Chrysomphalus). . + 
paulistus (Chrysomphalus) (Aspidiotus) 
pentegona (Aulacaspis). + + + + 
pentagona (Diaspis)» + + + + + 


em ee do 0.6: 07 0,0] 0 - ee eg e ere) ee op 0/0) "exe re “0:06 0-0 9 “0: 9 1e" eee; 0, 
“eee le o 0 6 0 27e 0 ore ee) ae e ee -e OM 07-16] ee 0/10) eee eee se" ea ere enerer 8) (91.0 


e . o e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e s e © e e e e e º e o e e e s e e e e º e e e e e 


o e o e se e e q e e e e e e e q e 2 2 e e e e e e e e e e e e e e e e e e e + e e e e e e e e e e e 


Nr 


Pags. 
perconverum (Lecanium) e ry e e e e e e e 39 
perconvexum (Neolecanium) « +. + + + + + + 39 
perforatum (Lecanium). o e o e ® e e e ° 36 
perforatus (Eucalymnatus). + + + + + + + + - 36 
pergandii (Parlatoria) o e o o o e e e e o 54 
-perionga (Lepidosaphes) + + + « + + + + « 53 
perlonga (Mytilaspis) o e o e o e e e e o 53 
perplexus (Eriococeus) eh et e; Lia alien o ita varies} hie: tie 21 
personatus (Aspidiotus). + o + + + + + + + 50 
personatus (Chrysemphalus) « . + + + + « e« 50 
Phenacoceus ee ele SSSR s o 24 
Pinnaspis. CD o e e e o e e o o e o 45 
pisai (Aspidiotus) e e o e e e e e e e he 47 
Platinglisia e e o e e o e e e e e e e 3D 
pomorum (Mytilaspis) + + o + + + + + + « 54 
paraelonga (Orthezia) e e e o e e e e e o 19 
proteus (Aspidiotus) e e o e o e e e e o 55 
proteus (Parlatoria). + + + + + + + «© «© « 55 
Protopulvinaria e e e e e e e o e e o e 28 
Pseuiaonidia e e e e e e e e o e e e 48 
Pssudichnaspis e ° o o e o e e o o e e 51 
Pseudococcus. Ch bey ler ey Dag ler tete MONTE NET 
Eseudokermes 4. e) Jo, (NS Wels) MN NS NS US 
Pseudoparlatoria. +, e) 0: 0 0) 0) | «| Wet peli iio to aio 
pseudosemen (Lecanium) + + + + + + + + « 38 
pseudosemen (Mesolecanium) + «+ + + « «© « « 38 
psidii (Ceroplastes) « + + + + + + «© © « + 33 
pulchella (Fulvinella) e e o ° e o . e ° 28 
Pulvinsria e o e e e e e e e “ e ° e 27 
Pulvinella e e e e o e ° e e o e o . 28 
purpureus (Ceroplastes). + + + + + + + «© . 33 
pustulens (Asterolecanium). e ° e e e e e e 20 
rapax (Aspidiotus) e e e o o o o e e o e 48 
ra US (Ceroplastes) e e e e o e e e e e o 34 
reticulata (Saissetia) e o e e e e ® e e e 42 
reticulatum (Lecanium). + + + + + + + + o. 42 
rhizophorae (Lecanium) + + + + + + + o. o. 38 
rhizoph rae (Mesolecanium) + + + + + + + * 38 
Ripersia o e . + o e e o e e ° o e 25 
rosae (Tachardia) e e e . o o e o e . 27 
rotundus (Ceroplastes) » + + 0 + + + + « . 34 
rubra (Tachardia) e e o e ° e & o e ee 27 
rugosa (Edwallia) o e º e e o o e º e e 35 
rugosa (Lecaniodiaspis) .« + + + co... 20 
Saissetia « e o e e ® e o e e e e e o 40 
sehrottkyi (Icerya) o e e oe e e e e e e ° 18 
scutiformis (Aspidiotus) « + + + + + + « « 5 
scutiformis (Chrysomphalus) + + + + + + + + 99 
secretus (Dactylopius) e + o © + + + e + « 25 
secretus (Pseudococcus). + + + « + + + + «© 25 


— 77 


Selenaspidus. + «© . 
setosus (Dactylopius) . 
setosus (Pseudccoccus) . 
silveirae (Lecanium) . 
silveirse (Neolecanium). 
simplex (Ceroplastes) . 
singularis (Apiococcus) . 
Solenococcuse + + so 
specicsus (Cercplastes) . 
spiniferus (Phenacoccus) 
stellifera (Coccus) » « 
stellifera (Vinsonia). 
Stictoieconium + o 
Stigmacoceus . .« 
Tachardia e o e 
Tachardinse. . .« 
tequarae (Ripersia), 25 e 
Tectococeus + + + e 

Tectrpulvinaria « + o 

Termiticoceus + + e 


trilobitiformis (Aspidiotus). 


trilobitiformis (Pseudacnidia) 


tuberculus (Solenococcus) 
ulmi (Coccus) «+ + o 
ulmi (Lepidosaphes). . 
urichi (Lecanium) « « 
urichi (Neolecanium) . 
variegatus (Ceroplastes) 
Vinsoniae. + + + o 
viridi (Lecanium) + « 
virides (Carpochioroides) 
viridis (Coccus) « + « 
zanthocæylum (Lecanium) 
zanthoxylum (Saissetia) 


ee 6: ee) Vo Lee lei sertie eee) 0e. 6) ee ee 1e; 1e ee eme or OO OL er roer Te 


O SOL 6 eee ee ol 0e: ete Le arrete eo Le Le 65 Oy eee errors rit el ere oa so 


e e e e e L} e e e e © e e e o e e e e e e e e e e e e e º e e e e e 


e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e » e 2 e e e e e e º e s 


e es e e e e e e e e e e e L] e e e e e e e e e e e e e 2 se e e e e e 


~ CATALOGOS 


a + 
LR 


= 


A ss ae : EDITADOS PELO 


Museu Paulista 
||| SÃO PAULO - BRAZIL 


EE | vor iv 


As Chrysididas do Brazil 


 ADOLPHO DUCKE 


ie | ; | : y 
A es, Entomologo do Museu, Goeldi — Para 
Et 7 
E) A 
a pt 


il E TETO est É 
TLE aos 


O 


SÃO PAULO 
s Typ. do «Diario Official» 
1913 


FAUNA BRAZIKEIRA 


As Cfirysididas do Brazil 


POR 


ADOÓOLPHO DUCKE 
Entomologo do Museu Goeldi — Pará 


VOL. IV 


DOS 


Catalogos da Fauna Brazileira 


EDITADOS PELO 


MUSEU PAULISTA 


SÃO PAULO — BRAZIL 


AO, Qo 
Say) 


SAO PAULO 
Typ. do «Diario Official » 
1913 


E' com prazer que editamos como 4.º volume da 
serie dos nossos Catalogos da Fauna Brazileira o presente 
trabalho do nosso competente collega do Museu Goeldi 
do Pará. Tendo-se especializado ha longo tempo no es- 
tudo da interessante familia das Chrysididas, estamos cer- 
tos de que a criteriosa revisão a que o sr. Adolpho Ducke 
sujeitou este grupo de hymenopteros, vem facilitar mui- 
to o respectivo estudo systematico. 

Pela conveniencia apenas da uniformidade em nossos 
«Catalogos», demos caracter de subspecies às formas que 
o st. A. Ducke considerava como variedades; não vae 
nisto modificação essencial nem de grau nem cathegoria. 
O que o auctor considera variedade, corresponde perfei- 
tamente ao que designamos como subspecie na nomen- 
clatura trinominal; o mesmo verifica-se no arranjo que o 
auctor deu às vespas sociaes, cujo catalogo publicaremos 
logo em seguida a este. 

Das 80 especies brazileiras enumeradas neste catalo- 
go, possuimos 46 nas collecções do Museu Paulista, ma- 
terial este que, tendo sido estudado primeiramente pelo 
sr. Visconde R. du Buysson do Museum d'Histoire Na- 
turelle de Paris, foi depois tambem revisto cuidadosa- 
mente pelo sr. A. Ducke. No Estado de S. Paulo fo- 
ram até agora observadas 21 especies desta familia. 


O Director do Museu Paulista 


Dr. Hermann von Ihering 


Cataiogo das Chrysididas do Brazil 


Enumeração dos generos, das especies e das subspecies 


POR 


ADOLPHO DUCKE 


As Chrysididas são uma das familias bem estudadas dos 
hymenopteros, graças as lindas cores metallicas que lhes at- 
trahem a attenção dos colleccionadores e dos entomologistas, 
sobretudo no velho continente, onde poucos outros insectos se 
lhes comparam em belleza. Na fauna da America central e 
meridional, porém, täo primorosa em quasi todas as ordens de 
insectos, pela magnificencia das côres e variedade das formas, 
esta familia occupa um logar pouco saliente, por ser composta 
quasi exclusivamente de especies pouco vistosas, cuja cor pre- 
dominante é um monotono verde, que só de quando em vez 
passa para um azul esverdeado ou para um violaceo escuro, 
com exclusäo absoluta das fulgentes cores igneas e douradas 
que observamos na maioria das especies do hemispherio oriental. 


Em 1889, Mocsáry enumerou em sua monographia 41 
especies brazileiras ; hoje conhecemos quasi o dobro, 80 espe- 
cies, devendo-se attribuir este augmento principalmente às ex- 
plorações da fauna brazileira, feitas pelo Museu Paulista no 
Sul e pelo Museu Paraense no norte do paiz. A distribuiçäo 
actualmente averiguada das especies brazileiras 6 a seguinte: 


6 CHRYSIDIDAS DO BRAZIL 


Antilhas ; continente americano, dos Estados Unidos da 


America do Norte até a zona temperada austral . . 2 
Continente americano, dos Estados Unidos da America do - 
Norte até a zona temperada austral . . . . 6. 
Do Mexico ou da America central (exclusive Panama) até 
as partes medianas da Rep. Argentina. . 9) 
Do Mexico ou da America central (exclusive Panama) até 
a zona subtropical austral. | 4 
Do Mexico ou da America central (exclusive Panama) até 
a Amazonia. . . HN RLS CEP CONS 
Das Rep“ de Panama, Colombia ou Venezuela até o 
tropico austral ou além. ; 4 
Da Amazonia (inclusive Guyana) até as partes “medianas da 
Rep. Argentina . 4 
Da Amazonia (inclusive Guyana) até a zona subtropical 
austral . 3 
Da Amazonia (inclusive Guyana) ate a região tropical 
austral . Re A e o RC 3 
Amazonia “e (Guyana ma ery Pe tee eed eee is 
Amazonia superior e interior"... 4... a £ 
MMAZOMIASUPCLIOL.< ds UNE Re 1 
Amazonia inferior . 10: 
Região austral tropical e temperada. 3 
» » tropical e subtropical. . . . 13. 
» » » e paizes andinos equatoriaes 1 


9 especies são citadas do Brazil, sem outras indicações ; 
devemos suppol-as pertencentes à fauna do Brazil central ou 
meridional e certamente não 4 fauna amazonica, visto que 
mesmo em collecções antigas os insectos amazonicos costumam 
ter a indicação «Pará» ou «Amazonas». 


Das duas faunas principaes que existem no Brazil, a da 
Amazonia possue 27 especies de Chrysididas, a do Brazil cen- 
tral e meridional 17 especies (ou 22 incluindo as que são des- 
criptas do Brazil sem outra indicação); 27 especies são com- 
muns a ambas as faunas; 4 são conhecidas do Sul do Brazil 
e da America central ou do Norte da America meridional, sem 
terem sido encontradas na Amazonia. A relativa riqueza da 
fauna amazonica torna-se patente na Aniazonia inferior, onde 
principalmente no limite das varzeas do valle alluvial do grande 
rio e das terras firmes ao Norte e ao Sul, a abundancia de 


CHRYSIDIDAS DO BRAZIL 7 


Eumenididas, Apidas solitarios e Sphegidas favorece o desen- 
volvimento de Chrysididas, que são quasi todos parasitas de 
hymenopteros das familias citadas. A Amazonia superior, uni- 
formemente coberta de florestas, é muito mais pobre em es- 
pecies e em individuos. A fauna da Guyana é uma continua- 
ção da Amazonia inferior, e esta prolonga-se para o Sul até 
as partes septentrionaes e centraes do Estado do Maranhão e, 
com relação a algumas especies, atê o Piauhy. No Sul do 
Maranhão e no Ceara apparecem, no meio d'uma fauna pobre, 
as primeiras especies da fauna meridional, a qual já se pode 
dizer bem conhecida nos Estados de Minas Geraes, São Paulo, 
Santa Catharina e Rio Grande do Sul, emquanto o Espirito 
Santo, a Bahia e os Estados situados ao Norte deste ultimo 
carecem ainda quasi totalmente de explorações. Sobre a fauna 
do Matto Grosso não sabemos quasi nada. 


Se compararmos a distribuição das Chrysididas brazileiras 
com a das Vespidas sociaes, notamos logo, que entre as pri- 
meiras existem muitas especies de distribuição vastissima. Não 
poucas habitam tão bem as terras equatoriaes como as regiões 
temperadas e mesmo bastante frias do Norte e do Sul do con- 
tinente. : 

As especies 5, 6, 18, 19, 20, 22, 36, 41, 44, 47, 50, 53, 
54, 55, 73 não estão representadas nas collecções do Museu Pau- 
lista nem nas do Museu Paraense. Destas especies, onze fo- 
ram descriptas uma unica vez e näo mais citadas por outros 
autores, sendo tres de Dahlbom, cinco de Mocsäry, uma de 
Brèthes e duas de Buysson. E” possivel, que algumas d’estas 
especies sejam synonymas de outras. 


LITERATURA 


(Das obras enumeradas no «Catalogus hymenopterorum» 
de Dalla Torre são citadas somente aquellas que contêm dados 
importantes sobre a distribuição geographica das especies). 


4. Biscuorr, H.: Die Chrysididen des Kgl. zoologischen 
Museums zu Berlin. Mitteilungen zool Mus. Berlin 1V. 
1910, p. 420 — 495. 


8 


22 


10. 


11° 


13. 


14. 


CHRYSIDIDAS DO BRAZIL 


Bretues, J.: Contributions à l'étude des hymén. de 
l’ Amérique du Sud et specialement de la Rép. Argentine : 
Les Chrysidides. Ann. Mus. Nac. Buenos Aires (3) I, 
1902 p 263-294. 


. BRÈTHES, J.: Hinenópteros sudamericanos. Ibidem (3) 


1X, 1906, p. 1-13. 


. BRÈTHES, J.: Himendpteros de Mendoza y de San Luiz. 


Ibidem (3) X, 1909, p. 455-463. 


. Buysson, R. pu: Contribution aux Chrysidides du globe. 


Revue d’Entomologie X, 1891, p. 29 ss., XII, 1893, 
p.: 240.88.) SVU, (1898, op: 129 ss, XK ene 
125 ss, XXIII, 1904, p. 253 ss. 


. Buysson, R. pu : Etude des Chrysidides du Muséum de 


Paris. Ann. Soc. Entom. France L XVI, 1897, p. 
918-580. 


. Buysson, R. pu: Catalogue des insectes hymén. de la 


fam. des Chrysidides du Mus. de Paris, Bull. Mus. d’hist. 
Nat. 1899 n. 45 p. 150169: 


. Buysson, R. pu: Sur quelques Chrysidides du Musée de 


Vienne. Ann. naturh. Hofmuseum XVI, 1901, p. 
97-104. 


. Buysson, R. pu: Voyage de M. A. CG. Jensen Haarup 


dans la région de Mendoza. Hyménoptères. Entomo- 
logiske Medelelser (2) III, 1906, p. 17-20. 

Buysson, R. pu: Hyménoptères Chrysidides de la région 
de Mendoza. Ibidem (2) III, 1908, p. 1952202. 


Buysson, R. pu: Sur quelques parasites des Euménides. 
Revue @Entom. 1908 p. 106-109. 


. Buysson, R. pu: Vespides et Chrysidides, em: Embrik 


Strand, Hymenopterenfauna von Paraguay. Zoolog. 
Jahresber. XXIX, 191, p. 231-241. 


Buysson, R. pu: Hyménoptéres nouveaux ou peu connus. 
Revue d'Entom. XXVIII, 1910, p. 172-176. 


DazLA Torre, G. Y. ve: Catalogus hymenopterorum, etc. 
VI, 1892. - 


28. 


24. 


CHRYSIDIDAS DO BRAZIL 9 


. Ducks, A.: Beitrige z. Kenntnis d. geograph. Verbrei- 


tung d. Chrysididen un. Beschreibung von drei neuen 
Arten. Zeitschr. system. Hymen. Dipter. I, 1901, 
p. 303-361. 


. Ducxe, A.: Eine neue südamerikanische Cleptes Art. 


Ibidem II, 1902, p. 92-93. 


. DucxE, A.: Neue südamerikanische Chrysididen. Ibidem 


me 1902, p. OIUI; MI, 1908; po 129-136, 226-2322 


. Ducxe, A.: Ein wenig bekanntes Chrysididengenus : 


Amisega Cam. Ibidem I, 1902, p. 141-144. 


. Ducxe, A.: Neue Goldwespen von Pará. Ibidem II, 


1902 p. 204-207. 


. Ducke, A.: Revisione dei Crisididi dello stato brasiliano 


del Pará. Bull. Soc. Entom. Ital. XXXVI, 1904, p. 13-48. 


. Ducke, A.: Supplemento alla Revisione dei Crisididi. 


Ibidem XXXVI, 1904, p. 99-102. 


. Ducke, A.: Secondo supplemento alla Revisione dei 


Crisididi. Ibidem XXXVIII, 1906, p. 3-19. 


Duoxe. A.: Terzo supplemento alla Revisione dei Crisi- 
didi. Ibidem XLI, 1910, p. 89-115. 


Ducxe, A.: Contribution à la connaissance de la faune 
hyménoptérologique du Nord-Est du Brésil. Revue 
ion XXVI, 1907, po 78-96; XXVII » 1908; 
p. 57-87; XXVII, 1910, p. 78-122. 


. Ducke, A.: Contributions à la connaissance des hymé- 


noptères des deux Amériques. Ibidem XXVII, 1908, 
p. 28-99. 


. Kriecupaumer: Von I. K. H. Prinzessin Therese von 


Bayern in Südamer. gesammelte Insekten. Berl. Entom. 
Zeitschr. XLV, 1900, p. 97-107 


. Mocsäry, A.: Monographia Chrysididarum orbis terrarum 


universi. 1889. 


. Mocsary, A. : Additamentum primum ad monographiain 


Chrysididarum. Természetrajzi Fiizeteck XII, 1890, 
p. 45-66. 


10 CHRYSIDIDAS CO BRAZIL 
29. Mocsary, A.: Additamentum secundum ad monogra- 
phiam Chrysididarum : Ibidem XV, 1892, p. 213-240. 


30. Mocsiry, A.: Species aliquot Chrysididarum nove. 
Ibidem XXV, 1902, p. 339-349. 


ol. Mocsiry, A.: Observatio de Clepte aurora. Annal. Mus. 
Nat. Hungar. Il, 1904, p. 567-569. 


32. MocsAry, A.: Species Chrysididarum nove. Ibidem IX, 
i911, p. 443-474. 


33. SoHuLZ, W. A.: Spolia hymenopterologica, 1906. 


Familia CHRYSIDIDÆ 


SUB-FAMILIA CLEPTINÆ 


1. Genero AMISESA Cameron, 1888. 


1. Amisega mocsáryi (Ducke 1902) 


Distrib. (*) Guyana (21), Amazonia saperior e inferior (29, 
aaa 22). 


Mus. Paul.: E. do Pará, Belém, Itaituba. 
1.º Amisega mocsáryi cyaniceps Ducke 


Amisega cyaniceps, Ducke 1910. 
Distrib. Amazonia superior (23). 
Mus. Paul. FE. do Amazonas, Teffé. 


2. Amisega zeneiceps Ducke 1905. 


Distrib. Guyana (21), Amazonia sup. e inferior (20, 22). 
Mus Paul. E. do Pará, Obidos. 


2. Genero ADELEIELE Mocsáry, 1990. 


Pseudepyris Ducke 1902. 
Parachrysis Kieffer 1909 (Annal. Soc. Ent. France 
LXXVII p. 287). 


3. Adelphe paradoxa Ducke 


Pseudepyris paradoxa Ducke 1902. 

Adelphe parndoxa Ducke 1910. 

Distrib. Guyana (21), Amazonia sup. e inferior (20, 23). 
Mus. Paul. E. do Pará, Belém. 


(*) Os numeros entre pwenthesis indicam Es obras citadas ; (4) re 
fere-se £0 app:ndice no fim deste cateloge. 


12 FAMILIA CHRY 3IDIDÆ 


4, AMdelphe flavipes Ducke 


Pseudepyris flavipes Ducke 1908. 
Adelphe flavipes Ducke 1910. 
Parachrysis metallica Kieffer 1909 (Annal. Soc. Ent. 
France LXXVIII, p. 288). 
Distrib.: Amazonia superior e inferior (20, 22). 
35. Genero SLEEPLESS Latreille 1802. 


Diplolepis Fabricius 1804. 
Cleptidea Mocsary 1904. 


5. Cleptes fasciatus Dalman 1823. 


Cleptidea fasciata Mocsary 1904. 
Distrib.: «Brazil» (27). 


6. Cleptes xanthomelas Mocsáry 1889. 


Cleptidea xanthomelæna Mocsáry 1904. 
Distrib. : Santa Catharina (27, 33). 


7. Cleptes mutilloides Ducke 1902 

Cleptidea mutilloides Mocsáry 1904. 

Distrib.: Amazonia inferior, Belém. 

Nis, Paul OM CO Joana ele 

7.4 Cleptes mutilloides minor 1. subsp. (A). 
Westred. : ) K-do, Para Haro: 

8. Cleptes aurora Ff. Smith 1874. 

Cleptidea. aurora Mocsary 1904. 

Distrib.: Amazonia superior (22, 27); Bolivia amazo- 


nica subandina (31). 


8.* Cleptes aurora dubuyssoni 7. n. (A). 


Cieptes buyssoni Ducke 1904 nec Semenow 1891. 
Distrib. : Guyana (21). 


FAMILIA CHRYSIDIDÆ 13 


8.? Cleptes aurora magnifica Ducke 


Cleptes magnificus Ducke 1904. 
Distrib.: Guyana (21, 23) Amazonia superior (22). 


8.º Cleptes aurora robustior n. subsp. (4). 


Distrib.: Norte do baixo Amazonas, Faro. 
Wis. Paul. : E. do Pará, Faro. 


‘SUB-FAMILIA CHRYSIDINE ou CHRYSIDINÆ GENUINÆ 
4, Genero ELLAMPTIS Spinola 1806 
Umalus Dahlbom 1854, nec Jurine. 


Sub=genero NOTOEUS Foerster 1855 
9. Ellampus gayi Spinola 1855. 


Ellampus (Notozus) gayi Mocsáry 1889. 

Ellampus (Notozus) cequinoctialis Ducke 1901 (aberr.) 

Distrib. : Amazonia inferior (20); Ceará (23); Rep. Ar- 
gentina: Chaco (5), Mendoza (1, 9); Chile (7). 

Mus. Paul.: Rep. Argentina. 


10. Ellampus pulchricollis Ducke 1910. 
Distrib.: Minas-Geraes, Barbacena (28). 

 Sub-genero HOLOPHRES Mocsáry 1890 (?), Buysson 190f 
11. Ellampus huberi Ducke 1901. 


Holophrys iridescens Buysson 1901 (ou Ellampus iri- 
descens Norton ?). 

Ellampus (Philoctetes) minutissimus Brèthes 1902. 

Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22, 23), Mi- 
nas-Geraes (23), Rio Grande do Sul (8), Rep. Argentina: 
Mendoza (9). 

Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos. 


12, Ellampus albolimbatus Ducke 1908. 


Distrib. : Honduras britannico (25), Amazonia inferior (23). 


14 FAMILIA CHRYS3iDIDÆ 


5. Genero ZLOLOPTSA Dahlbom 1854. 
Sub-genero FEOLOPTGA s. str. 


15. Holopyga paraensis Ducke 


Ellampus paraensis Ducke 1901. 
Holopyga paraensis Ducke 1910. 
— — Buysson 1910. 
Distrib. : E. do Para: Oyapoc (21), Belém (20), Bra- 
gança (A). 
Mus. Paul.: E. do Para, Oyapoc. 


14, Holopyga kohli Buysson 190i. 


Holopyga kohlz Buysson 1910. 
Holopyga pallidolimbata Ducke 1908. 
Distrib.: Amazonia inferior (20), «Brazil» (8). 


148 Holopyga kohli piliventris Ducke. 


Holopyga piliventris Ducke 1907. 

Holopyga kohh var. piliventris Buysson 1910. 
Distrib.: Maranhão e Ceara (23). 

Mus. Paul.: E. do Maranhão, Codé. 


15. Hiolopyga lazulina Dahlbom 1854. 


pg lazulina Mocsäry 1889. 
— Buysson 1910. 
Distr E «Brazil» (27) ; Rep. Argentina: Buenos-Aires 
e Mendoza (27), Pampa central (BE Chile (Tec): 


16. Hiolopyga dohrni Dahlbom 1854. 


Holopyga ventralis Mocsáry 1889 ex-parte (não Hedy- 
chrum ventrale Say). 

Distrib. : E. U. da America: Baltimore (6) ; Haiti (6) ; 
Amazonia inferior (20); Maranhão (23); Ceara (23); Rep. 
Argentina : Mendoza (1, 10). 

Mus: Paul. : > do Para laro. 


17. Holopyga iheringi Buysson 1901. 


Distrib.: Colombia (5), E. de São Paulo, Rio Grande 
Sul (8), Rep. Argentina: Chaco (12). 
Mus. Paul.: E. de São Paulo. Jundiahy. 


FAMILIA CRHYSIDIDA 15 


Sub-genero HEDECHRIDIVUM Abeille 1879 


18. Holopyga andréi (Mocs.) 
Chyrisis andréi Mocsäry 1889. 
Hedychridiun andré: Buysson 1910. 
Zistrib. : Bahia (1), Paraguay (12). 

19. Holopyga torosa Mocsiry 1889. 


Distrib.: «Brazil» (27). 


6. Genero: HEDYCHRUM Latreille 1802 
20. Hedychrum brasilianum Dahlbom 1852. 
Distrib.: «Brazil» (27) 
21. Hedychrum neotropieum Mocsiry 1898. 
Distrib.: Mexico (7). Amazonia superior e inferior (20, 
23), Maranhão (23), Ceará (23), E. do Rio de Janeiro (27), 


R. Argentina : Mendoza (1, 10). 
Mus. Paul. : E. do Pará, Alemquer. 


7. Genero: CELRTSIS Linné 1761 (A.) 


Integerzimae (subgen. MOLOCHRY SIS Lichten- 
stein 1876) 


22. Chrysis reticulata Mocsáry 1911. 
Distrib. : Santa Catharina (32) 


b: ZImacquales (subgen GOMOCHRY SIS Lichtenstein 
É 1876) 


25, Chrysis iheringi Luysson 1904, 


Distrib. : São Paulo 
Mus. Paul. : São Paulo. 


16 FAMILIA CHRYSIDIDÆ 
c: Tridentatas (subgen. TRICHRESIS Lichtenstein 1876) 
24. Chrysis silvestri Ducke 


Chr ysogona silvestre Ducke 1904. 
Chrysis silvestre Ducke 1910. 
Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22, 23). 


25 Chrysis armata (Mocs.) 


Chysogona armata Mocsäry 1889. 

Chrysis armata Ducke 1910. 

Chrysogona saussurei Mocsary 1889 (nec Chrysis saus- 
surei Chevr.) 

Chrysis ritsemae ‘Mocsary 1889. 

Chrysis schrottkyi Brèthes 1902. 

Distrib. : Mexico (27), Colombia (1), Guyana (1, 27), 
Amazonia superior e inferior (20, 23), Maranhäo (23), Bahia 
(2), Minas Geraes (23), E. do Rio de Janeiro (2, 27), São 
Paulo (2), Rio Grande do Sul (8), Rep. Argentina: Mendo- 
za (10). 

Mus. Paul.: E. do Para, Obidos; E. de Säo Paulo, Ypi- 
ranga. 


26. Chrysis crotonis Ducke 1906. 


Distrib : Lado Norte do baixo Amazonas (22). 
“Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 


27. Chrysis truncatella Dahlbom 1834. 


Chrysis truncatella Mocsary 1889. 
Distrib. : Amazonia inferior (20, 23; Santa Catharina 
1, (27); Bolivia: Tarija (1). 


28. Chrysis brasiliana Guêrin 1842. 


Chrysis brasiliana Mocsäry 1889. 

Chrysis producta Brullé 1846. 

Distrib. : Mexico (6), Amazonia inferior (23), Minas Ge- 
raes (6), Rio de Janeiro (27), Santa Catharina (27), Rep. 
Argentina: San Juan, Buenos Aires e Mendoza (2). 

Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 


FAMILIA CHRYSIDIDÆ 17 
29. Chrysis tridems (Lep. et Serv.) 


Pyria tridens Lepeletier et Serville 1825. 

Chrysis tridens Brullé 1846. 

— — | Mocsary 1839! 

Chrysis truncata Guérin 1842. 

Chrysis mexicana Guérin 1842. 

Chrysis tridentata Dahibom 1845. 

Chrysis oliviert Brullé 1846. 

Chrysis unicolor Brullé 1846. 

Chrysis parvula Dahlbom 1854 (ou F.?) 

Chrysis virens Cresson 1865. 

Chrysis brullec Abeille 1879. 

Distrib.: E. U. da America (1, 5, 6, 27), Mexico (1, 27), 
Guatemala (27), Nicaragua (27), Panama (27), Guyana (5,) 
Brazil? (27), R. Argentina: Santa Fé (6). 


30. Chrysis mathani n. n. (4.) 


 Chrysis mutica Ducke 1906, nec Foerster 1853. 
Distrib. : Amazonia superior e inferior (22). 


31. Chrysis mucronata Brullé 1846. 


Chrysis mucronata Mocsary 1889. 
Chrysis lunigera Dahlbom 1854. 
Chrysis selenia Costa 1864. 


31.4 Chrysis mucronata aliena Mocsiry. 


Chrysis aliena Mocsäry 1889. 

Distrib. da forma typica e subsp.: HK. U. da America 
(1), California meridional (27), Mexico (1, 7, 12), Gosta Rica 
(A.), Panama (5), Colombia (1, 5), Venezuela (7), Amazonia 
superior e inferior (20, 22, 23), Maranhão (23), Ceará (23), 
São Paulo, Paraná, Santa Catharina (27), Rio Grande do Sul 
(8), Paraguay (1, 12), Rep. Argentina: Oran, Mendoza (10). 

Mus. Paul. : Mexico; E. do Pará, Belem; KH. de São 
Paulo, Itatiba; E. do Paraná, Antonina; R. Argentina, Oran. 


18 FAMILIA CHRYSIDIDA 


32. Chrysis triangulifera Mocsáry 1890. 

Distrib. : Guayana (1), Amazonia inferior (20, 22, 28), 
Piauby (28). 

Mus. Paul. : E.do Pará. Obidos. 

33. Chrysis amazonica Mocsáry 8894 

Distrib. : Baixo Amazonas (27), Rio Negro (22). 


d: Quadridentatas (subgen. TETRACHERTSIS Lichien 
stein 1876) 


94. Chrysis cameroni Buysson 1900. 


Chrysis duche: Mocsáry 1902. 


Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 23), Bahia (5). 
Mus. Paul.: E. do Para, Obidos. 


35. Chrysis punctatissima Spinola 1840. 


Chrysis punctatissima Mocsáry 1889. 

Chrysis fasciata Fabricius 1804 (nao Olivier). 
= — Dahlbom 1845, 1854. 

Chrysis carina Brullê 1846. 

Chrysis guedest Ducke 1903. 

Chrysis lecointer Ducke 1906 (aberr.) 


Distrib. : Mexico (7, 27) Guatemala (27), Panama (27), 
Guyana (1, 7, 27), Amazonia inferior (20, 22), Pernambuco 
(27), Rio de Janeiro (1), São Paulo, Paraná (27), Santa Ca- 
tharina (1), Rio Grande do Sul (8), Paraguay (8), Puna bo- 
liviana (26), Sudeste da Bolivia (6), R. Argentina e Uruguay, 
até Mendoza (1, 9), Buenos Aires (1, 27) e Montevidéo 
(27). «Chile» (A). 

Mus. Paul. : Goyaz; E. de São Paulo; E. de Santa Ca- 
tharina, Colonia Hansa; Est. do Rio Grande do Sul; R Argen- 
tina, Mendoza. 


36. Chrysis longirostris Gribodo 1879. 


Chrysis longirostris Mocsáry 1889. 


Distrib. : Minas Geraes (27), Goyaz (5), Equador : Guaya- 
quil (5). 


FAMILIA CHRYSIDIDA 19 


57. Chrysis distinetissima Dahibom 1854. 


Chrysis distinctissima Moesary 188°. 

Chrysis fasciata Spinola 1840 (não Olivier). 

Chrysis intricans Bréthes 1902 (não Spinola). 

Distrib. : Nicaragua (A), Guyana (27), Equador (27), 
Amazonia inferior (20), Ceará (23), E. do Rio de Janeiro (2), 
São Paulo, Paraguay (3), Rep. Argentina até Buenos Aires 
(3) e Mendoza (3, 9, 27). | 

Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos; E. de São Paulo, Ypi- 
ranga. 


98. Chrysis carinulata Mcesáry 1889. 


Distrib. : Amazonia superior e inferior (22, 23), Piauhy 
(27), Goyaz (5), Rio Grande do Sul (8). 
Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 


99. Chrysis brachypyga Ducke 1910. 


Distrib.: Baixo Amazonas, Obidos (23). 


40. Chrysis excavata Drullé 1846. 


Chrysis diana Mocsáry 1889. 


Distrib. : E. U. da America: Texas (1); Guyana (1); Ama- 
zonia inferior (20); Piauhy (27); Minas Geraes (23); São Pau- 
lo, Rio Grande do Sul (8); Paraguay (1, 12); R. Argentina: 

Mendoza (1). 
| Mus. Paul.: E. de Säo Paulo, Ypiranga, Campinas. 


41. Chrysis fraterna Mocsüry 1889. 
Distrib. : Santa Catharina (27). 


42, Chrysis peracuta Aaron 1885, 


Chrysis peracuta Mocsary 1&8¥ (exclusive o synonymo) 

Distrib. : E. U. da America: Tenesse e Texas (27); Me- 
xico (41); Amazonas inferior (23); São Paulo. 

Mus.: Paul. : São Paulo. 


20 FAMILIA CHRYSIDIDÆ 


45. Chrysis myops Buysson 1904. 
Distrib. : Minas Geraes (23); R. Argentina: Tucuman (5). 


44. Chrysis goyasensis Puysson 1904. 
Distrib. : Goyaz (9). 

45. Chrysis lagopus Buysson 1897. 
Distrib. : R. Argentina, Mendoza (9,10). 


45.4 Chrysis lagopus ancilla Buysson 1891. 
Chrysis ancilla Buy-son 1897. 

Chrysis lagopus var. ancilla Buysson 1908. 

Distrib. : Minas Geraes (23), S. Paulo (1), R. Argenti- 


na até Mendoza (2, 9, 10) o Chubut (2). 
Mus. Paul: R. Argentina, Mendoza. 


46. Chrysis morosa Buysson 1901. 


Distrib. : Amazonia superior: Teffé (25); R. Argentina: 
Mendoza (10). 


47, Chrysis dolosa Buysson 1898. 


Distrib. : Mexico (5), Venezuela (7); R. Argentina : Cha- 
co (D).—Existirä certamente no Brazil. 


48. Chrysis brasiliensis Drullé 1846. 


Chrysis chlorata Mocsiry 1889. 
Distrib. : Minas Geraes (6,23), S. Paulo, Rio Grande do 
Sul (8), R. Argentina: Mendoza (9). 
“Mus. Paul: E. de S. Paulo, Ypiranga. 


49. Chrysis cavifrons Brullé 1846. 


Chrysis cavifrons Buysson 1897. 

Distrib. : Minas Geraes (23), S. Paulo, R. Argentina : 
Corrientes (6), Mendoza (10). 

Mus. Paul. : E. de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy. 


FAMILIA CHRYSIDIO® 21 
50. Chrysis inclyta 1ocsáry, 1589. 
Distrib. : Minas Geraes, Lagôa Santa (27). 
54. Chrysis sampaioi Ducke 1910. 
Distrib. : Baixo Amazonas, Obidos (23). 
52. Chrysis nisseri Dalhbom 1845. 


Chrysis propinqua Mocsäry 1889. 

Distrib. : Antilhas: S. Vicente (1); E. U. da America: 
Pennsylvania (1), Arizona (7), Texas (12); Mexico (7, 27); 
Colombia (7, 27); Venezuela (5); Guyana (1, 12); Amazonia 
superior e inferior (20, 22, 23; Bolivia (1); Minas Geraes 
(23); São Paulo; Santa Catharina (27); Paraguay (1, 12); P. 
Argentina até Mendoza (1, 12) e Buenos Aires (2). 

Mus. Paul.: E. de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy; R 
Argentina, Mendoza. 


53. Chrysis panamensis Cameron 1888. 
Distrib. : Panama (27), Rio de Janeiro (9). 

54. Chrysis imbecilla Mocsáry 1889. 

Dastrib. : Santa Catharina (27). 

55. Chrysis mattogrossensis Dréthes 1902. 
Distrib. : Matto Grosso (2). 

56. Chrysis alfkeni Ducke 


Chrysogona alfhenr Ducke 1902. 

Chrysis alfkent Ducke 1910. 

Distrib. : Honduras britannico (23); Amazonia superior 
(23) e inferior (20). 

Mus. Paul. : E. do Pará, Itaituba. 


57. Chrysis leucophrys Mocsiry 1889. 


Distrib. : Amazonia superior (23, 27). 


22 FAMILIA CHRYSIDIDA 


58. Chrysis spingera Spinola 1840 


Chrysis spingera Mocsäry 1889. 
Chrysis leucostigma Mocsäry 1889 (aberr). 
Chrysis nitens Ducke 1906 (aberr.) 


Distrib. : Mexico (7), Guyana (27), Amazoma superior e in- 
ferior (22,23,27), S. Paulo, Rio Grande do Sul (8), Paraguay (12). 


59. Chrysis imperforata Gribodo 1879. 


Chrysis spingera var. 2mperforata Mocsáry 1889. 

Distrib.: Guyana (21, 27), Amazonia superior e inferior 
(20, 22, 23), Bahia (1). 

Mus. Paul. : E. do Pará, Posto brazileiro no Oyapoc, 

60, Chrysis brevispina Ducke 1910. 


Distrib. : Baixo Amazonas, Obidos. 
Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos. 


61. €Chrysis marginalis Brullé 1846. 
Chrysis marginalis Moesáry 1889. 

Chrysis ellampoides Ducke 1992. 

Distrib. : Guyana (27), Amazonia inferior (20, 27). 
Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos, 

62. Chrysis leucocheiloides Ducke 1903. 


Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22, 23.) 
Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 


63. Chrysis leucocheila Mocsáry 1889. 


Distrib. : Mexico (27), Colombia (1, 7), Guyana (21), Ama- 
zonia superior e inferior (20, 23), Ceará (23), Minas Geraes (23), 
E. de Rio de Janeiro (27). Rio Grande do Sul (8), Paraguay, 
(1); Bolivia (1). 

Mus. Paul.: E. do Para, Obidos. 


64 Chrysis vpiranguensis Buysson 1904. 


Distrib. : São Paulo, Ypiranga. 
Mus, Paul. : E. de São Paulo, Ypiranga. 


FAMILIA CHRYSIDIDÆ 23 


65. Chrysis postica Brullé 1846. 


Chriysis albomarginata Mocsary 1889. 

Distrib. : Colombia (5), Venezuela (5), Amazonia inferior 
(20, 22,) Minas Geraes (6, 23). Rio de Janeiro (27), São Paulo, 
Rio Grande do Sul (8), Paraguay (1). 

Mus. Paul. E. de S. Paulo, Franca. 


66. Chrysis ;paraensis Duche 1905. 


Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22). 
Mus. Paul. : E. do Pará, Belém. 


67. Chrysis argentina Bréthes 1906. 


Chrysis argentina Ducke 1910. 


Distrib. : Maranhão Ceará, Minas Geraes (23), Rep. Argen- 
tina: Misiones (7). 


68. Chrysis glabriceps Ducke 1903. 


Distrib. : Amazonia inferior (20, 22, 23), Ceará (23), Minas 
Geraes (23), Rep. Argentina: Mendoza (10). 
Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 


69. Chrysis inseriata Mocsiry 1902. 
Distrib.: Belem do Para (30). 
70. Chrysis confusa Ducke 1910. 


Distrib. : Amazonia superior e inferior (23). 


e Semdontatac subgen. RBZ ACURT SIS 
Lichtenstein 1876. 


71. Chrysis fabricii Mocsáry 1882, 1889. 


Chrysis sexdentata Fabricius 1798, näo Christ. 
-— — Dahlbom 1854. 
Chrysis dromeda Buysson 1897 (aberr.) 
Distrib. : E. U. da America: Georgia e Tenessee (27), Me- 
xico (1); Guyana (27); Amazonia inferior (20); Piauhy (27), Minas 
Geraes (5), E. do Rio de Janeiro (27), S. Paulo, Rio Grande 


24 FAMILIA CHRYSIDID Æ 


do Sul (1, 27,8), Paraguay (1, 3, 8), Bolivia (1), R. Argentina: 
Chaco (5), Mendoza (2). 
Mus. Paul.: E. de São Paulo, Ypiranga. 


72. Chrysis smidti Dahlbom 1854. 
Chrysis smidti Mocsary 1989. 
Chrysis anceps Gribodo 1879. 


Distrib. : Nicaragua (1), Guyana (1, 7, 21), Amazonia in- 
ferior (20, 23), Rio de Janeiro (6), S. Paulo, Paraguay (1.) 
Mus. Paul. : E. de S. Paulo. 


73. Chrysis aequinoctialis Dalilbom 1954. 
Distrib. : «Brazil» (27). 
714. Chrysis frieseana Ducke 1902. 


Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 23). 
Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 


75. Chrysis affinissima Ducke 1905. 


Distrib. Belem do Pará (20). 


76.- Chrysis genbergi Dahibom 1854. 


Chrysis genbergi Mocsary 1889. 

Distrib. : Guyana (12), Amazonia superior e inferior (20, 
23), Maranhäo (23), Goyaz, Minas Geraes (23), E. do Rio de 
Janeiro (27), S. Paulo, Parana (6), Rio Grande do Sul (8), Para- 
guay (12), Bolivia Oriental (1). 

Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos; E. de Minas Geraes, 
Goyaz, E. de S. Faulo, Ypiranga, Itatiba, Franca. 


77. Chrysis lateralis Brullé 1846. 


Chrysis lateralis Mocséry 1889. 

Distrib.: E. U. da America: Texas (1); Colombia (27) ; 
Guyana (1); Amazonia inferior (20, 23); Maranhäo (23); Piauhy 
(27); Ceara (23); Minas Geraes (23); S. Paulo, Paraná (27); 
R. Argentina: Mendoza (9); Buenos Aires (2.) 

Mus. Paul.: E. de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy. 


FAMILIA CHRYSIDIDÆ es 


714 Chrysis lateralis obidensis Ducke. 


Dhrysis cbidensis Ducke 1903. 


Distrib. : Baixo Amazonas (23). 
Mus Paul.: E. do Pará, Obidos. 


17 Chrysis lateralis goeldii Ducke. 


Chrysis goeldii Ducke 1906. 


Distrib. Baixo Amazonas (23). 
Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos. 


78 Chrysis bisulcata Ducke 1902. 
Distrib. : Belem do Pará (20). 


19. Chrysis longiventris Ducke 1906. 


Distrib.: Baixo Amazonas, Obidos. 
Mus. Paul. E. do Pará, Obidos. 


80. Chrysis klugi Dahlbom 1854. 


Chrysis klugi Mousary 1889. 
Distrib.: Venezuela (27), Guyana (7), Amazonia inferior 
(20), Piauhy (27), S. Paulo, Santa Catharina (27), Rep. Argen- 


tina: Misiones Chaco Mendoza (2). 
Mus. Paul.: E. de S. Paulo, Victoria. 


MYDICE ALPHABET!CO DOS GENEROS 
E DAS ESPECIES 


Adelphe 177 confusa 70 
aeneiceps 2 crotonis 26 
aequinoctiales 8, 73 cyaniceps 1.º 
affinissima 79, diana 40 
albolimbatus 12 Diplolepis HI 
albomarginata 65 distinctissima 37 
alfkeni 56 dohrni 16 
aliena 31º dolosa 47 
amazonica 33 dromeda 71 
Amisega 7 duckei 34 
anceps 72 dubuyssoni &.º 
ancilla 454 ellampoides 61 
andréi 7S Ellampus 7V 
argentina 67 excavata 40 
armata 25 fabricil 77 
aurora 8 fasciata (us) 5, 35, 37 
bisulcata 78 flavipes 4 
brachipyga 39 fraterna 41 
brasiliensis 48 frieseana 74 
brasiliana 28 gayl 9 
brasilianum 20 glabriceps 6S 
brevispina 60 goeldii 77 
brulléi 29 goyasensis 44 
buyssoni 8 guedesi 35 
cameroni 34 Hedychridium V 
carina 35 Hedychrum VJ 
carinulata 3S Holophrys IV 
cavifrons 49 Holopyga V 
chlorata 48 huberi 11 
Chrysis VII iheringi 17, 23 
Chrysogona VII imbecilla 54 
Cleptes 7/1 imperforata 59 


Cleptidea II] inclyta 30 


28 INDICE ALPH4BETICO DOS GENEROS E DAS ESPECIES 


inseriata 69 
intricans 37 
widescens 11 
klugi SO 

kohl 14 
lagopus 45 
lateralis: 77 
lazulina 75 
lecointei 35 
leucocheila 6.3 
leucocheiloides 62 
leucophrys 57 
leucostigma 58 
longirostris 36 
longiventris 79 
Innigera 31 
magnificus (a) & ? 
marginalis 61 
mathani 30 
mattogrossensi 25 
metallica 4 
mexicana 29 
minor 7.º 
minutissimus 11 
mocsáryi 7. 
morosa 46 
mucronata 37 
mutica 30 
mutilloides 7 
myops 43 
neotropicum 27 
nisseri 22 
nitens 58 
Notozus IV 
obidensis 77.2 
olivieri 2S 
Omalus 1V 
pallidolimbata 14 


panamensis 53 
Parachrysis II 
paradoxa 3 
paraensis 13, 66 
parvula 29 
peracuta 42 
Philoctetes IV 
piliventris 24.3 
postica 65 
producta 28 
propinqua 52 
Pseudepyris Il 
pulehricollis LO 
punctatissima 32 
ae WIE 
reticulata 22 
ritsemae 25 
robustior S © 
sampaioi 21 
saussurel 25 
schrottkyi 25 
selenia 31 
sexdentata 71 
silvestrii 24 
smidti 72 
spinigera 28 
torosa 19 
triangulifera 52 
tridens 29 
tridentata 29 
truncata 29 
truncatella 27 
unicolor 29 
ventralis 16 
virens 29 


xantomelas {aena) 6 


irangensis 64 
YP 8 


APPENDICE 


Notas sobre algumas especies brazileiras de Chrysididas 


SUBFAMILIA CLEPTINAE: Bischoff (o. c. 1) elimina das chry- 
sididas a subfamilia das Cleptinas para collocal-a na familia 
das Bethylidas, porem eu prefiro (mórmente tratando-se de um 
catalogo) não abandonar o systema até agora seguido por 
todos os especialistas, emquanto não tiver chegado a uma 
conclusão segura nesta questão. E certo, que os machos do 
genero Adelphe indicam uma transição tão evidente entre as 
Cleptinas e as Bethylidas, como não conhecemos nenhuma 
entre as Cleptinas e as Chrysididas genuinas. O que é certo 
é sómente que devemos separar as Cleptinas (ás quaes indu- 
bitavelmente pertencem as Amiseginas e Adelphinas de Mocsá- 
ry) de todas as outras Chrysididas, dividindo a familia em 
duas subfamilias de egual valor. As subfamilias Ellampinae, 
Hedychrinae, etc. dos autores nao tém, ao meu vér, razao de 
existir, por terem os generos que as compunham, estreito 
parentesco com o genero Chrysis. 


7. Cleptes mutilloides MINOR n. subsp.: A forma genuina 
differt: corpore minore (4'/, — 5 millimetro longo): orbitarum 
internarum maculis ® nullis, = obsoletis; pronoto 2 o! mar- 
ginibus exceptis nigroaeno. Faro (E. Para). 

A forma typica da especie é sómente conhecida de 


Belem do Pará. 


8. Cleptes aurora Sm. — Variavel no tamanho do corpo 
e na intensidade da cor metallica. Conheço desta especie 4 
formas distintas: 


A: Cleptes aurora dubuyssoni n. n. (Cleptes buyssoni 
Ducke, nec Semenow): Corpus gracile, 6 — 6 '/, 


millm. longum, sat obscure viridiaeneum, segmento 
mediano et abdomine (picturis albis exceptis) nigro 


30 APPENDICE 


aeneis, mesonoto obscure purpureoviolaceo, scutello 
postscutelloque rufis, hoc ultimo gibbo, superne le- 
niter emarginato, pedibus nigris cyanescentibus solum 
coxis trochanteribusque infra sordide albidis. — 


Oyapoc. 
DE Cleptes aurora, forma typica: Praecedenti parum 
robustior, 61}, — 8 millim. longus, laete viridi- 


aeneus vel viridicyaneis, segmento mediano et 
abdomine cyaneis, scutello rufo, mesonoto et post- 
scutello laete purpureoviolaceis, hoc ultimo vix magis 
gibbotuberculato quam in subspecie praecedente. 
Pedes cyanei, etiam metatarsis intermediis et posticis 
albis. — Amazonia superior até a Bolivia subandina. 


(one Cleptes aurora ROBUSTIOR n. subsp.: Maior (7 — 9 
millim. longus) et multum robustior: color ut in 
forma praecedente, sed saturatior, thorace laete vi- 
ridicyaneo, segmento dorsali 1.º fere toto albo; 
segmenti mediani dentibus longioribus. Scutellum 
multum magis convexum quam in varietatibus praece- 
dentibus ; postscutellum multum longius, mucroni- 
forme, profundius excisum. — Faro (parte noroeste 
do E. do Para). | 


DE Cleptes aurora magnifica Ducke : Ut subsp. robustior, 
sed corpore saturate cyaneo, scutello violaceo, me- 
sonoto postscutelloque concolore. — Guyana, Ama- 
zonia superior. 


13. Holopyga paraensis Ducke: Tambem encontrada em 
Bragança, na parte sudoeste do litoral do E. do Pará. 


VII. genero, Chrysis L. — Ainda não se conseguiu uma 
classificação natural das numerosas especies deste genero, sendo 
artificial a que até agora foi seguida pelos autores e que eu 
tambem sigo por falta de outra melhor. Nas especies neotro- 
picaes, as Tridentadas constituem um grupo de parentesco 
natural, porem entre as Quadridentadas e Sexdentadas encon- 
tram-se especies de muita affinidade. 


30. CHRYSIS MATHANI n. n. — Estando o nome mutica já 
occupado por uma especie descripta por Foerster, dou á minha 
especie o nome do meu antigo companheiro de excursões 
em Obidos, o snr. M. Hue de Mathan, muito conhecido pelas 


APPENDICE 31 


colleccôes de insectos por elle reunidas na Amazonia e nos 
paizes andinos. 


31. Chrysis mucronata Brullé. — Vi na collecção do 
prof. Baker um exemplar de Costa Rica. 


30. Chrysis punctatissima Spinola. — Nao. c. 23 citei 
este especie como occorendo no Chile, porem agora nao en- 
contro o autor, em que me baseei, pelo que me restam duvi- 
das sobre a indicação. O Sceliphron figulus Dahlb., da qual 
esta Chrysis é parasita, existe no Chile. 


36. Chrysis distinctissima Dahlb. — Nicaragua: Mana- 
gua (collecçäo Baker). 


Já estava terminada a composição deste catalogo, quando 
recebi um recente trabalho do snr. A. Mocsáry : Species Chrysi- 
didarum novae, III; Ann. Mus. Nat. Hungarici X, 1912, p. 549 
— 592, com a descripção das seguintes especies brazileiras : 


Quadridentatae : 
Chrysis adolphi Mocs. obra cit. p. 574, Est. do Pará: 
Obidos; 

Chrysis florisomnis Mocs. ibidem, p. 576, Est. do Pará: 
Obidos . 

Chrysis subtruncata Mocs. ibidem, p. 577, Est. Minas 
Geraes ; 


Chrysis deuteroleuca Mocs. ibidem, p. 578 Est. Rio Grande 
do Sul: Santa Cruz. 


ERRATA 
P. 7 linha 1: solitarias (em vez de os) P. 13 linha 9: Omalus (em vez Umalus) 
P > 2: todas (em vez de os) P. 16 especie n. 24: Chr. s Ivestrii (em vez de 
P. 7 > 6: da da Amazonia (em vez de silvestri 
da Amazonia) P. 18 especie n. 33: 1889 (em vez de 5891) 
?. 8 n. 12: Jahrbuecher (em vez de Jahres- P. 22 especie n.58: spinigera (em vez de 
ber.) spingera) 
P. 11. especie n. 1: supprima-se o parenthe- P. 27 linha 5: aequinoctialis, 9 (e. v. de 8) 
sis em que esta o nome do auctor. P. 28 2" col., linha 16 : Pyria (em vez de Pyrix) 
P. 12 linha 7: Chrysididae genuinae (em P. 28 2º col., penultima lin. xanthomelas. 
vez de Chrysidinae genuinae). 


if 


É 


: OT 9 à pra Aik, ef 
ou nasiscntalkoiae rafts 
ol ofisallons: no Vira 
| “vo Around 

iajio ES raca — asfonie 2 
"HS ORG -BTOUS HI A 
-ivib: maiaet! stig 


laup ab case” a 
= EPA tet ES e 


ee. | 
E Ter Ar GVA) 
"BB | D LE \réte. ty 


risbotubercuinto “acai. 5 Pa sua! 
Pelos: bn tithe, se) pie à inte né 


obitiirp RICE HE) ÿta04 109 
“YD 2919902 oral re A AEE 

ae Ay EINE ie 4 | DS DA PRA 5 k a 
: : epstiolingtel é AUDE NET ne ity 


Loni RO BAPE 
| A (TURN WEEE SPRATT TAR dorsal 

Bred ob: aide Tentes Gpvetdh LOC 
pata minis CONTE EAN ie TA th 


at oly OR q E Ra a 


Rue ce: TG:  omobidi à 
À fore marion Dative: | 
obusso ois ss ptt 0º priate UY ss 
sf Ret lig oi € AT eu 
RO Haj ; VITA, ARARAS iu vie: Pambeni: 
et “Hyon hme se HN SATA ARE: A do LEP dg 
CITE sr nto: mislagak) (72 etn Ro) (a0 4b ay. ag x 


ob soyo ak inda à quo: cada o A1 PTE i 4 
“sarado 

poe ib CT LE was É } 

pS ie a sa ed a ida 


an ny TS! HORS 
etes get E o Speen 


(8 à RACE. ‘stint epopeia ibabl TE SR, é 
AD o esl a bt ÉS Ret ag LES at ae cb à 
Ree) PGS tera SUR rit tee me By OAT eam gente if 


| EM 4 Já a e Re 
i i E sui WE Si 
i % LA TEM À ni 
IT Cr gi 1 elo deeth aid pig ra 
Lae Date. GO. Fen entigo Gr pat} 


0. du ee ie Wat raat